POŻEGNANIE PAWŁA ZE STARSZYZNĄ EFESKĄ     20:17 Z Miletu więc do zboru posłał efeskiego      I wezwał braci starszych, by przyszli do niego, 18  A gdy przyszli rzekł do nich: "Wiecie bracia mili,      Jakim wciąż wśród was byłem, już od pierwszej chwili, 19  W której stanąłem w Azji. Jak Panu służyłem,      Z całą pokorą, wśród łez, które uroniłem,      I doświadczeń, których mi Żydzi przysparzali,      Kiedy na mnie zasadzki swoje urządzali. 20  Jak się od zwiastowania wam nie uchylałem      Wszystkiego w czym pożytek dla was dostrzegałem.      Jak w tym nie polegając na człowieka względzie      Uczyłem was publicznie i po domach wszędzie, 21   Zachęcając zarówno Żydów jak i Greków,      Do poniechania dotąd popełnianych grzechów,      Aby do Boga sercem swym się nawrócili      Oraz w Pana naszego Jezusa wierzyli.   22   A oto teraz idę duchem ponaglany      Wprost do Jeruzalemu, na niepewność zdany, 23   Co mnie tam może spotkać, oprócz upewnienia,      Że mnie więzy czekają tam i utrapienia,      O czym w każdym kolejnym mieście napotkanym      Wciąż przez Ducha Świętego jestem zapewniany (...) 24   Wszakże bynajmniej mnie to wszystko nie przeraża,             Fili. 1:18      Bo życia ponad miarę mego nie poważam,      Bylebym tylko biegu dokonał mojego      Oraz posługiwania mi powierzonego      Z łaski ...czytaj dalej

PAWEŁ I SYLAS POJMANI I UWIĘZIENI   16:19 Panowie jej spostrzegłszy, że zysk utracili,      Wnet Pawła i Sylasa z gniewem pochwycili,      Przed urzędników obu na rynek zawlekli 20    I tak przed pretorami stawiwszy ich rzekli:      "Ci ludzie w naszym mieście pokój zakłócają – 21  To Żydzi, co zwyczaje nam opowiadają,      Których, jako Rzymianie, przyjąć nie możemy      Ani ich zachowywać – kary na nich chcemy!" 22 A gdy ich inni ludzie w tym tłumnie poparli,      Pretorzy szaty z Pawła i Sylasa zdarli      I siec obu rózgami bezprawnie kazali... 23  Aż wreszcie, kiedy razów im wiele zadali,      Do lochu, więziennego obitych wrzucili.      Stróżowi zaś więzienia przy tym polecili,      By każdy był przez niego bacznie pilnowany. 24  Ten ich, gdy tak surowy rozkaz był wydany,      Do lochu wewnętrznego wtrącił bez litości,      A nogi pozakuwał w dyby – dla pewności.   CUDOWNE UWOLNIENIE Z WIĘZIENIA     25  A około północy, w czeluściach więzienia,      Paweł i Sylas, mimo swego utrapienia,      Modlili się i śpiewem Boga uwielbiali.                                         Hiob 35:10      Więźniowie zaś ciekawie się przysłuchiwali. 26  Aż tu nagle potężnie zatrzęsła się ziemia,     ...czytaj dalej

BARNABA I SAUL NA CYPRZE     13:4 Tak więc oni, posłani przez Ducha Świętego      I za zgodą serdeczną grona braterskiego,      Do portu w Seleucji kroki skierowali      I stamtąd już okrętem na Cypr się udali.                                     Dz.Ap. 22:3       5   A gdy do Salaminy na wyspie przybyli,      Do głoszenia Bożego słowa przystąpili      W synagogach żydowskich. Przy sobie zaś mieli      Jana, którego w podróż do pomocy wzięli. 6   Gdy prawie całą wyspę przemierzyć zdołali,      W mieście Pafos pewnego maga napotkali,      Fałszywego proroka, Żyda z pochodzenia 7   Zwącego się Bar-Jezus, spośród otoczenia      Prokonsula na wyspie urzędującego,      Imieniem Sergiusz Paweł, męża rozumnego.      Ten wezwał Barnabę i Saula, by obaj,      Nauką mu Bożego usłużyli słowa. 8   Lecz im się przeciwstawił, by ich wpływ powstrzymać,      Czarnoksiężnik wśród świty obecny, Elimas      (Albowiem imię jego tak brzmi w tłumaczeniu),      Chcąc, by z ich słów prokonsul nie wierzył niczemu.   9   A Saul, zwany Pawłem, Duchem napełniony,      Przenikliwie weń patrząc, tak rzekł oburzony:   10 "O pełen zdrady wszelkiej oraz przewrotności,      Synu diabelski, wrogu dróg sprawiedliwości!      Czy wreszcie nie przestaniesz, o ...czytaj dalej

NAWRÓCENIE SAULA Dz.Ap. 22:6-16; 26:12-18     9:1 Dysząc groźbą i mordem przeciw uczniom Pana      Udał się Saul z prośbą do arcykapłana, 2    By w listy zaopatrzył go polecające      Do synagog w Damaszku, prawo mu dające      Poszukiwania Pańskiej zwolenników drogi,      Aby mógł ich uwięzić, wkroczywszy w ich progi,      Tak mężczyzn jak niewiasty, by wraz z pojmanymi,      Na sąd mógł potem wrócić do Jerozolimy.     3    I stało się, gdy podróż swą kontynuował      I gdy się niedaleko Damaszku znajdował,      Światłość go wielka z nieba nagle oświeciła, 4    A siła niepojęta na ziemię rzuciła.      "O Saulu, Saulu!" – usłyszał wołanie –      "Czemu mnie prześladujesz?" – rzekł: "Kim jesteś, Panie?!"      "Jam jest Jezus" – Pan rzecze – "Którego ty stale      Prześladujesz okrutnie i zapamiętale, 6    Lecz wstań i wnijdź do miasta (wraz z ludźmi swoimi),      Tam cię poinformują, coś powinien czynić". 7    A ludzie, którzy w drodze mu towarzyszyli,      Ze zdumienia wielkiego wprost zaniemówili,      Głos bowiem skierowany do niego słyszeli,      Jednakże mówiącego wcale nie widzieli. 8    Tymczasem srogi Saul podźwignął się z ziemi,      Lecz gdy oczy otworzył, nie widział nic nimi.      Wiodąc go więc za rękę, ci, którzy z ...czytaj dalej

ANANIASZ I SAFIRA     5:1 Pewien człowiek, Ananiasz, z Safirą swą żoną,      Sprzedał posiadłość, a gdy była spieniężoną, 2   Część pewną tych pieniędzy wziętych przy sprzedaży,      Sobie za wiedzą żony zachować się ważył.      Pozostałe pieniądze z drugimi pospołu      Przyniósł i również złożył u stóp apostołów.   3   I rzekł Piotr: "Ananiaszu, czemu serce twoje      Dałeś pod wpływ szatana na zło wielkie swoje,      Że świadomie Świętego Ducha okłamałeś      I dla siebie pieniędzy tych część zachowałeś? 4   Czy nie twoją ta rola własność stanowiła      I czy cię kto przymuszał, by sprzedana była?      A gdy już przez sprzedanie pozbyłeś się roli,      Czy nie mogłeś pieniędzmi szafować do woli?      Jak mogłeś myśl tę wpuścić do serca swojego?      Nie ludzi okłamałeś, lecz Boga samego!"   5   Ananiasz, gdy takowych słów Piotra wysłuchał,      Padł natychmiast na ziemię i wyzionął ducha...      Wszyscy zaś, którzy sceny tej świadkami byli,      Wielce się, słysząc słowa Piotra przerazili. 6   Niektórzy z młodych mężczyzn natychmiast powstali,      Owinąwszy wynieśli go i pogrzebali.   7   I oto, po upływie około trzech godzin,      Również jego małżonka w ślad za nim przychodzi, 8   Nie wiedząc co się stało. Wtedy Piotr powstaje      I także ...czytaj dalej

WSTĘP   1:1    W pierwszej, o Teofilu, księdze opisałem      Łuk. 1:1-3                Wszystko, co Jezus czynił podczas misji całej           I to też, czego uczył wszystkich od samego 2              Początku działalności do dnia ostatniego,           W którym to został w górę do nieba zabrany,                Uprzednio Apostołom przez siebie obranym           Udzieliwszy poleceń przez Ducha Świętego. 3                Im liczne po swej męce dał dowody tego,           Że żyje, przez czterdzieści dni przed nimi stając                I o Bożym Królestwie słowem pouczając. 4           A kiedy ich zgromadził i był razem z nimi,         Łuk. 2:36-49                Rzekł im: "Nie oddalajcie się z Jerozolimy,           Lecz Ojca obietnicy oczekujcie mego,                O której słyszeliście ode mnie samego. 5         Albowiem Jan chrzcił wodą, o czym dobrze wiecie,                Ale wy Duchem Świętym ochrzczeni będziecie".   WNIEBOWSTĄPIENIE JEZUSA Mar. 16:19,20; Łuk. 24:50-53     6 ...czytaj dalej