Uwaga: Niebieską czcionką zaznaczono komentarze dzisiejsze     Ostatni dział książki "Chronologia Biblijna" zapowiada od roku 1984 rozpoczęcie dzieła Restytucji oraz powstanie z grobu Świętych Starożytności z Abrahamem na czele (Łuk.13:28). Podstawą do takiego oczekiwania były bardzo wymowne zestawienia liczbowania biblijnego, a przede wszystkim równoległości chronologiczne, takie na przykład, jak ta, zamieszczona poniżej. Równoległość ta sugerowała dobitnie, że od roku 1984, działalność naszego Pana, obecnego od 110 lat (1874) wejdzie w fazę ukazaną przez panowanie króla perskiego Cyrusa.     W roku 1984 nie pojawiły się jakieś niezwykłe symptomy dzieła restytucyjnego, ani też Święci Starożytności nie powstali z grobów. Czyż zatem wszystkie równoległości chronologiczne i potwierdzające je liczbowania okazały się czystą fikcją? Gdyby ktoś tak uważał, a takich znalazło się wielu, to tego rodzaju osąd byłby bardzo powierzchowny. Głębsze wniknięcie w cudowną konstrukcję i symetrię wieków historii świata, jak to zostało ukazane na Planie Wieków, pozwala rozpoznać metodę, z jaką Boska Opatrzność kieruje losami ludzkości. Jej działania nie dokonują się raptownie, z dnia na dzień, lecz mają charakter stopniowy. Od jakiegoś nieznacznego nawet epizodu, "dnia małych początków", procesy charakterystyczne dla poprzedniego wieku stopniowo wygasają, a procesy następnego wieku coraz bardziej się nasilają. Działalność naszego Pana podczas Jego drugiej obecności, datującej się od początku siódmego tysiąca lat ...czytaj dalej

Uwaga: Dzisiejsze komentarze zaznaczono niebieską czcionką   GODZINA POKUSZENIA   Obj. 3:10     Oto uwaga w Komentarzu do Obj. 3:10: Godziny pokuszenia ... Szczególne próby czasu żniwa Obrzydliwość spustoszenia miała już swoje dwukrotne wypełnienie. Pierwszy raz, gdy naród żydowski odrzucił naszego Pana jako ofiarę za grzechy, a religia ich stała się obrzydliwością w oczach Bożych. Drugie wypełnienie miało miejsce w nominalnym, duchowym Izraelu. Usunięcie ofiary okupu, a wprowadzenie nauki o mszy, było wielką obrzydliwością spustoszenia. D 709-713   * * *   Obrzydliwością spustoszenia było odsunięcie w cień jedynej ofiary za grzech Jezusa Chrystusa i ustanowienie obrzędu tzw. mszy, dodatkowej powtarzanej w nieskończoność ofiary bezkrwawej. Przez szereg dziesięcioleci, gdy rządy świecko- religijne zostały zaniechane (bestia papieska w przepaści), ten plugawy obrzęd odprawiany był w obrębie świątyń Antychrysta. Gdy jednak władze socjalistyczne związały się w politycznym działaniu z Kościołem Rzymsko-katolickim (1977), ceremoniał mszy, czyli "obrzydliwości spustoszenia" stał się wszechobecny w życiu politycznym i społecznym narodu polskiego.   * * *   Wielkie proroctwo naszego Pana wymienia "obrzydliwość spustoszenia" jako jeden ze znaków Jego wtórej Obecności (Mat. 24:15). Odnosi się on do ostatecznego wypełnienia tego proroctwa po roku 1977.   * * * * * * * * * * * *     Słowa zdumienia króla Nabuchodonozora oraz jego hetmanów, potwierdzają obietnicę Pana Jezusa daną Kościołowi:       Lud Boży powinien pamiętać, że Ten, który jest z nimi ...czytaj dalej

ŻNIWO     "Żniwo jest dokonanie świata (...) Pośle Syn Człowieczy Anioły swoje, a oni zbiorą z królestwa Jego wszystkie zgorszenia, i te, którzy nieprawość czynią; i wrzucą je w piec ognisty, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Tedy sprawiedliwi lśnić się będą, jako słońce w królestwie Ojca swego" (Mat.13:39-43). Żniwo wieku Ewangelii (1874 – 1984) będzie miało swoje szczególne podkreślenie w ostatnich siedmiu latach: 1977 jesień ... Całkowity koniec powołania Kościoła. 1981 wiosna ... Zabranie do gumna Pańskiego (nieba) reszty Kościoła. 1984 jesień ... Przejście łaski Bożej do świata w Restytucji. W przypowieści naszego Pana (Mar. 4:26-29) ukazane jest całkowite dzieło wyboru Kościoła, przedstawione jako wzrost zboża, od "wrzucenia nasienia w ziemię" aż do "ukazania się urodzaju" i "żniwa". Czas wypełnienia się tej przypowieści można zrozumieć wtedy, gdy w zestawieniu użyjemy siedmiokrotnej (Boska zupełność) wartości liczbowej słów obietnicy: "Ale mądrzy zrozumieją" (Dan.12:10).   * * *   * * *   Wartość liczbowa pierwszych liter omawianej przypowieści – 5951 – mieści w sobie trzykrotnie liczbę 1977. W ten sposób Wielki Konstruktor tekstu Pisma Świętego dobitnie podkreślił datę żniwa – rok 1977.     * * *   Przytoczone zestawienia wskazują, że koniec wysokiego powołania (śmierć Sary) rozpoczyna okres siedmiu lat, 1977 do 1984, zawierający kulminacyjne wydarzenia żniwa Wieku Ewangelii.   * * *   NIEWÓD   "Przypowieść mówi nam, że 'gdy sieć była pełna, wyciągnęli ...czytaj dalej

"A WSZYSTKIEMU SIĘ KONIEC PRZYBLIŻA"   1 Piot. 4:7   Oto uwaga w Komentarzu do tytułowego wersetu: Wszystkiemu koniec ... Obecnym warunkom pod zwierzchnictwem księcia tego świata. Przybliża ... Za czasów Piotra więcej niż dwie trzecie panowania złego przeminęło.     * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *   Słowa Apostoła Piotra: "Wszystkiemu się koniec przybliża", w powiązaniu z proroctwami i obrazami Słowa Bożego, wskazują na wiosnę 1981 roku, jako datę końca: (1) Ofiar Kościoła i jego ziemskiej pielgrzymki, (2) Egzystencji nominalnego chrześcijaństwa,   (3) Teraźniejszego wieku złego.     Bliska jest śmierć ostatnich członków Oblubienicy Barankowej   "Dotarłszy do końca swej podróży, Rebeka znalazła się w obecności Izaaka; wtedy ona natychmiast zsiadła ze swego wielbłąda 'a wziąwszy rańtuch nakryła się' (1 Moj. 24:65). W ten sposób jest obrazowo przedstawiony fakt, że Kościół, przeszedłszy zmianę Pierwszego Zmartwychwstania i znalazłszy się w obecności Niebiańskiego Oblubieńca, nie będzie już nadal potrzebował kierownictwa Ducha Świętego, przez Pismo Święte". "Na Straży" 1962 Nr 4 W poniższym zestawieniu, tajemnica tekstu kryje się w wyodrębnionej liczbie dodatkowej, powstałej z liter objętych Dageszem forte.     * * *   Oto uwaga w Komentarzu do 1 Moj.24:65: Wziąwszy rańtuch, nakryła się ... Reprezentuje przejście Kościoła poza drugą zasłonę.     Wtóra zasłona dzieliła miejsce Święte od Najświętszego. Przejście z Świątnicy Świętej (stan poświęcenia i spłodzenia z Ducha Świętego) do Świątnicy ...czytaj dalej

Uwagi dzisiejsze   W epoce Starego Testamentu, prawdziwi prorocy informowali swój naród o Bożych zamierzeniach i wyrokach. Nieraz z podobną misją posyłał ich Pan Bóg również do królów pogańskich. W czasach Nowego Testamentu taką samą rolę odgrywał Kościół Chrystusowy, którego Bóg ustanowił prorokiem dla całego Chrześcijaństwa. Przed upadkiem figuralnego Królestwa Bożego, Izraela, prorok Ezechiel powiadomił ostatniego króla tego narodu, Sedekjasza, że Bóg odbiera mu władzę królewską, i że swoiste bezkrólewie trwać będzie do czasu, aż pojawi się ten, który będzie miał do niej rzeczywiste prawo (Ezech. 21:25-27). Tron Jahwe, na którym siedzieli królowie Izraela, Dawid, Salomon i inni (2 Kron. 29:23) został zdemontowany. Ponowne ustanowienie tego tronu, "tronu Dawida" (Łuk. 1:32), dokonać się miało dopiero w czasach mesjańskich. Do czasu objęcia rządów przez legalnego króla, Jezusa Chrystusa, sprawami świata miały administrować imperia pogańskie. Wybitny król babiloński, Nabuchodonozor, ten sam, który obalił królestwo izraelskie, dowiedział się, że sprawuje władzę nad pierwszym z czterech imperiów, którym Bóg Najwyższy powierzył uniwersalne rządy nad światem (Dan. 2:38). Czwarte imperium miało być obalone na skutek Boskiej interwencji i zastąpione piątym mocarstwem, Królestwem Bożym, trwającym wiecznie. We wtórej obecności Chrystusa (od 1874) dawne proroctwa dotyczące Królestwa Bożego zaczęły się wypełniać. Wszystkie dość ogólne obrazy prorocze wskazały na konkretne wydarzenia, przeszłe ...czytaj dalej

STWORZENIE I UPOWAŻNIENIE DO PANOWANIA   Przy stworzeniu Adama i Ewy, Pan Bóg dał im prawo do panowania nad ziemią. Apostoł Paweł wytłumaczył tajemnicę, kryjącą się w związku pierwszej pary małżeńskiej, mówiąc: "tajemnica to wielka jest, lecz ja mówię o Chrystusie i Kościele" (Efez. 5:22-32). Po swej przemianie, Kościół, jako małżonka Chrystusowa, stanie się uczestnikiem chwały, czci i nieśmiertelności; otrzyma też moc panowania nad ziemią, podobnie jak już otrzymał ją Chrystus (Mat. 28:18). W najpierwszych słowach Bożych, dotyczących decyzji stworzenia człowieka (mężczyzny i niewiasty) kryje się myśl uwielbienia klasy Chrystusowej i obdarzenia jej chwałą panowania.   * * *     Powyższe zestawienie potwierdza zrozumienie, że stworzenie Wtórego Adama i Wtórej Ewy dokona się mocą Pierwszego Zmartwychwstania. W słowach Stwórcy skierowanych do pierwszej pary kryje się czas obdarzenia uwielbionego Kościoła mocą panowania.   * * * * * *   "Aby go sobie wystawił chwalebnym Kościołem"   Efez. 5:27     Chwała Kościoła ukazana jest w pierwszym małżeństwie Adama i Ewy oraz w napełnionym chwałą Pańską kościele zbudowanym przez Salomona (Efez. 5:30-32; 2 Kron. 5:13,14).         "Tajemnica to wielka jest; lecz ja mówię o Chrystusie i o Kościele"   Efez. 5:32   * * *     "CÓŻ NAM ZA TO BĘDZIE?"   "A każdy, ktoby opuścił domy, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo żonę, albo dzieci, albo role, dla imienia mego, stokroć więcej weźmie i żywot ...czytaj dalej

Uwagi dzisiejsze   Książka "Chwała Boża" ukazała się w marcu 1977 roku. Jesień tego samego roku otwierała tydzień lat, w których spodziewano się wydarzeń przełomowych w historii świata. Napięcie było więc duże i stale rosło. Oczekiwano, że za kilka miesięcy pojawią się wszelkie symptomy zakończenia Wysokiego Powołania. Wtedy lud Boży, klasa Jana, rozpocznie końcową misję "prorokowania o ludach, narodach i językach". Równolegle, z symbolicznej przepaści wyłoni się papieska bestia, która stoczy walkę z "dwoma świadkami" i zabije ich (Obj. 11:7). Pojawi się "król Nabuchodonozor", który wzniesie złoty posąg i wezwie wszystkich do złożenia mu pokłonu. Opornych każe wrzucić do buchającego żarem pieca. Lud Boży, jako współczesny Jan Chrzciciel, ośmieli się skrytykować jakiegoś dzisiejszego odpowiednika dawnego króla Heroda za cudzołożny związek z bratową. Swoją odwagę przypłaci życiem. Wszystkie te biblijne obrazy i wizje miały się wypełnić we wspomnianym okresie (1977-1981-1984), wytyczonym przez równoległości i symetrie czasowe, a następnie potwierdzonym przez ogromną liczbę zestawień liczbowania biblijnego. Najważniejszą z końcowych dat, czas uwielbienia Kościoła potwierdziła niezwykła zależność. Nie mogło być dziełem przypadku, że punkt rozgraniczający starą i nową erę znajduje się właśnie tam, gdzie został postawiony. Dzięki temu powstała wspaniała symetria czasowa, ukazująca ślub Izaaka i Rebeki 1980 lat p.n.e., natomiast wesele Barankowe Chrystusa i ...czytaj dalej

PRZYPOWIEŚĆ O DZIESIĘCIU PANNACH     Przypowieść o dziesięciu pannach ma swoje wypełnienie przed objawieniem (Epifanią) Oblubieńca. Jesteśmy już zorientowani, że sen wszystkich panien nastąpił na skutek "zwlekania" Oblubieńca. Tym snem było zniechęcenie do chronologii biblijnej, a szczególnie do wystawiania dat przyszłościowych. Taki stan rzeczy zaistniał wśród tych, którzy byli zapoznani ze sposobem i celem wtórej obecności Chrystusa. Ostatnia data, rok 1954, wystawiona przez braci w Ameryce była przyjęta również w Polsce. Po doznanym jeszcze raz zawodzie, w Polsce nastąpiło zniechęcenie, a w Ameryce w roku 1955, na Generalnej Konwencji uchwalono, aby o datach przyszłościowych w ogóle nie mówić. Radykalny charakter uchwał podjętych na wspomnianej Konwencji w Chicago wskazuje na to, że bracia klasy polskiej najmocniej przeżyli zawód, a ich zapał oczekiwania zgasł najpóźniej. Słowa naszego Pana "ostatni będą pierwszymi" znalazły tu swoje zastosowanie (Mat. 20:16). Bracia polscy ostatni "zasnęli" i pierwsi zostali "obudzeni". Przez systematyczną pracę wydawniczą i ewangelizacyjną braci polskich w USA, prowadzoną od 1916 roku, Pan stworzył w Polsce warunki korzystne do gromadzenia "oleju", który okazał się tak bardzo potrzebny w momencie "obudzenia". Zaznaczyć jednak należy, że wspomniana uchwała miała wpływ na późniejszy sprzeciw. Pan przewidział, że sen nastąpi w roku 1954, ponieważ Jego słowa: "zdrzemnęły się wszystkie i posnęły" (Mat. 25:5), mają wartość liczbową 1954. ...czytaj dalej

? ? ? SZEŚĆ DNI STWORZENIA     Słowami: "Niech będzie światłość", Wszechpotężny Stwórca rozpoczął dzieło sześciu epokowych dni o łącznej długości 42.000 lat (7.000 x 6 = 42.000). Obecnie żyjemy w siódmym dniu epokowym. Bracia John i Morton Edgar w artykule "Odpoczynek i Restytucja" dowodzą, że dzień Boskiego Sabatu rozpoczął się z chwilą upadku człowieka. Odtąd człowiek był pozostawiony swemu losowi, aż do czasu "naprawienia wszystkich rzeczy" przez Wtórego Adama. Po tysiącletnim panowaniu, Chrystus odda Królestwo Bogu i Ojcu, i wtedy skończy się dzień Boskiego Sabatu trwającego 7000 lat (1 Kor.15:24). Patrz "Chronologia Biblijna" str. 37; WT 1904-342.       Powyższe zestawienie, w jednakowych wartościach liczbowych (4796) wspaniale potwierdza myśl, że z wejściem grzechu na świat skończył cię szósty dzień epokowy.         Powyższe zestawienie potwierdza prawdę, że sześć dni stworzenia stanowią okres 42.000 lat.   * * *     Powyższe zestawienie potwierdza prawdę wyrażoną w Tomie III (str. 132,133) oraz w "Chronologii Biblijnej" (str. 43), że od stworzenia Adama do grzechu upłynęły dwa lata. Pierwszy rok, to życie Adama bez Ewy, a drugi z Ewą.     Dwa lata w Edenie oraz dwa lata w centrum Boskiego Sabatu obrazują pewne właściwości dwóch wielkich tysiącletnich dni zamykających okres pięćdziesięciu tysięcy lat: (1) Tysiącletnie panowanie Chrystusa oraz (2) Pięćdziesiąty tysiąc lat – Wielki Jubileusz Świata. Pierwszy rok przebywania Adama ...czytaj dalej

OFIARNICZA ŚMIERĆ WYBRANEGO NASIENIA   "Potarcie pięty" przewidzianego nasienia przedstawia śmierć człowieka Jezusa Chrystusa, która zadecydowała o śmierci Szatana przez "potarcie" jego głowy. Jednakowa ilość słów (15) w powyżej zacytowanych wersetach, tematycznie związanych ze sobą, potwierdza prawdę, że przewidzianym w raju nasieniem jest Pan nasz Jezus Chrystus.   * * * OFIARA NASIENIA ABRAHAMOWEGO     Oto teksty ukazujące zależność między pierwszym grzechem, ofiarą Izaaka oraz ofiarą Jezusa Chrystusa:     * * * * * *   * * *     Liczba siedem Jest symbolem Boskiej zupełności. W powyższym zestawieniu siedmiokrotnie wyrażone słowo okup (przez jego wartość liczbową – 1311), szczególnie mocno podkreśla znaczenie obrazowej historii, która uwydatnia zarówno wielką miłość Bożą, jak i najwyższe posłuszeństwo i pokorę Syna.     * * *     Na górze przemienienia, Piotr, Jakub i Jan widzieli rozjaśnioną postać naszego Pana oraz Mojżesza i Eliasza rozmawiających z Nim o jego śmierci w Jeruzalemie (Mat.17:1-5; Łuk. 9:31). Usłyszeli oni głos Ojca Niebieskiego: "Ten jest Syn mój miły". I rzeczywiście, nasz Pan był umiłowanym Synem Bożym, którego posłuszeństwo woli Ojcowskiej aż do śmierci na Golgocie, odkupiło rodzaj ludzki z grzechu i śmierci.       W ofierze Izaaka ukazana jest fundamentalna prawda, że Chrystus, jako obiecane nasienie Abrahamowe, musiał pierwej – zanim będzie mógł błogosławić ludzkość – złożyć ze siebie Okup w ręce Boskiej sprawiedliwości. Abraham w tym obrazie przedstawia Ojca ...czytaj dalej

NARODZENIE PANA JEZUSA CHRYSTUSA   Nie bójcie się; bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie wszystkiemu ludowi: Iż się wam dziś narodził Zbawiciel, który jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym. A to wam będzie na znak: Znajdziecie niemowlątko uwinione w pieluszki, leżące w żłobie" (Łuk. 2:10-12).     Pismo Święte wszędzie świadczy, że Bóg stworzył człowieka na wyobrażenie i podobieństwo swoje – umysłowe i moralne. Ono także wspomina o społeczności, którą człowiek miał na początku ze swoim Stwórcą. Pismo Święte wykazuje również, że przed Adamem, doskonałym człowiekiem, było postawione do wyboru – życie lub śmierć. Adam stał się przestępcą. W wyniku tego znalazł się wraz ze swoim potomstwem pod wyrokiem śmierci. Bóg w swym wielkim miłosierdziu nie zaniechał jednak człowieka, lecz zapowiedział wybawienie przez Odkupiciela – swego Jednorodzonego Syna. "Grzech wszedł na świat" na jesieni 4127 roku p.n.e. (4126,25) Obiecany Odkupiciel narodził się na jesieni 2 roku p.n.e. (1,25) Od grzechu do narodzenia naszego Pana upłynęło 4125 lat.     4126,25  –  1,25  =  4125   * * *       * * *   * * *   GRZECH ŚWIATA     Nasz Pan przyszedł, aby złożyć okup za Adama i jego żonę, Ewę, która stała się przyczyną przestępstwa (1 Tym. 2:14). Prawdę tę zrozumiał Jan Chrzciciel i pod wpływem Ducha Świętego wydał o Panu Jezusie świadectwo, że jest On Barankiem ofiarowanym za ...czytaj dalej