WSTĘP "Aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Chrystusa, Jezusa. którego niebo musi zatrzymać aż do czasów naprawienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków". Dzieje Apostolskie 3:20,21     Gdy prorocy Pisma świętego zapowiadali "czasy naprawienia wszystkich rzeczy" używali do ich przedstawienia różnych określeń i ilustracji. Jedno z najbardziej wymownych proroctw o czasie restytucji znajduje się w ostatniej księdze Starego Testamentu i brzmi następująco: "Ale dla was, którzy boicie się mojego imienia, wzejdzie słońce sprawiedliwości z uzdrowieniem na swoich skrzydłach" (Mal. 3:20). Panowanie Królestwa Chrystusowego przyrównane jest tutaj do ogrzewających i leczniczych promieni słonecznych. Przez wiele długich stuleci świat drżał pod ciemnymi i mroźnymi wpływami grzechu. Ustawicznymi wynikami tego były choroby, bóle i śmierć. Lecz w czasach restytucji, Szatan – książę ciemności będzie związany, a Chrystus – życie i światłość świata, rozszerzy swoją ogrzewającą i uzdrawiającą władzę nad ziemią, czego wynikiem będą, jak nazwał to święty Piotr: "czasy naprawienia wszystkich rzeczy". Przywrócenie człowieka do jego utraconego mieszkania w Raju oraz ustanowienie uniwersalnego i trwałego pokoju na ziemi, dokonane będzie mocą Bożą, wykonywaną przez różne przewody pod administracją Królestwa Chrystusowego. Tysiącletni Dzień Wtórego Adama – Jezusa Chrystusa, będzie czasem, kiedy cała ziemia zamieni się w kwitnący ogród, a człowiek zostanie przywrócony ...czytaj dalej

WSTĘP "A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo: Gdy jego gałąź już staje się miękka i wypuszcza liście, poznajecie, że lato jest blisko".   Mateusza 24:32     W starożytnym świecie Izraelici byli jedynym narodem, który czcił prawdziwego Boga. Krainę, w której ten naród zamieszkał, opatrzność Boża od początku obrała za punkt wyjścia do radosnego opowiadania o Mesjańskim wybawieniu. Palestyna jest geograficznym środkiem względem kontynentów zamieszkałego świata. Bezpośrednio graniczy z Azją, Afryką i Europą. To wyjątkowe położenie sprawiło, że kraina ta była ośrodkiem zainteresowania i przedmiotem pożądania okolicznych narodów. Ustaliło się przekonanie, że "kto panuje nad Palestyną ten rządzi światem". Powiedzenie to zachowało do dzisiaj swoją aktualność.   Od samego początku istnienia tego narodu Bóg chciał, aby Żydzi byli skromni i nie mieli o sobie wygórowanego pojęcia. Podkreślał im za pośrednictwem Mojżesza, że są najmniejszym z narodów, a pomimo to wybrał ich do szczególnych zadań. I to się nie zmieniło dotąd. Izrael jest nadal jednym z najmniejszych państw świata. Jego terytorium jest mniejsze od połowy Szwajcarii, a ludności ma mniej więcej tyle, co Berlin.   Przed erą chrześcijańską, Izrael był jedynym przez Boga wybranym narodem. W języku tego narodu, za pośrednictwem jego proroków, podane zostało natchnione Słowo Boże, z którego dowiadujemy się, że kraina ta była miejscem szczególnej Boskiej działalności ...czytaj dalej

UCISK WIELKI   "Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie". Mateusza 24:21     "Ten wielki kataklizm ucisku, który wszyscy inteligentni ludzie postrzegają z mniejszą lub większą wyrazistością, opisany jest w Biblii różnymi symbolicznymi terminami. Czasami jest on określany jako trąba powietrzna, kiedy indziej jest to opis burzy, to znów wielkiej fali przypływu – morza (mas ludzkich) pochłaniającego góry (królestwa) (Psa. 46:2,3). W innym miejscu jest to opisane jako ogień, który strawi całą ziemię (Sof.1:18;3:8). Jednak w każdym przypadku z symbolem jest związane coś, co wskazuje, że jest to tylko symbol i że nie chodzi o całkowite zniszczenie ludzkości. Na przykład, po opisaniu burzy, Pan przez proroka oświadcza, że rozkaże narodom, aby były cicho i uznały Go za Boga, a rezultatem będzie wielki spokój (Psa. 46:8-10). W przypadku ognia czytamy, że po tym, jak strawił on całą ziemię (symbol tkanki społecznej), Pan przywróci ludziom czystą mowę, czyste nauki, aby wszyscy wzywali imienia Pana i służyli Mu jednomyślnie (Sof. 3:9)". Straż 1931-109; R-5363   Przepowiedziany i spodziewany gniew Boży spadnie przeważnie na królestwa, które mienią się być chrześcijańskimi, to jest na chrześcijan z imienia. Ich kara będzie odpowiednia do posiadanej znajomości, według której jednak nie żyli.   Na Babilon Wielki, który niewłaściwie ...czytaj dalej

    * * *   * * *     * * *   Strona 410     * * *   * * *   * * *   Strona 411   "To samo straszne przeczucie ze strony władz świeckich wszystkich narodów cywilizowanych jest podstawą, na której opiera się niedawne pojednawcze nastawienie wszystkich władz świeckich Europy wobec papieża w Rzymie. Zaczyna to teraz wyglądać całkiem sprzyjająco dla jego długo żywionej nadziei na odzyskanie wiele z utraconej ziemskiej władzy.   Tego rodzaju postawa narodów została najbardziej znacząco zilustrowana w kosztownych prezentach ofiarowanych papieżowi z okazji papieskiego jubileuszu kilka lat temu przez głowy wszystkich rządów chrześcijaństwa.   Czując swą własną nieudolność, by poradzić sobie z potężną siłą budzącego się świata, władze świeckie w czystej desperacji przywołują na pamięć dawną władzę papiestwa, tyrana, który niegdyś trzymał w uścisku całe chrześcijaństwo. Chociaż nienawidzą tego tyrana, to są gotowe pójść na wielkie ustępstwa, jeśli w ten sposób uda im się utrzymać w szachu niezadowolone narody". [pisane w 1897 roku] D-131     * * * Strona 412       INNY, MAŁY RÓG     Oto uwagi w Komentarzu do Dan. 7:8:   Oto wyrastał ........... W 539 roku Inny, mały róg ....... Obrzydliwość spustoszenia; Papiestwo; Człowiek grzechu; Tajemnica                                  Nieprawości; Antychryst; Syn zatracenia; Bestia Przed którym ........ Odpowiednio, w 476, 489 i 539 roku Trzy ...czytaj dalej

UCZTA HERODA     Z okazji rocznicy swoich urodzin, król Herod urządził ucztę, na którą zaprosił podwładnych mu oficerów i książąt. Przygotowywał się do wojny z królem Aretasem i owo zgromadzenie przywódców i dostojników kraju było pewnego rodzaju patriotyczną uroczystością, mającą mu zapewnić przychylność wszystkich przedniejszych i wpływowych dostojników. Ucztę wykorzystała Herodiada do tajemnej i zbrodniczej intrygi. Jan Chrzciciel piętnował jej cudzołożny związek z Herodem, więc Herodiada, pełna obawy o swoją przyszłość, postanowiła za wszelką cenę zniszczyć proroka. Specjalny, zmysłowy taniec jej córki, księżniczki Salome, tak zachwycił podpitego Heroda i dostojników, że król obiecał spełnić każdą jej prośbę, "aż do połowy królestwa". Salome, pouczona przez matkę, zażądała głowy proroka. Z powodu przysięgi, współbiesiadników i zapewne pychy, król ugiął się i kazał Jana ściąć. Straż 1941-142; R-3777   Uczta Heroda wyobraża czasową, trwającą trzy i pół roku, zmianę polityki obozu socjalistycznego. Radość z osiągnięć 60-lecia socjalizmu, odprężenie w działalności rewolucyjnej, objawiające się między innymi współpracą z papiestwem, ma trwać do wiosny 1981 roku.   W warunkach zbliżenia Państwa z Kościołem Rzymsko-katolickim (Herodiada) oraz Federacją Kościołów Protestanckich (Salome), zapadnie wyrok na lud Boży.     * * *   Strona 385   * * * * * * * * *   Strona 386   * * * * * * * * *   Strona 387   * * * * * * Strona 388     * * *   Bez światła Świętej Księgi tej Otoczyłby ...czytaj dalej

NIEBEZPIECZNE ŻĄDŁA (INWAZJA SZARAŃCZY 1917 ROKU)   W pierwszym biada wyszły ze studni przepaści szarańcze, które miały szkodzić przez pięć miesięcy wszystkim, którzy nie posiadają pieczęci Bożej na czołach (Obj. 9:2, 9, 10). Tą szarańczą byli komuniści z ich materialistyczną propagandą – ateizmem. Pięć miesięcy, które wymienia opis, są okresem, jaki upłynął od października 1917 do lutego 1918 roku (według kalendarza starego stylu), w którym władza radziecka ukonstytuowała się we wszystkich głównych ośrodkach kraju.         Strona 357 I WYSCHŁA WODA (INWAZJA SZARAŃCZY 1939 ROKU)     Zanim przyjdzie Królestwo Boże, rolę świata przeorać musi pług doświadczeń. Jest to niezbędne przygotowanie ludzkich serc na przyjęcie od dawna zapowiedzianego Królestwa Bożego na ziemi. Doświadczenia te przedstawia wizja Objawienia jako trzy biada trapiące mieszkańców ziemi. Pierwsze biada, to pierwsza wojna światowa. Podczas jej trwania wybuchła Rewolucja Październikowa, w wyniku której zrodziło się pierwsze w historii ludzkości państwo socjalistyczne. Do czasu rozpoczęcia się drugiego biada, rewolucyjne idee tego państwa zamknięte były w granicach Związku Radzieckiego. Owo zamknięcie ukazane jest w wizji Księgi Objawienia w postaci czterech aniołów związanych nad rzeką Eufratem. Czterej aniołowie przedstawiają cztery zasadnicze tezy ideologii rewolucyjnej: (1) Rewolucja, (2) Dyktatura proletariatu, (3) Socjalizm, (4) Komunizm. Gdy przyszedł właściwy czas, głos wychodzący od czterech rogów złotego ołtarza nakazał rozwiązanie czterech aniołów. Jest ...czytaj dalej

ÓSMA PLAGA EGIPSKA – SZARAŃCZA DWA NALOTY SZARAŃCZY: W ROKU 1917 I W ROKU 1939   2 Mojżeszowa 10:12-15     Plagi egipskie przedstawiają różne niekorzystne warunki i wydarzenia, które z dozwolenia Bożego nawiedzają świat, zaś Egipt jest tego świata biblijnym obrazem. Czas tej opatrznościowej działalności obejmuje okres od roku 1874 do roku 1984. W tym to czasie obecny po raz drugi Chrystus, jako pozaobrazowy Mojżesz, dokonuje wyzwolenia ludzkości spod panowania złych systemów podtrzymujących królestwo Szatana – faraona. Plagi zsyłane na świat nakładają się i mnożą, czyniąc sytuację coraz trudniejszą do opanowania. Szatan i jego ziemscy przedstawiciele, czyli władze świeckie i religijne, nie są w stanie zaradzić powstającej sytuacji. Ostatecznie będą zmuszeni ustąpić przed Tym, który przyszedł z pełnomocnictwem od Pana Wszechświata, aby zaprowadzić ład na ziemskim globie. Jedną z plag była plaga szarańczy. Przedstawia ona ruch socjalistyczny w jego najostrzejszym profilu ideologicznym – bolszewizmie. Zapowiedzią przyszłych doświadczeń było powstanie partii bolszewickiej na Drugim Zjeździe w 1903 roku. Ruch ten, z dozwolenia Bożego, wyszedł z podziemia i odniósł zwycięstwo w Rewolucji Październikowej w 1917 roku.     Strona 330       Strona 331     * * *     Strona 332     Inwazja szarańczy jest jedną z największych klęsk. Krajom dotkniętym przez tę plagę niesie upadek gospodarczy i głód. Niszczycielska moc szarańczy posłużyła w Piśmie Świętym do proroczego zilustrowania rewolucyjnej działalności ...czytaj dalej

    CZASY POGAN     Pismo Święte poucza, że naród izraelski przez kilkaset lat stanowił figuralne Królestwo Boże na ziemi. Z powodu niewierności Izraelitów, Bóg odebrał im to królestwo, a panowanie nad światem oddał narodom pogańskim.   "Usunięcie królestwa Bożego w czasach Sedekiasza pozostawiło świat bez jakiegokolwiek rządu, który by Bóg mógł zaakceptować, lub którego prawa i sprawy znajdowałyby się pod Jego szczególnym nadzorem. Rządy pogan Bóg uznaje pośrednio, w tym, iż publicznie oznajmił swój dekret, że w czasie bezkrólewia, kontrolę nad Jeruzalem i światem mają sprawować rządy pogańskie (Łuk. 21:24). To interregnum, czyli okres przejściowy między odjęciem Boskiego berła i rządu, a przywróceniem tegoż w większej potędze i chwale w Chrystusie, Pismo Święte nazywa: 'Czasami Pogan'. Te 'czasy', czyli lata, w ciągu których 'królestwom tego świata' dozwolono panować, są ustalone i ograniczone, także i czas dla ponownego ustanowienia królestwa Bożego pod rządami Mesjasza jest tak samo ustalony i oznaczony w Piśmie Świętym". A-249   Babilon był pierwszym pogańskim królestwem, któremu Bóg dał kontrolę nad ówczesnym światem. Potem przyszło uniwersalne panowanie Medo-Persji, Grecji i wreszcie Rzymu, którego potęga trwa do tej pory.   Władzę tych czterech potęg oraz ich przemijanie opisuje księga Daniela w rozdziale drugim i siódmym. W rozdziale drugim przedstawiony jest ludzki punkt widzenia na rządy światowe, oglądany ...czytaj dalej

    SARA   W historii życia Abrahama Bóg ukrył główne zarysy swego Planu zbawienia. Abraham figuralnie przedstawia Boga, natomiast jego trzy żony – trzy wielkie przymierza, przez które na świat spływają Boskie błogosławieństwa. Obecnie na Kościół, a w przyszłości na Izrael i całą ludzkość.   Pod określeniem "Przymierze" rozumiemy: umowę, obietnice, zarządzenia, a także i sług poddanych tym zarządzeniom.   Przymierze, pod którym w ciągu wieku Ewangelii rozwija się klasa Małego Stadka, reprezentowane jest w Sarze.   Przymierze to obejmuje w sobie:     – wszystkie obietnice Słowa Bożego spładzające do nowości żywota – duchowej natury – urząd Orędownika – wszystkich ofiarników wieku Ewangelii, którzy uchwycili się tychże obietnic wiarą   i, korzystając codziennie z zasług krwi Baranka, rozwijają się jako dzieci obietnicy    – duchowe nasienie Abrahama     Wiek Ewangelii, przeznaczony na wybór klasy 144 000, rozpoczął się chrztem Pana, jesienią 29 roku n.e., a zakończy się przejściem ostatków tej klasy poza drugą zasłonę na wiosnę 1981 roku. Na krótko przed tym doniosłym wydarzeniem zakończyć się miało Wysokie Powołanie, przedstawione obrazowo w śmierci Sary, która umarła, zanim Izaak połączył się z Rebeką. Równoległość 3960 lat odniesiona od tego wydarzenia wyznacza rok 1977 jako datę wypełnienia pozaobrazu śmierci Sary, czyli końca Wysokiego Powołania.     Dodatkowo, liczbowanie biblijne wykazuje, że wydarzenie to miało miejsce w żydowski Dzień Pojednania, przypadający w roku ...czytaj dalej

SPONTANICZNA RADOŚĆ MATKI     Apostoł Paweł, tłumacząc proroctwo Izajasza 54:1, odnosi je do obrazowej historii Sary, żony Abrahama, która doczekała się upragnionego potomstwa. Historia ta podaje, że Abraham i Sara, będąc w podeszłym wieku, nie mieli dzieci. Wówczas Sara uczyniła to, co czyniły w tamtych czasach wszystkie niewiasty w podobnej sytuacji: dała Abrahamowi swoją niewolnicę Hagar, aby mogła za nią urodzić potomka. I rzeczywiście, Hagar urodziła Abrahamowi syna, Izmaela. Potem Bóg nawiedził Abrahama i przyobiecał mu, że jego żona, Sara, urodzi syna. Wiadomość tę przyjęła Sara z zażenowaniem, ale też i wielką radością (1 Moj. 21:1-7). W tej radości matki, opisanej w proroctwie Izajasza ukrył Bóg głębokie znaczenie, które zostało wyjaśnione przez apostoła Pawła.      Strona 211     Apostoł wyjaśnia, że niewiasta radująca się z wielu dziatek wyobraża Przymierze (Obietnicę), pod którym rozwija się Chrystus – Głowa i Ciało. Obrazem tego kompletnego Chrystusa jest Izaak, syn Sary (Gal. 4:22-31). Izaak – Chrystus jest dziedzicem obietnicy Abrahamowej, jego Nasieniem, w którym mają być błogosławione wszystkie narody ziemi. Nasieniem, które dostąpi tak chwalebnego przywileju jest Pan i wszyscy Jego naśladowcy (Gal. 3:16, 27, 29). Radość "Sary" trwa przez cały okres narodzin "Izaaka", począwszy od Jezusa – Głowy, aż do skompletowania Jego Ciała. Śmierć Sary, jaka nastąpiła trzy lata przed małżeństwem Izaaka, przedstawia jedynie ...czytaj dalej

ZMARTWYCHWSTANIE — ROK 1977 "I usłyszałem głos z nieba, mówiący do mnie: Napisz: Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę mówi Duch im, aby odpoczywali od prac swoich, a uczynki ich idą za nimi".   Objawienie 14:13     Pismo Święte wykazuje, że pierwsze zmartwychwstanie miało nastąpić po zakończeniu się wieku Ewangelii, gdy cały Kościół zostanie skompletowany.   Światło rozwijającej się prawdy na czasie, po otwarciu siódmej pieczęci, nie tylko określiło czas końca Wysokiego Powołania, ale również wykazało, że koniec ten, wypadający w jesieni 1977 roku, jest też początkiem zmartwychwstawania Ciała Chrystusowego. Odtąd święci Apostołowie i wszyscy zwycięzcy wieku Ewangelii, którzy spali w Jezusie Chrystusie, zostali wzbudzeni do natury istot duchowych i uczynieni na wzór i podobieństwo ich Pana i Mistrza. Nie znajdujemy w Piśmie Świętym żadnej wzmianki, która by łączyła ten doniosły fakt z jakąś zewnętrzną manifestacją. Przeciwnie, przyjęcie tej prawdy jest wyłącznie sprawą wiary w świadectwa Pisma Świętego mówiące o zmartwychwstaniu Kościoła, a także wiary w Pański głos liczbowania biblijnego, który podał dokładny czas tego wydarzenia.   Klasa Jana słyszy ten głos mówiący o czasie i zgodnie z poleceniem Pana: "napisz", ogłasza: "błogosławieni są odtąd umarli".   "Odtąd" – to żydowski Dzień Pojednania, który w 1977 roku wypada 22 września.   Jest to przyjęta wiarą data wzbudzenia świętych z całego wieku Ewangelii, a ...czytaj dalej

WESELE W KANIE GALILEJSKIEJ     Wesele w Kanie Galilejskiej odbyło się trzeciego dnia. Czas, w którym się ono odbyło kryje ważną tajemnicę duchową. Oto uwaga w Komentarzu do Jan 2:1: Trzeciego dnia ...... Małżeństwo Baranka zawarte będzie w trzecim tysiącletnim dniu                                  dyspensacji ewangelicznej Z powyższych słów wynika, że między weselem w Kanie Galilejskiej a Weselem Barankowym zachodzi współzależność. W wieku Ewangelii, Kościół, niczym owe kamienne stągwie, napełniany jest "wodą" prawdy aż do wierzchu (usprawiedliwienie). Pierwszy cud naszego Pana, polegający na zmianie wody w wino, przedstawia radość, jaka będzie udziałem Kościoła poza zasłoną.       * * * Strona 149     "Poświęconym ludem Pańskim są nie tylko naczynia z wodą i napełniająca je służba, ale także oblubienica na weselu, tak jak nasz Pan jest oblubieńcem a także tym, który nakazuje napełnić naczynia wodą. Gospodarz tej obrazowej uczty, który ogłosił, że młode wino jest najwyższej jakości, trafnie symbolizuje niebiańskiego Ojca, który jest wielkim Przełożonym wielkiej uczty związanej z połączeniem niebiańskiego Oblubieńca i jego Oblubienicy. Doskonałość wina trafnie reprezentuje radości Pana, którymi będziemy napełnieni w naszej 'zmianie'. Już teraz mamy do pewnego stopnia udział w błogosławieństwach tego zjednoczenia z Panem; już wiemy coś o radościach naszego Pana; już zakosztowaliśmy ...czytaj dalej

ZAWÓD W 1914 ROKU     Oto wyjątki z przedmowy do II Tomu Wykładów Pisma Świętego:   "Tom ten przedstawia to, co jego autor głosił przez ponad czterdzieści lat, że 'Czasy Pogan' skończyły się chronologicznie w jesieni Roku Pańskiego 1914. (...) Autor przyznaje, że w tomie tym wyraża myśl, iż święci Pańscy mogą oczekiwać połączenia się z Panem w chwale przy końcu Czasów Pogan. Była to naturalna pomyłka, ale Pan wywiódł z niej błogosławieństwo dla swego ludu. Myśl, że Kościół zostanie zupełnie zgromadzony w chwale przed październikiem 1914 roku, miała z pewnością ogromnie pobudzający i uświęcający wpływ na tysiące, z których wszyscy mogą odpowiednio chwalić Pana – nawet za pomyłkę. (...) Pomyłka nasza nie odnosiła się najwyraźniej do zakończenia Czasów Pogan; wyciągnęliśmy tylko fałszywy wniosek, nie upoważniony przez Słowo Pańskie".   Z powyższego widać, że podobnie jak to miało miejsce w ruchu Millera, rozpoczęty w 1874 roku ruch braci, znających cel, sposób i czas Pańskiej obecności, pomylił się co do czasu zabrania z ziemi ostatnich członków Kościoła. Czterdziestodniowa podróż Eliasza do góry Bożej Horeb ukazuje nam historię ludu Bożego w okresie czterdziestu lat przed końcem Czasów Pogan. W przypowieści o dziesięciu pannach nasz Pan zapowiedział, że pierwsze wyjście panien na spotkanie Oblubieńca skończy się zawodem. Panny wprawdzie nadal oczekiwały, ...czytaj dalej

    PAN WSTAŁ   Psalm 16     Nasz Pan po swoim zmartwychwstaniu powiedział, że musi się wypełnić to wszystko, co o Nim napisano w Psalmach (Łuk. 24:44). Gdy Pan to mówił, spełniło się już wiele proroctw z Psalmów dotyczących Jego osoby. Zmartwychwstanie naszego Pana zostało proroczo zapowiedziane przez Dawida w Psalmie 16. Na tę znaną zapowiedź powołał się Apostoł Piotr, gdy, kierowany Duchem Świętym, wyjaśnił przerażonym słuchaczom, że Ten, którego oni ukrzyżowali, żyje. Przytoczony Psalm wyraża proroczo niechwiejną wiarę naszego Pana w obietnicę i moc Ojcowską, wzbudzenia Go do chwalebnego nowego życia. Mówiące o zmartwychwstaniu proroctwo tego Psalmu, wypełniło się 16 Nisan (3 Moj. 23:11) 33 roku, co potwierdzają poniższe zestawienia.     * * *   Strona 93     Uwagi w Komentarzu do Psa. 16:11:   Dasz poznać ............ Dasz mi poznać Drogę życia ............. Wąską drogę, drogę krzyżową teraz i gościniec świątobliwości w wieku przyszłym Po twojej prawicy ....W stanie łaski. Do którego i my możemy przystąpić w modlitwie Rozkosze ................ Prawdziwy pokój człowieka może być osiągnięty jedynie w harmonii z jego Stworzycielem Na wieki ................... Taka radość rozpoczyna się już w obecnym życiu     * * * * * *   Strona 94     * * * * * *   * * *           JONASZ SYN AMITTAJA   Jonasza 2:1-11     Historia Jonasza, który znajdował się we wnętrznościach wielkiej ryby "trzy dni i trzy noce", jest znamiennym proroctwem dotyczącym kluczowego zarysu ...czytaj dalej

PIERWSZE RZYJŚCIE PAŃSKIE W OBRAZIE MOJŻESZA     Oto uwagi w Komentarzu do Jan 1:11: Do swej własności ........... Swojego ludu: "Do owiec zaginionych z domu Izraela" (Mat. 10:6). "Tylko was uznałem" (Amos 3:2). Nie tylko do prawdziwych Izraelitów, ale do całego narodu Ale go właśni ..................... Jako lud, jako naród Nie przyjęli .......................... Doświadczenia Mojżesza, gdy opuścił dwór faraona w interesie swoich braci, były tego typem.     Strona 78     Oto słowa Szczepana: "Tego Mojżesza, którego się zaparli, mówiąc: Kto cię ustanowił przełożonym i sędzią? – tego posłał Bóg jako wodza i wybawiciela za pośrednictwem anioła, który mu się ukazał w krzaku" (Dzeje Ap. 7:35).   * * *   W czterdziestym roku podróżowania po puszczy, Mojżesz powtórzył Prawo Boże całemu Izraelowi. Dobiegł już końca czterdziestoletni okres karania Izraela za jego niewiarę w sprawozdanie Jozuego i Kaleba.   Mojżesz wiedział, że on i Aaron nie wejdą do ziemi obiecanej. Aaron umarł około pół roku wcześniej (4 Moj. 20:23-29); teraz przyszła kolej na niego.   Mojżesz zapewnił Izraela, że Bóg, według obietnicy danej przy górze Synaj czterdzieści lat temu, wzbudzi wybawiciela na jego miejsce, większego jak on. Miał to być Mesjasz.   Jezus, który przyszedł do narodu żydowskiego, objawił się jako ofiara za grzech. Był On zatem Wybawicielem, hebrajskie Goel, z największej niewoli, w jakiej znalazł się człowiek od zarania swego istnienia. Jest ...czytaj dalej

JEDYNA BRAMA   2 Mojżeszowa 38:18     Oto cytaty z "Cieni Przybytku", str. 18, 22:   "Na teren 'Miejsca Świętego', czyli 'Dziedzińca', prowadziło tylko jedno wejście. W ten sposób figura poświadcza, że istnieje tylko jedna droga dostępu do Boga – jedna 'brama' – Jezus. 'Ja jestem drogą (...) Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze mnie' (Jan 14:6); 'Ja jestem drzwiami' (Jan 10:9)".   "Przez wiarę w okupową ofiarę Chrystusa, przedstawioną w Miedzianym Ołtarzu, wchodzimy 'Bramą' na 'Dziedziniec', przekraczając tym samym zasłonę niewiary i grzechu".   Z powyższego wynika, że nasz Pan stał się dla potępionych w Adamie drogą do uzyskania społeczności z Bogiem. Nie prędzej stał się dla ludzi "drogą", "bramą" i "drzwiami", aż złożył swoje życie za Adama, a w nim za cały rodzaj ludzki.   W wartościach liczbowych instrukcji Bożej na Synaju oraz w sprawozdaniu dotyczącym wykonania Bramy prowadzącej na Dziedziniec możemy znaleźć uzasadnienie dla tej podstawowej prawdy.   Strona 46     Był tylko jeden sposób, aby się stać prawdziwym pasterzem Boskich owiec, mieć prawo prowadzić je na paszę zieloną, do cichych wód Prawdy, łaski, spoczynku i bezpieczeństwa, a była nim droga krzyżowa – oddanie samego siebie na okup za wszystkich. Nasz Pan uczynił to i przez to stał się drzwiami do owczarni, otwierając nową drogę do żywota". N.S.1963-3   Strona 47 * * * * ...czytaj dalej

  WSTĘP     Ofiara za grzech jest podstawową nauką Pisma Świętego. Mówi ona o grzechu pierwszych rodziców i o konieczności pojednania z Bogiem, jako warunku przywrócenia ludziom utraconego szczęścia i życia wiecznego. Niezwykła harmonia świadectw pisarzy Starego i Nowego Testamentu wskazuje na ofiarniczą śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa jako podstawę błogosławieństw, które spłyną na świat w Jego chwalebnym Królestwie.   Boska miłość przygotowała ofiarę za grzech w osobie jednorodzonego Syna – Jezusa Chrystusa. Przy Jordanie, największy prorok Starego Testamentu, Jan Chrzciciel, wskazując na Jezusa, ogłosił ludziom zbawienie: "Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata".   Wszystkie ofiary Prawa, wszystka krew skrapiająca ołtarze żydowskie wskazywała na przyszłą wielką ofiarę Tego, który zgodził się za nas umrzeć. Historia ksiąg Mojżeszowych poucza, że ludzkość w stanie pierwotnej doskonałości została doświadczona w jednym przedstawicielu – Adamie, który upadł, a obecne niedoskonałości, choroby i śmierć są tego upadku następstwem. Bóg nie opuścił człowieka, lecz wybawi go przez Odkupiciela urodzonego z niewiasty, którego śmierć jest ofiarą za grzech. Jego sprawiedliwość, jako przykrycie naszych grzechów, ukazana była przez różnorakie symbole. Wskazywało na nią odzienie ze skór dla Adama i Ewy, fakt przyjęcia ofiary Abla, ofiarowanie Izaaka, śmierć różnych ofiar, za pośrednictwem których patriarchowie mieli przystęp do Boga, a także inne ofiary ustanowione pod zakonem i ...czytaj dalej

    WSTĘP     Słowa Apostoła Jana, "Bóg jest Miłością", znajdują swoje najwyższe uzasadnienie w naukach Pisma Świętego, które objawia działalność Boskiej Miłości w samym dziele stworzenia, podczas upadku człowieka i w przyszłym dziele Restytucji świata.   Obraz Miłości Bożej rysuje nam już pierwsza z ksiąg Biblii opisująca kształtowanie ziemskiej planety na mieszkanie dla człowieka. Wyprowadzenie ziemi z chaosu, napełnienie jej roślinnością i niższymi stworzeniami o niezrównanym bogactwie rodzajów, wielkości, kształtów i barw, uczyniło z niej tętniący życiem ogród dla króla ziemi – człowieka.   W każdym szczególe stworzenia widać czułą rękę Ojca Niebieskiego, który uczynił wszystko, aby zapewnić pełnię szczęścia dla Jego ziemskich dzieci.   Wspólnie z Psalmistą wołamy: "O Panie, nasz Panie, jak przedziwne twe imię po wszystkiej ziemi!" (Psa. 8:10).   Bóg nie opuścił człowieka nawet wtedy, gdy ten, niepomny na dobroć Bożą, udał się za podszeptem Szatana. Odtąd Jego Miłość przebijała się coraz silniejszymi promykami nadziei przez surowe zarządzenia i akty słusznego gniewu. Odzienie ze skór zwierzęcych, jakim Bóg miłosiernie przykrył pierwszą parę ludzką, z poczuciem winy opuszczającej ogród Eden, było jedną z pierwszych zapowiedzi skutecznej pomocy przez potężne Ramię Pańskie – Zbawiciela.   Bóg "odpoczął" od dzieła stwarzania z chwilą wejścia grzechu na świat, powierzając wypełnienie Planu Zbawienia, nakreślonego przez Jego bezinteresowną Miłość, umiłowanemu, jednorodzonemu Synowi (Hebr. 4:10). Podstawą ...czytaj dalej