TrzyBiada.pl
11
MAR
1
2.6K
Lubię to

 

TYSIĄCLETNI DZIEŃ ADAMA

 
Oto uwagi w komentarzu do 1 Moj. 2:17:

Jeść z niego nie będziesz ... Gdyby Adam i Ewa byli posłuszni Bogu, zakaz jedzenia byłby może zniesiony w swoim czasie

Albowiem dnia ... Jeden dzień u Pana jest tysiąc lat

Którego jeść będziesz, umrzesz ... Umierając umrzesz. Fizycznie, moralnie i umysłowo.
                            Nie ma tu wzmianki o żadnej uldze ani myśli o wiecznych mękach po śmierci

Oto uwagi w komentarzu do 2 Piot. 3:8:

Jeden dzień ... Dzień obecności Chrystusa

Jak 1000 lat ... A nie 24 godziny
                          "Dnia, którego jeść będziesz z niego" (1 Moj. 2:17). "Tysiąc lat przed oczyma Twymi jest jako dzień wczorajszy" (Psa. 90:4)

Powyższe komentarze wykazują, że dniem, w którym Adam umarł był tysiącletni dzień Boży. 1 Moj. 5:5 zawiera informację, że Adam przeżył 930 lat, nie przekroczył więc swego tysiącletniego dnia.

Z równoległości chronologicznych wynika, że dzień Adamowy rozpoczął się z chwilą wejścia grzechu na świat. Wydarzenie to zaznacza początek Boskiego Sabatu trwającego 7.000 Iat. Sprawę naprawienia ludzkości powierzył Pan Bóg swemu Synowi, a wierząc w Jego zupełne posłuszeństwo – odpoczął. Podobnie i my odpoczywamy, wierząc, że nasz Pan pomyślnie dopełni plan Boży względem zniesienia grzechu z nas a następnie z całej ludzkości (Żyd. 4:10,11). Patrz "Chronologia Biblijna" str. 37
 

 

Grzech zaistniał w dwa lata po stworzeniu człowieka, a zatem Adam pod potępieniem przeżył 928 lat swego tysiącletniego dnia.

Poniższe zestawienia są liczbowym potwierdzeniem prawdy o tysiącletnim dniu Bożym oraz dowodem, że spełnienie wyroku Bożego "umierając umrzesz" ciągnęło się przez 928 lat. W okresie tym, stopniowe umieranie pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym zakończyło się zupełnym unicestwieniem – Adam przestał egzystować jako "dusza żyjąca" (1 Moj. 2:7; Ezech. 18:20).
 

 
* * *

* * *



* * *
 
"Wszystkie rzeczy obnażone są i odkryte oczom Tego,
o którym mówimy"
 
(Żyd. 4:13).
 
 
CZTERYSTA TRZYDZIEŚCI LAT

 
"To tedy mówię, iż przemierza przedtem od Boga utwierdzonego względem Chrystusa, zakon, który po czterechset i po trzydziestu lat nastał" nie znosi, aby miał zepsuć obietnicę Bożą" (Gal. 3:17).

Według oświadczenia Apostoła Pawła w liście do Galatów, okres czasu, jaki dzielił Przymierze Abrahamowe od Przymierza Zakonu, wynosił 430 lat. Okres ten, stanowi jedno z podstawowych ogniw chronologicznych.

Abram, na Boskie wezwanie opuścił Mezopotamię i wraz z rodziną skierował swe kroki do ziemi Chananejskiej. Po zatrzymaniu się w Haranie, gdzie umarł i został pogrzebany ojciec jego Tare, wyruszył dalej (1 Moj.12:1-3; Dz.Ap.7:2).

Po wejściu do ziemi Chananejskiej i zapoznaniu się z jej wielkością otrzymał zapewnienie Pańskie, że ziemia ta będzie dana jego potomstwu (Dz.Ap. 7:4; 1 Moj. 12:4-7).

Z podanych tekstów wynika, że przymierze Boga z Abramem zawarte zostało wtedy, gdy kierowany wiarą Abram zastosował się do Boskiej propozycji. Było to w roku wyjścia z Haranu, gdy Abram miał 75 lat. W tym też roku Abram wszedł do ziemi Chananejskiej, gdzie otrzymał Boskie zapewnienie, że ziemia ta stanie się własnością jego nasienia. Boskie słowa stanowiły najwyższą gwarancję tego jednostronnego przymierza. Był to rok 2045 p.n.e. Patrz Tom II, str. 46,47.

Przymierze Zakonu ustanowione zostało w 1615 roku p.n.e., 430 lat po zawarciu przymierza z Abramem.
 

2045  –  1615  =  430

 
Mojżesz, po wstępnym przedstawieniu warunków przymierza, otrzymał zgodę ludu na przestrzeganie praw Bożych. Po spisaniu tego oświadczenia i po złożeniu uroczystych ofiar, Mojżesz ponownie przeczytał całość obustronnej umowy Boga z Izraelem. Naród uroczyście powtórzył swe zapewnienie, że uczyni wszystko, co Bóg od nich żądał. Wtedy pośrednik zawieranego przymierza – Mojżesz, pokropił księgi i lud krwią cielców i kozłów, i swymi słowami ostatecznie zatwierdził obustronne przymierze (2 Moj. 24:3-3; Żyd. 9:19,20).
 


* * *
 


 
 
SIEDEMDZIESIĄT TYGODNI
 
 
Proroctwo o siedemdziesięciu tygodniach łaski było pierwszym czasowym proroctwem Starego Testamentu, wypełniającym się w Wieku Ewangelii. Sposób wypełnienia się tegoż proroctwa, według biblijnego klucza "dzień za rok" (Ezech. 4:6) był wskazówką do zrozumienia dalszych proroctw odnoszących się do późniejszego czasu, a jednocześnie gwarancją ich wypełnienia.

Siedemdziesiąt tygodni jest okresem, którego początek zaznacza wydanie dekretu "o przywróceniu i zbudowaniu Jeruzalemu" (rok 454 p.n.e.) a koniec – przejście łaski Bożej od narodu żydowskiego do pogan (rok 36 n.e.). Siedemdziesiąt tygodni to inaczej 490 dni, proroczy okres 490 lat.
 

70  x  7  =  490 dni   ⇒    490 lat

 
Pierwsze 69 tygodni (7 + 62) czyli 483 lata, prowadzą do przyjścia Mesjasza (Pomazańca – gr. Chrystusa). Przez wielu prawdziwych Izraelitów czas ten był najprawdopodobniej obserwowany, ponieważ czytamy, ze ogólnie spodziewano się w tym czasie objawienia się Mesjasza (Łuk. 3:15).

Do czasu chrzcie w Jordanie, gdy został pomazany Duchem Świętym, Pan Jezus nie był Pomazańcem (Mat. 3:16; Dz.Ap.10:38). Ten punkt czasowy zaznacza proroctwo Daniela, gdy mówi o przyjściu Mesjasza.

Śmierć Chrystusa, a z nią zniesienie figuralnych ofiar w połowie ostatniego tygodnia, to dalsze niepowtarzalne dzieło ujęte w czasie sprecyzowanym przez to proroctwo.

Chociaż cały okres 490 lat był dla prawdziwych Izraelitów szczególnym czasem przygotowania się i poprawy, to jednak tydzień ostatni był najważniejszy. Objawienie się Chrystusa, odrzucenie Go przez własny naród, Jego śmierć, koniec ofiar Zakonu i utrata łaski narodowej, która przeszła na pogan – oto dzieło żniwa, przeprowadzone przez głównego Żniwiarza – Chrystusa w tygodniu ostatnim. Spalenie plew to dalsze czynności żniwa Wieku Żydowskiego, wykonywane stopniowo po zakończeniu się tygodni łaski.

Tragicznym tego skutkiem było zniszczenie świątyni w 70 roku n.e., a później ostateczne rozproszenie narodu, po upadku powstania Bar Kochby w roku 135. Tym sposobem przepowiedziane "spustoszenie" i doszczętne "spalenie" narodowe doszło do punktu kulminacyjnego, o czym również mówiło to znamienne proroctwo (Dan. 9:27; Mat. 3:7-12).
 


 

Oto początek, środek i koniec 70-tego tygodnia lat, liczony od słowa o zbudowaniu murów Jeruzalemskich. Dekret o odbudowie murów oraz ich naprawa prowadzą do jesieni 455 roku p.n.e. Od tego momentu do początku naszej ery upłynęło pełne 454 lata.
 
 
454  +  29  =  483      454  +  33  =  487      454  +  36  =  490
 
 
Rok 29 n.e. – Chrzest Chrystusa
Rok 33 n.e. – Śmierć Chrystusa i koniec ofiar Zakonu
Rok 36 n.e. – Przyjęcie pierwszego poganina Korneliusza wraz z rodziną (Dz.Ap.10). Patrz Tom II, str. 65-75.
 
 
* * *

 
Oto uwagi w komentarzu do Mar. 1:15:

Czas ... Kairos, czas naznaczony, jak np. "Czasy Pogan"
              69 tygodni z proroctwa Daniela.
              Czasy i chwile w Boskim planie są bardzo ważnym zarysem

Się wypełnił ...Wybawiciel przyszedł
 


* * *
 
* * *

* * *


 
* * *
 
 
Słowa "Dzień za rok, dzień za rok" znajdują się w dwóch miejscach Pisma Świętego. Pierwszy raz dotyczyły kary dla narodu żydowskiego za bunt przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi. Powodem było rozgłaszanie złych wiadomości przez dziesięciu zwiadowców po ich powrocie z trwającego czterdzieści dni szpiegowaniu ziemi chananejskiej. Owe czterdzieści dni, mocą rozkazu Bożego były zamienione na czterdzieści lat podróżowania po puszczy (4 Moj.14:34).

Drugie miejsce znajduje się w proroctwie Ezechiela (4:5,6). Według podanego sposobu liczenia miała być wymierzona kara dla domów Izraela i Judy.

W obu wypadkach zastosowana została identyczna Boska metoda: "Dzień za rok, dzień za rok". Podany klucz umożliwił zrozumienie szeregu proroctw. Znalazł również zastosowanie w wyjaśnieniu tajemnicy "siedemdziesieciu tygodni". Samo proroctwo nie zawiera informacji na temat rzeczywistej długości wspomnianego okresu. Gdy jednak posłużymy się Boską miarą "dzień za rok" – staje się ono zrozumiałe.

Oto uwagi w komentarzu do ksiąg Nehemiasza 2:8 i Daniela 9:25:

Mur miejski ... "Od wyjścia słowa o przywróceniu i zbudowaniu Jeruzalemu, aż do Mesjasza wodza, będzie tygodni, siedem, potem sześćdziesiąt i dwa", 69 symbolicznych tygodni czyni 483 symbolicznych dni, czyli 483 literalnych lat.

Dał mi król listy ... W roku 454 przed Chr. według obliczenia Dra Hale i Dra Priestlie. 1845 lat (długość żydowskiego "dwójnasobu") przed rokiem 1391, gdy reformator Hus zapoznał się z pracą Wiclifa i prowadził w dalszym ciągu pracę reformacyjną. Od rozpoczęcia tej pracy przez Husa w 1391 roku, do wynalezienia druku w 1440 roku było 49 lat, czyli siedem tygodni lat. To wyjaśnia szczególny sposób, w którym 69 tygodni są wspomniane w tym wersecie, jako "7" i "62".

Do Mesjasza ... Oznacza: "Pomazaniec". Aż do czasu swojego chrztu Jezus nie był Pomazańcem.

Tygodni siedem (i 62) ... 69 tygodni lat, czyli 483 lata skończyły się na jesieni roku Pańskiego 29.

Okres oczekiwania na objawienie się Mesjasza jest przedstawiony w proroctwie w szczególny sposób.
Jest to podział na 7 i 62 "tygodnie", który w przeliczeniu na lata wygląda następująco:
 

7 "tygodni"  x  7  =  49 lat        62 "tygodnie"  x  7  =  434 lata
 
 
Jak to już zostało podane w komentarzu, metoda ta ma swoje zastosowanie przy rozpoznawaniu ruchów refomiacyjnych w równoległości 1845 lat. "Chronologia Biblijna" str. 28-35
 



* * *




DWA KLUCZE
 
 
Gdy Pan zapytał apostołów za kogo Go uważają, Piotr wyznał swoją wiarę, że jest On przepowiedzianym Mesjaszem. Pan wyraził uznanie dla Piotra, mówiąc, że oświadczenie jego było inspirowane przez samego Ojca Niebieskiego. Pan zapowiedział, ze na tym wyznaniu (nie na Piotrze) będzie zbudowany kościół, którego nawet śmierć nie przemoże.

Wtedy też obiecał dać Piotrowi klucze Królestwa niebieskiego (Mat.16:15-19). Wręczenie kluczy jest przenośnią – wyraża upoważnienie do otworzenia drzwi zrozumienia, najważniejszego zarysu planu Bożego jaki był na czasie. Pan nie wymienia liczby kluczy, lecz fakty wskazują, że po zesłaniu Ducha Świętego Piotr użył dwóch kluczy.

Pierwszym kluczem otworzył drzwi dla Żydów. W wyniku jego kazania około 3000 osób przyjęło Ewangelię; zostali ochrzczeni, oraz zaliczeni w poczet kościoła wieku Ewangelii (Dz.Ap. 2:1-41).
 

 

Drugim kluczem otworzył drzwi dla pogan, z których pierwszym był Korneliusz, setnik kohorty italskiej. Wraz z domownikami zapoczątkował on wchodzenie pogan do kościoła (Dz.Ap. 10:1-43).
 

 

Te dwa ważne wydarzenia miały miejsce w ściśle zapowiedzianym przez Boga czasie – siedemdziesiątym tygodniu łaski dla Izraela (Dan. 9:24-27). W środku tego tygodnia (siedmioletniego okresu), w roku 33 użyty został klucz dla Żydów, a dla pogan w roku 36, zaraz po skończeniu się wyłącznej łaski dla cielesnego Izraela.

Początkiem siedemdziesieciu tygodni-lat był rok 454 p.n.e., a końcem rok 36 n.e.
 
 
7  x  70  =  490                454  +  36  =  490

Dodał: Andrzej
Popularne artykuły
Izraelsko-Arabski proces pokojowy - część 2 z 2
Izraelsko-Arabski proces pokojowy w świetle proroctw biblijnych List otwarty chrześcijan do chrześcijan   (ciąg dalszy artykułu)   Twierdzenia Palestyńczyków   Twierdzenia palestyńskiego, że ...dalej
Izraelsko-Arabski proces pokojowy - część 1 z 2
    Izraelsko-Arabski proces pokojowy w świetle proroctw biblijnych List otwarty chrześcijan do chrześcijan     Wstęp     Nie zdarzyło się nigdy przedtem, aby ...dalej
Gromadzenie sił na Armageddon
"Albowiem przyszedł dzień on gniewu i któż się ostać może" Obj. 6:17     Księgę Objawienia Bóg dał, jak ...dalej
Antychryst. Jego ostateczny koniec
OSTATECZNY KONIEC ANTYCHRYSTA WIDZIANY W 1889 ROKU     Prześledziliśmy historię papiestwa aż do obecnych czasów, do Dnia Pańskiego ...dalej
Wychowanie jezuickie
Wyjątki z traktatu Stanisława Szczepanowskiego pt. "Idea polska wobec prądów kosmopolitycznych". Lwów, Towarzystwo Wydawnicze 1901, ...dalej
ANARCHIA - Symboliczny ogień, którym kończy się stary świat
"A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ...dalej
Przypowieść o dziesięciu pannach
PRZYPOWIEŚĆ O DZIESIĘCIU PANNACH Mat. 25:1-13   Wypełnienie wstępne     W pierwszej połowie 19. wieku, blisko przełomu szóstego i ...dalej
Izrael (2)
OD ABRAHAMA DO CHRYSTUSA   W poniższym rozdziale podano skrótowy przegląd wydarzeń w historii Izraela, od czasu ...dalej
Kłamstwa wrogów Narodu Wybranego - cz.2
Kłamstwa arabskie   Państwo Palestyńskie. Idea takiego państwa zrodziła się z mało nagłaśnianej doktryny, że „kiedy ziemia ...dalej
Kłamstwa wrogów Narodu Wybranego - cz.1
  „Oto uczynię Jerozolimę kielichem odurzenia dla wszystkich okolicznych narodów, gdy nastanie oblężenie przeciwko Judzie i ...dalej
Archiwum
Etykiety
Trzy Biada Copyright © 2011 Artykuły   Articles   Wprowadzenie   Warto zobaczyć   Kontakt
projekt graficzny cefau wykonanie eball