IV Tom Wykładów Pisma Świętego wydany w 1897 roku Wykład XIII (ilustracje - dodane)   Ustanowienie ziemskiego rządu   Nie należy spodziewać się ziemskiej fazy Królestwa Bożego przed zupełnym końcem Czasów Pogan (w październiku 1914 roku), ponieważ Bóg, oddając poganom władzę w dzierżawę do tej daty, nie uczynił żadnej pomyłki, a Jego plany się nie zmieniają. W chwili ustanawiania ziemskiej fazy Królestwa Bożego będzie ona miała izraelski charakter, gdyż tak przewiduje zobowiązanie Boga, czyli przymierze z Abrahamem i jego naturalnym nasieniem. Nawet główna łaska, Królestwo duchowe, została najpierw zaoferowana Izraelowi według ciała i takowa zostałby Izraelitom udzielona, gdyby w sercach byli gotowi otrzymać ją na warunkach z nią związanych – cierpienia z Chrystusem, aby potem dostąpić uwielbienia z Nim (Rzym. 8:17). Izrael naprawdę pragnął i szukał tego, co Bóg ma najlepszego do dania, ale "czego Izrael szuka, tego nie osiągnął, ale wybrani ["małe stadko" wybrane zarówno z Żydów, jak i pogan] osiągnęli, a inni zostali pogrążeni w zatwardziałości [niektóre przekłady oddają: zaślepieni – przyp.]". Nie na zawsze, ale do czasu, gdy wybór duchowego nasienia, właściwego Królestwa, zostanie uzupełniony (Rzym. 9:31-33; 11:7,23,25-32). Kiedy dzięki łasce Bożej, Izraelici w różnych stadiach niewiary, zostaną zgodnie z obietnicą zgromadzeni z powrotem do Palestyny, to żaden z nich nie będzie w jakimś stopniu ...czytaj dalej

IV Tom Wykładów Pisma Świętego - wydany w 1897 Wykład XI (Rysunki dodane)     Wielka armia Pana   W poprzednich rozdziałach odnotowaliśmy dzieło przygotowania do konfliktu tego złego dnia – organizowania, wyposażania i musztrowania ogromnych armii, budowania wielkich flot, wynajdywania nowych i zdumiewających machin wojennych, wytwarzania nowych i potężnych materiałów wybuchowych oraz wyczerpywania w każdym kraju narodowych zasobów na cele wojskowego wyposażenia. Odnotowaliśmy również pomruk rozgniewanych narodów, jak wszystkie one stoją uzbrojone po zęby i groźnie na siebie patrzą. Patrząc na te miliony uzbrojonych i zdyscyplinowanych żołnierzy, pytamy: Które z tych wszystkich potężnych zastępów stanowią wojsko, na które prorocy wskazują jako na wielką armię Pana? Czy te prorocze wzmianki mogą odnosić do któregokolwiek z tych zastępów? A jeżeli tak, to w jakim sensie moglibyśmy w którymś z nich widzieć armię Pana, skoro żaden nie działa pod wpływem Jego ducha? Albo też, czy wzmianki te mogą odnosić się do ludu Bożego, żołnierzy krzyża, których broń opisana przez apostoła Pawła nie jest cielesna, chociaż mocna do burzenia twierdz warownych? (2 Kor. 10:3-5). Czy może tak być, że "miecz ducha, którym jest Słowo Boże" (Efez. 6:17), w rękach ludu Bożego, napełnionego Jego duchem, dokona wielkiego dzieła zupełnego obalenia królestw tego świata i oddania ich Chrystusowi w wieczne posiadanie? Chcielibyśmy, żeby tak ...czytaj dalej

A teraz biblijne spojrzenie na całą sprawę:   Dla tych, którzy respektują proroctwa Biblii i którzy biorą pod uwagę wskazówki czasowe w niej zawarte, obecna rosnąca pomyślność Izraela nie jest czymś zaskakującym. Badacze Biblii ponad sto lat temu ogłosili, że czas "dwójnasobu" niełaski dla narodu wybranego minął w roku 1878. Ogłaszali zatem we wszelki dostępny sposób, że rozpoczął się proces drugiego exodusu, tym razem z "ziemi północnej" (Jer. 16:15), gromadzenia Żydów w Ziemi Świętej, odbudowa ich państwowości, wzrost pomyślności itd., prowadzący ostatecznie do chwalebnego finału: zawarcia z ich narodem Nowego Przymierza.         Zacytujmy fragmenty IV tomu Wykładów Pisma Świętego, w którym jego autor, Charles Taze Russell pisał w 1897 roku następująco: "Ucisk i utrapienie dnia Pańskiego zostaną w pierwszym rzędzie skierowane przeciwko chrześcijaństwu, a ostatecznie obejmą wszystkie narody. Jednak prorok Ezechiel (38:8-12) informuje nas, że ostatnie porywy tej burzy dosięgną narodu izraelskiego zgromadzonego w Palestynie. Prorok zdaje się wskazywać, że w obecnym okresie żniwa proces gromadzenia Izraela w Palestynie znacznie się nasili, w porównaniu do tego, co obserwowaliśmy do tej pory. Pisze on, że zostaną oni tam zgromadzeni w wielkiej liczbie z narodów i dysponując pokaźnym bogactwem będą zamieszkiwali miejsca, które były wcześniej ustawiczną pustynią. Będą także mieszkać bezpiecznie, podczas gdy w pozostałych częściach świata ...czytaj dalej

Spis treści: 1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 12   CZY ŻYDZI I CHRZEŚCIJANIE POWINNI DĄŻYĆ DO ZJEDNOCZENIA?     Sławny Rabbi Wise z Niezależnej Synagogi wywołał duże poruszenie wśród ponad miliona Żydów Nowego Jorku. Jego kongregacja urządza w ostatnim czasie wspólne nabożeństwa z niektórymi zgromadzeniami unitarian. We wszystkich kręgach, nie tyle wśród unitarian, co głównie wśród Żydów, otworzyło to dyskusję. Postawiono pytanie: Co to oznacza? Czy powinno to być zachętą, czy zniechęceniem? Czy jest to krok we właściwym, czy złym kierunku? Rzecz jasna ortodoksyjni Żydzi sprzeciwili się temu, lecz nie bardzo wiedzieli, jakich argumentów użyć, by uzasadnić swoje stanowisko. Wierzą oni w postęp, ale czują, że w tym przypadku jest to postęp niezgodny z prawem. Lecz pod jakim względem byłoby to czymś złym dla Żydów, którzy wierzą w jednego Boga, Jahwe, spotykać się z chrześcijanami, którzy również wierzą w jednego Boga, Jahwe? Tego oni nie wiedzą. Trudność potęguje fakt, że zarówno ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską i zieloną czcionką – współczesne)   Spis treści: 1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?   Artykuł 11 CZY ŻYDZI MUSZĄ STAĆ SIĘ CHRZEŚCIJANAMI, ABY POWRÓCIĆ DO BOSKIEJ ŁASKI?   Gdy weźmiemy pod uwagę słowo chrześcijanin, jak się je zwykle używa w odniesieniu do różnych sekt, katolickich i protestanckich, to na pytanie postawione w tytule odpowiadamy: Nie! Nie taką przyszłość dla Żydów nakreśla Biblia. Nie zapominajmy, że ci, którzy zostali jako pierwsi nazwani w Antiochii chrześcijanami, wszyscy byli Żydami. Niech też nikt nie zapomina, że "wysokie powołanie", by stać się duchowymi Izraelitami, "świętymi", otwarte zostało dla ludzi wszelkich grup pokrewieństwa, narodu i języka, a zatem zarówno dla Żydów, jak i dla innych. Czynimy jednak zdecydowaną różnicę między chrześcijanami czasów apostolskich, a nominalizmem, który podszywa się, jak czynił tak w minionych wiekach, pod miano chrześcijański. Nie znamy żadnego powodu, dla którego jakiś świątobliwy Żyd nie miałby, z pełnym szacunkiem ...czytaj dalej

1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 10 SYJONIZM TO BOSKIE WEZWANIE   "Ty powstaniesz, zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas zlitować się nad nim. Tak, nadszedł czas wyznaczony. Słudzy twoi bowiem kochają jego kamienie i żalą się nad jego ruiną. Narody bać się będą imienia Pana, a królowie ziemscy chwały twojej. Gdy Pan odbuduje Syjon, ukaże się w chwale swojej" (Ps. 102:14-17). Powyższy Psalm jest uważany za proroczy, zarówno przez chrześcijan, jak i Żydów. Każda ze stron stosuje go do siebie. Zgadzamy się, że istnieje Izrael duchowy oraz Izrael według ciała. Uważamy jednak, że chrześcijanie pomylili się stosując całe Pismo Święte do siebie i nie dostrzegli, że duża część obiecanych nadchodzących błogosławieństw należy do Izraela cielesnego. Brak rozpoznania tego faktu spowodował szkody i zamieszanie w umysłach wielu studentów biblijnych. Stosując do sobie obietnice należące do naturalnego Izraela, chrześcijanie zmuszeni byli przekręcić, wykrzywić i nadać Słowu Pana duchowe znaczenie, tak ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską czcionką – współczesne) Spis treści: 1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 8   NARÓD WYBRANY ? JEGO SABAT I JUBILEUSZ   Polecenie przestrzegania siódmego dnia w połączeniu z prawem obrzezania w szczególny sposób wyróżniały Żydów. W ich własnej ocenie oddzielało to ich od wszystkich innych narodów. Żaden inny naród nie otrzymał od Boga tego rodzaju zarządzeń. Przypuszczenie chrześcijan, iż siódmy dzień został im dany, czyli że został nałożony na nich obowiązek aby go święcili, jest nieporozumieniem. Nic w Piśmie Świętym tego nie potwierdza. Jest jednak najwyraźniej rzeczą stosowną aby również chrześcijanie odpoczywali jeden dzień w tygodniu. Jest to bardzo właściwy zwyczaj. W tym przypadku bardzo odpowiednio przeznacza się na to pierwszy dzień tygodnia zamiast dnia siódmego, czyli żydowskiego Sabatu. W szczególnym sensie pierwszy dzień tygodnia jest Dniem Pańskim: 1) Oznacza on nowy porządek rzeczy jako początek; 2) Jako pamiątka zmartwychwstania Odkupiciela; symbolizuje wszystkie nadzieje chrześcijan oparte ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską czcionką – współczesne) Spis treści: 1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 6   NOWE PRZYMIERZE IZRAELA     Naród wybrany spogląda wstecz na wielkie przymierze, jakie Bóg uczynił z Abrahamem, ich przodkiem ? przymierze potwierdzone przez Wszechmocnego Boga przysięgą, aby Jego lud mógł być całkowicie pewny co do jego ostatecznego wypełnienia. Izrael zrozumiał jednak, że błogosławieniu świata towarzyszyć musi ustanowienie Boskiego Prawa i ludzkość musi zostać pobłogosławiona prawnie. Dlatego też Żydzi wskazują na Mojżesza i na przymierze, które Bóg zawarł z ich narodem przez niego.         Prawdą jest, że z Przymierzem Prawa łączyły się rozczarowania. Jako naród Izraelici oczekiwali, że zapewni im ono wiele więcej, niż kiedykolwiek osiągnęli. Spodziewali się, że przez posłuszeństwo wobec jego wymagań oni sami staną się posiadaczami wiecznego życia. Oczekiwali dodatkowo, że wtedy Bóg Jahwe użyje ich narodu do błogosławienia innych narodów przez doprowadzenie świata ludzkości pod panowanie prawa Bożego, żeby cały ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską czcionką – współczesne) Spis treści:     1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 5 JUBILEUSZ PRZYWRÓCENIA     Bóg dał swojemu wybranemu ludowi dwa odmienne rodzaje sabatów, czyli odpoczynku. Siódmy dzień został wyznaczony dla Izraelitów nie tylko dlatego, by mieli odpoczynek od przyziemnego mozołu, korzystny dla ich dobrego samopoczucia fizycznego, lecz dlatego również, że te dni sabatu były typami na przyszłość, wskazywały przyszły odpoczynek serca i umysłu. Na początku każdego roku ustalany był cykl 7 razy 7 dni. W następstwie tej wielokrotności, wkrótce po rozpoczęciu roku religijnego, po święcie Paschy i kołysaniu "snopa pierwocin plonu" wyobrażającym zmartwychwstanie Pana na niebiańskim poziomie, nadchodził dzień pięćdziesiąty.   W tym dniu na dzieci Izraela, które posiadały właściwy stan serca, spłynęło wielkie błogosławieństwo. Było to typem rozpoczęcia prawdziwego odpoczynku serca i umysłu, który w ten sposób został zapowiedziany. Uczestniczyli w tym ci z narodu wybranego, którzy znajdowali się w gotowości serca ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską czcionką – współczesne) Spis treści:   1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. "Dwójnasób" Izraela ? fakty i teoria 4. Karani przez "siedem czasów". Okres 2520 lat 5. Jubileusz odnowy 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?   Artykuł 4 KARANI PRZEZ "SIEDEM CZASÓW". OKRES 2520 LAT   Wchodząc w przymierze z narodem izraelskim, Bóg wiedział oczywiście z góry, że naród, którego ojcowie odważnie wołali: "Uczyńmy wszystko, co nasz Pan Bóg nam rozkaże", w rzeczywistości nie wywiąże się ze swych przyrzeczeń. Wiedział, że podobnie jak reszta świata Izrael będzie kołysany przez siły grzechu i odziedziczone słabości. W związku z tym, wpierw przedstawił ludowi wybranemu błogosławieństwo, które On ich Pan i Bóg da im o ile będą posłuszni Jego Prawu i będą postępowali według Jego przepisów, ale potem przedstawił im także to, czego mogą oczekiwać jeśli swego przyrzeczenia nie spełnią. Nawiasem mówiąc, w związku z przedstawieniem w zarysie kar za przekroczenie Prawa, Pan proroczo, w schowany i zakryty sposób, dostarczył informację mówiącą o tym, jak długo Jego wybrany naród będzie pozostawał ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską czcionką – współczesne) Spis treści:   1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. "Dwójnasób" Izraela ? fakty i teoria 4. Karani przez "siedem czasów". Okres 2520 lat 5. Jubileusz odnowy 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 3 "DWÓJNASÓB" IZRAELA ? FAKTY I TEORIA     Faktem jest, że historia hebrajskiego narodu w sposób naturalny dzieli się na dwie równe części ? 1845,5 roku łaski, po których nastąpiło 37,5 lat ucisku i zniszczenia, oraz 1845,5 roku niełaski, po których nastąpiło 37,5 lat powrotu do łaski i powstawania z prochu. Jest także faktem, że ten podział doświadczeń Izraela został wyraźnie przedstawiony w Biblii ? w jego własnych Pismach Świętych. Tak nadzwyczajny fakt byłby godny najwyższej uwagi zarówno Żydów, jak i Chrześcijan, nawet gdyby nie był zanotowany w Piśmie Świętym. Jeśli jednak stwierdzamy, że jest on jasno naszkicowany w natchnionych proroctwach, to ten dodatkowy fakt powinien zwrócić na niego uwagę tych wszystkich, którzy mają szacunek dla Biblii jako Boskiego przesłania. Gdyby nasi hebrajscy przyjaciele zbadali to zagadnienie i przekonali się co do ...czytaj dalej

Cykl artykułów napisanych przez C.T. Russella dla czasopisma "Overland Monthly" w latach 1909-1916:   Spis artykułów:     1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz odnowy 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?         Artykuł 1 WIARA PODSTAWĄ ŻYDOWSKIEGO CHARAKTERU     Zmartwychwstanie żydowskich nadziei, jakie można dostrzec w Syjonizmie jest zdumiewające nie tylko dla dobrze poinformowanych pogan, lecz również dla co bardziej uczonych spośród narodu żydowskiego. Siedemnaście lat temu autor tego artykułu zwiedził Ziemię Świętą. Odnotował wtedy dowody odmładzania się spowodowane zwiększonymi opadami deszczu w tym regionie. Jest to zgodne z pewnymi proroctwami Pisma Świętego, na które już od piętnastu lat zwracał uwagę. Przy tej okazji usiłował on obudzić żydowskie zainteresowanie proroctwami odnoszącymi się do ich ponownego ustanowienia jako naród w ich ziemi, a także błogosławieństwem Bożym, jakie ma być wtedy wylane na Ziemię Obiecaną i na lud wybrany. Lecz w tamtym czasie żaden Żyd zdawał się nie mieć uszu do słuchania. Wśród uboższych klas pojawiło się chwilowe ożywienie poparcia, ale przygnębiona ...czytaj dalej

Przytoczony w dalszej części opracowania artykuł pt. "Siedem plag ostatecznych", obejmujący sobą komentarz do piętnastego i szesnastego rozdziału księgi Objawienia, zamieszczony został w dwóch kolejnych numerach "Watch Tower", z czerwca i lipca 1883 roku. W tzw. Reprintach (przedruki) obie części opatrzono wstępną uwagą, brzmiącą następująco: "W późniejszych latach pastor Russell wiele razy wyrażał opinię, że poniższy artykuł, napisany zanim jeszcze pojawiły się plagi, był przedwczesny".  Uwaga ta jest w pełni zrozumiała dzisiaj, po stu latach, gdy plagi te istotnie zaczęły mieć miejsce. Na jakiś czas przed rokiem 1914, C.T. Russell dawał wyraz przeczuciu, że raczej nie ma widoków na to, aby zakładany scenariusz proroczy zdążył się przed tym rokiem wypełnić. Wyznał zatem przed śmiercią, że siódmy tom, zawierający m.in. kompletne tłumaczenie księgi Objawienia może napisać ktoś inny. Tak się też stało. Ostateczne wyjaśnienie tej księgi (siódmy tom) pojawiło się w naszych czasach, gdy światowe procesy dojrzały i można je z łatwością skojarzyć z proroczymi wizjami.   –— Dwukrotne prorokowanie   Warto przytoczyć chociaż kilka biblijnych przesłanek świadczących o tym, że w okresie Laodycei, Pan udzielał Prawdy swoim naśladowcom dwukrotnie, o świcie swej obecności (1874) oraz sto lat później (1974), na krótko przed epifanią tejże obecności (1981).   Prorocy dla Chrześcijaństwa   W epoce Starego Testamentu Pan Bóg powoływał różne świątobliwe ...czytaj dalej

Rok 2000.   Ze wszystkich dat wyznaczonych przez równoległości z życia Abrahama, ostatnie dwie, rok 2000. i rok 2015., od początku nie zostały opatrzone konkretnym komentarzem. Na daty te wskazały ważne wydarzenia z życia Abrahama, obie więc istnieją i w całym komplecie zostały zaprzysiężone przez Pana (Obj. 10:5; Dan 12:7). A jednak Jego opatrzność nie rzuciła na te daty wyraźnego proroczego światła, jak na te wcześniejsze. Dlaczego?         W Bożych sprawach nie ma żadnych przypadków. Być może upodobało się Panu Bogu zaostrzyć warunki końcowej próby wiary i cierpliwości Jego ludu. Każdy ma prawo odczytywać znaczenie tych dat w taki sposób, jaki mu jego wiara i poświęcony umysł podpowiadają. Skoro są to ostatnie daty mające upewnić dzieci Abrahama o zgodności wypełniających się proroctw z objawionym Planem Wieków, to uznać należy, że lud Boży nie musi być już prowadzony wiarą w taki sposób jak dotychczas. Bóg postawił go w takiej pozycji, z której już gołym okiem widać obecne symboliczne niebiosa i ziemię płonące w ogniu anarchii oraz nowe niebiosa, uwielbionego Chrystusa, obejmujące kontrolę nad światem. Rok 2000. stanowi równoległość narodzenia przez Rebekę dwóch bliźniąt, Ezawa i Jakuba. Miało to miejsce po dwudziestu latach od jej ślubu z Izaakiem. Rebeka, będąc brzemienna poczuła, że w jej łonie ...czytaj dalej

Znaczenie roku 2015.   Celem tej witryny jest propagowanie wiedzy o Boskim Planie Zabawienia zawartej w sześciu wcześniejszych tomach Wykładów Pisma Świętego (autorstwa Charles Taze Russella) oraz w siódmym tomie tych Wykładów napisanym przez Tadeusza Wiśniewskiego w roku 1974. W latach 60. i 70. ubiegłego wieku, w Polsce, rozwinęła się orientacja chronologiczna, która wskazała na czas i okoliczności zakończenia się wieku Ewangelii. Na czele rodzącego się ruchu proroczego stanął członek warszawskiego zboru Wolnych Badaczy Pisma Świętego, wspomniany wyżej brat Tadeusz Wiśniewski. Dostrzegł on w Biblii zależności czasowe układające się w ciąg dat przyszłych, które po pierwsze, pozostawały w zgodzie z chronologią 6000 lat od Adama do drugiego przyjścia Chrystusa (1874) przyjętej przez brata Russella, a po drugie, stanowiły jej naturalne przedłużenie. W roku 1974 ukazała się publikacja jego autorstwa pt. "Chronologia Biblijna" (uznana za siódmy tom W.P.Św.), w której nie tylko poparł on dowodami akuratność znanej już chronologii 6000 lat, ale wskazał również na daty przyszłe, lata 1977, 1980/81, 1984, 2000 i 2015, z podaniem biblijnego uzasadnienia. Od czasu ukazania się tej książki, w kilku zborach Zrzeszenia Wolnych Badaczy Pisma Świętego na terenie Polski utworzyły się niewielkie grupy osób zainteresowanych tymi datami. W grupach tych, w oparciu o udzielone przez Pana światło prorocze, rozpoczęły ...czytaj dalej

OBRAZOWE POSTACIE WYSTĘPUJĄCE W KSIĘDZE ESTERY, DUCHOWE ZNACZENIE TYCH POSTACI POTWIERDZENIA LICZBOWE   Król Aswerus ... Jezus Chrystus Królowa Waszti ... "Izrael według ciała". Królowa Waszti odmówiła uczestniczenia w uczcie wydanej przez jej męża, króla Aswerusa. Z powodu okazanej królowi wzgardy została odrzucona. Podobnie Izrael według ciała został odrzucony z powodu wzgardy okazanej Jezusowi z Nazaretu Galilejskiego (Jan 1:11). Estera ... Kościół Jezusa Chrystusa. Estera wygrała konkurs piękności i stała się królową w miejsce Waszti. Ci, którzy zwyciężą w wysokim powołaniu wieku Ewangelii (Hebr. 3:1) otrzymają koronę boskiej natury. Hegaj ... Duch święty (Jan 16:13; 1 Kor. 12:4). Ojcowie starożytności ... Mardocheusz wychowawca Hadassy-Estery, przyjaciel króla. Wyniesienie go przez Aswerusa wyobraża mianowanie świętych Starego Testamentu "książętami na wszystkiej ziemi" w czasie naprawienia wszystkich rzeczy (Ps. 45:17). Haman ... Hordy Goga i Magoga. Haman, ostatni Amalekita wymieniony w Piśmie Świętym, śmiertelny wróg Żydów, dążący do ich zagłady; został stracony przez króla Aswerusa wraz ze wszystkimi zwolennikami jego morderczych planów. Jest to obraz na zniszczenie zastępów Goga i Magoga przy końcu Wieku Tysiąclecia (Obj. 20:8,9).   ? ? ? ? ? ?   ? ? ?   ? ? ? ? ? ?   ? ? ? ? ? ? ? ? ?   ? ? ? Dodatek współczesny     Trwający bez mała dwa tysiące lat konkurs piękności, mający na celu wybór kościoła Chrystusa ("Estery") dobiegł końca. Jak ...czytaj dalej

Haman wyobraża przeciwników ludu Bożego (ciąg dalszy)     Powyższa nauka naszego Pana Z innej już strony rzecz tę ujmuje, Która nas bardzo interesuje, A którą Pan podał przez ucznia Jana. Obie nauki – pewniśmy tego, Dotyczą czasu tysiącletniego Królestwa Chrystusa nad światem ludzkości, Które prowadzić będzie każdego Człowieka, w królestwie tym ćwiczonego, Do stanu pełnej doskonałości. Gdy ludzkość będzie już pouczona                         Abak. 2:14 Wystarczająco i wyćwiczona Oraz skarana rózgą srogości, Dla osiągnięcia sprawiedliwości (Bo to są zadania sądu owego,                            Dz.Ap. 17:31 Nad światem przez Pana sprawowanego), To wtedy każdy udoskonalony, Na próbę ostatnią będzie wystawiony. Albowiem każdy ma dowieść tego, Czy godzien będzie żywota wiecznego; Tak jak pierwszy człowiek w zaraniu ludzkości – Chociaż był "dobry", bez wad i słabości –                  Kaz. 7:29 Został wystawiony na próby działanie, Czy godnym wiecznego życia się stanie.     Od wszystkich w próbie wieku przyszłego Miłość do bliźnich będzie wymagana, Gdyż prawo odwieczne Pasterza Wielkiego, To miłość do ludzi, oprócz tej do Pana. Kto bowiem bliźniego swego miłuje, Ten łaskę Pańską na sobie odczuje. Jakże jest wielki ten Pasterz ludzkości – On ma największą, bez wątpliwości Miłość do wszystkich z rodzaju ludzkiego, Bo wszystkich kupiła krew święta Jego. Bo On był Barankiem niepokalanym Od dawna w planie Ojca przewidzianym. Ci, którzy ...czytaj dalej

Haman wyobraża przeciwników ludu Bożego   W postaci Hamana też, bez wątpienia, Doszukać się można ważnego znaczenia. Człowiek ten w księdze jest ukazany Jako wróg Żydów nieubłagany, Zła jego dusza Znienawidziła Mardocheusza, Który nie kłaniał się władcy temu, Przez króla wielce wywyższonemu. Gdy wywyższenie to faktem się stało, Do oznak czci wielkiej zobowiązywało. Poddani króla, wielcy i mali, Przed owym Hamanem na twarze padali. Lecz Mardocheusz Żyd w Boga wierzył; Uważał, że cześć taka Jemu się należy. Lecz jeszcze inna przyczyna była, Co mu się kłaniać nie pozwalała; Choć rzecz ta dawno swe miejsce miała, To jednak w pamięci Żydów wciąż tkwiła. Rzecz się rozegrała czasu dawnego, Gdy Żydzi wyszedłszy z kraju egipskiego Do obiecanej ziemi zdążali. Kiedy szli drogą, walcząc ze znużeniem, Napadło na nich Amaleka plemię, Więc Izraelici wnet się poderwali, By stawić im czoła pod wodzą Jozuego. Mojżesz z Aaronem a także Churem Wspięli się wszyscy na pobliską górę, By przebieg stąd widzieć zmagania strasznego. Gdy ręce Mojżesza wzniosły się do Boga, Izrael swojego pokonywał wroga, Lecz gdy ze znużenia one opadały, Amalekitów hordy przeważały. Wtedy do Mojżesza śpiesznie przystąpili I przy nim stanęli Aaron wraz z Churem, Kamień pod niego by siadł podłożyli I mu ręce wspierali uniesione w górę. Do zachodu słońca po bokach stali I jego wzniesione wzwyż ręce wspierali. To sprawiło w końcu, że Amalekici, Przez Jozuego zostali pobici.         I kazał Mojżeszowi Pan czasu owego, W księgę zapisać to, co się zdarzyło, By wieczną pamiątką w ...czytaj dalej

Mardocheusz wyobraża świętych starożytności (ciąg dalszy)     Święci, powyżej opisywani,                                          Ps. 65:17 W psalmie weselnym są ukazani. O ile ojcami byli w przeszłości, To synów stanowić będą w przyszłości Chrystusa całego, Tak Głowy, jak Ciała – pewniśmy tego! Bo Chrystus Głowa wraz ze swym Ciałem, To Adam wtóry i wtóra Ewa!               1 Kor. 15:45-47; 2 Kor. 11:3 To też właściwie rozumieć trzeba, Że w Tysiącleciu Chrystusa całym, Dzięki ofierze Chrystusa Pana, Ludzkość stopniowo będzie wzbudzana Do życia nowego – To dzieci będą Chrystusa całego! Lecz pierwej, nim ludzie będą wzbudzani W Królestwie Pana i naprawiani, Do życia w jednej powstaną chwili, Ci, co wiernością się zasłużyli, Lecz nim umarł Jezus biegu dokonali, Więc wyższych, duchowych nie otrzymali Łask niezrównanych, Tym tylko przez Boga ofiarowanych, Którzy w Chrystusie są powołani, Wybrani oraz za wiernych uznani.                               Obj. 17:14 Lecz wszyscy mężowie wiary wymienieni, O których w liście do Żydów mowa, Będą książętami wnet ustanowieni Na całej ziemi – mówi Bóg Jehowa. Oto fragment cytowany Psalmu, weselnym zwanego; Ku czci Króla jest pisany I Małżonki pięknej jego: "Córki króla pełna chwała                             ...czytaj dalej

Mardocheusz wyobraża świętych starożytności   W obrazie tym zacna pojawia się dusza, Żyda z pochodzenia, Mardocheusza. Człowiek wierzący – Panu oddany, Został bezsprzecznie w nim ukazany. Przebywał wśród obcych, pogan otoczenia, Nigdy się nie wstydząc swego pochodzenia. On zgodnie z wiarą swą postępował; Bojaźnią w życiu się nie kierował, Albowiem wierzył, że moc Boga żywego, Od zemsty człowieka obroni go złego. Powinowatym był młodocianej Hadassy – Estery osieroconej; Po ojcu i matce pozostawionej, Szczególną pięknością obdarowanej. On to Esterę czasu owego Przyjął za córkę do domu swego; On wychowawcą był czułym i szczerym – Wciąż był przejęty losem Estery. To on ją skierował (w swej roztropności)                          2:11 Na ogłoszony konkurs piękności. On dbał o dobro króla samego – On przyjacielem był dobrym jego. On od nieszczęścia króla wybawił, Gdy spisek przeciwko niemu wyjawił. Kogóż przedstawia nam postać cnego Mardocheusza, okazującego Tak dużo starania i troskliwości O Ester, która w swojej piękności Przedstawia Kościół powoływany – Przed świata początkiem w Chrystusie wybrany?   Efez. 1:3,4 Kogóż przedstawia mąż w bramie stojący I bezpieczeństwa króla strzegący, Skoro pod postacią króla perskiego Kryje się Chrystus, król świata całego? Którzy się Pismem interesują I w ducha prawdy jego wnikają, Ci plany Boże ukryte pojmują I zgodnie z prawdą odpowiadają: To są mężowie starożytności, Co Bogu służyli w serca szczerości, Począwszy od Abla sprawiedliwego, Do Jana Chrzciciela, z nich największego!               ...czytaj dalej

Estera wygrywa konkurs piękności   Gdy rad Hegaja Ester posłuchała, I w jego guście się ozdobiła, Uroda jej takim blaskiem zalśniła, Że serce króla zawojowała! Aswerus w mig poznał, że piękna i miła Estera urodą rywalki zaćmiła. Radosny – olśniony urodą Estery, Nie zwlekał już dłużej, a będąc szczery, Z miejsca obdarzył Esterę tronem – Na głowę jej kładąc królewską koronę! W ten sposób Estera piękna i miła, Na tronie królową Waszti zastąpiła... Ten ważny szczegół też, bez wątpienia, Jest godny dobrego zastanowienia... Korona królewska Estery wspaniała, Innej korony symbolem się stała. Kościół, w Esterze pięknej ukazany, Też miał być w końcu ukoronowany. Każdy bowiem członek Kościoła tego, Wystarczająco będąc wyćwiczony W ziemskiej pielgrzymce przez ducha świętego, Chwałą miał zostać wielką nagrodzony, Na wzór Jezusa doświadczonego –                           Fli. 2:5-11 Przez moc Ojcowską wywyższonego. Na niebie i ziemi moc niezrównana,                         Mat. 28:18 Po zmartwychwstaniu została Mu dana! A były też czasy odstępstwa wielkiego, Wiekami Średnimi nazywanego, Gdy przez Szatana zostało zasiane                         Mat. 13: 25 Błędne pojęcie, że obiecane Czasy królestwa faktem się stały, Że Chrystus rządzi z kościołem wspaniałym! Papiestwo ujęła diabelska pokusa: Zaczęło się mienić Królestwem Chrystusa, Uznało, że papież w potrójnej koronie Ma prawo zasiadać na najwyższym tronie I w ...czytaj dalej

Hegaj przedstawia ducha świętego   Hegaj komornik – pewniśmy tego – Pięknie nam przedstawia ducha świętego. Duch na Jezusa był najpierw wylany,                                         Mat 3:16 Przy chrzcie w Jordanie, gdy pomazany Został na urząd Króla wielkiego Oraz kapłana – też Najwyższego! Jezus spłodzony był mocą z góry Do życia nowego – do Boskiej natury – Jako Nowe Stworzenie, gdy zaś Jego ciało Na śmierć ofiarniczą wydane zostało                            1 Piot. 1:19,20 Jako ofiara z dawna przewidziana Za grzech praojca ludzkości – Adama. Duch nie pod miarę był Panu dany – Jakże potężnie był nim zasilany W walce przeciwko ciału swojemu I Szatanowi, i światu całemu! Cała potęga ducha świętego                                            Dz.Ap. 10:38 Była wylana wówczas na Niego... Jak niegdyś na głowę arcykapłana, Maść cudnie pachnąca została wylana,                             2 Moj.30:25 A z głowy spływała na przebogaty                                        Ps. 133 Brzeg jego ...czytaj dalej

Estera zaprasza króla i Hamana na ucztę     5  Królowa Estera więc dnia trzeciego, Ubrana w piękne królewskie szaty, Stanęła naprzeciw króla komnaty, W wewnętrznej sieni domu królewskiego,     W tym czasie król siedział na tronie swoim, W sali królewskiej (zwanej tronową), Naprzeciw pałacu wejściowych podwoi. Gdy na dziedzińcu pałacu swego Król nagle zobaczył Esterę królową, Widać znalazła łaskę w oczach jego,                          Przyp. 21:1 Bo wyciągnął król, w odruchu szczerym, Trzymane w ręku złote berło do Estery. Zatem się zbliżyła do niego Estera I tknęła końca berła, śmielsza już teraz.     Król spytał ją, widząc jak przejęta była: "Królowo Estero, z czym tutaj przybyłaś? Jaka jest prośba twa do przedłożenia? Powiedz, a spełnię ją bez wątpienia. Choćbym ci pół królestwa miał odstąpić teraz,          Mar. 6:23 Będzie ci to dane. Rzekła więc Estera: "Jeśli za dobre to będzie uznane, To niech król raczy przyjść dziś z Hamanem Na ucztę, którą przygotowałam (Na razie to tylko przedstawić chciałam)". A gdy król usłyszał, co prośba zawiera: Rzekł: "Wezwijcie Hamana, a pośpieszajcie I o tej uczcie znać jemu dajcie, By się tak stało jak życzy Estera". Więc przyszli król i Haman, jak sobie życzyła, Na ucztę, którą im wyprawiła. Rzekł król do Estery, napiwszy się wina, Chcąc znać jaka jest ich przyjścia przyczyna: "Jakie jest twe życzenie – spełnione zostanie. Choćby w ...czytaj dalej

PRZYPOWIEŚĆ O BOGACZU I ŁAZARZU Łuk. 16:19-30   (19) A był niektóry człowiek bogaty, który się obłóczył w szarłat i w bisior, i używał na każdy dzień hojnie. (20) Był też niektóry żebrak, imieniem Łazarz, który leżał u wrót jego owrzodziały, (21) pragnąc być nasycony z odrobin, które padały z stołu bogaczowego; ale i psy przychodząc lizały wrzody jego. (22) I stało się, że umarł on żebrak, i odniesiony był od Aniołów na łono Abrahamowe; umarł też i bogacz, i pogrzebiony jest. (23) A będąc w piekle [hades], podniósłszy oczy swe, gdy był w mękach, ujrzał Abrahama z daleka, i Łazarza na łonie jego. (24) Tedy bogacz zawoławszy, rzekł: Ojcze Abrahamie! zmiłuj się nade mną, a poślij Łazarza, aby omoczył koniec palca swego w wodzie, a ochłodził język mój, bo męki cierpię w tym płomieniu. (25) I rzekł Abraham: Synu! wspomnij, żeś ty odebrał dobre rzeczy twoje za żywota twego, a Łazarz także złe; a teraz on ma pociechę, a ty męki cierpisz. (26) A nad to wszystko między nami i wami otchłań wielka jest utwierdzona, aby ci, którzy chcą stąd przyjść do was, nie mogli, ani owi stamtąd przyjść do nas. (27) A on rzekł: Proszę cię tedy, ojcze! abyś posłał do ...czytaj dalej

Wszyscy ci, którzy wierzą w istnienie Najwyższego Boga, którzy wierzą w Biblię jako Jego natchnione przesłanie dla człowieka, dzięki swej wierze nabywają mądrości niedostępnej dla ludzi świeckich. Pismo Święte udziela informacji wprost, lub poprzez proroctwa, figury lub obrazowe historie. Jedna z tych historii, dzieje mocarza Bożego, Samsona, dostarcza dla ludzi wierzących zarówno proroczej wiedzy, jak również bogatych lekcji duchowych. Takiego zdania był autor czwartego temu Wykładów Pisma Świętego, C.T. Russell, który zobaczył w Samsonie ruch zrównania społecznego, socjalizm, walczący ziemskimi sposobami o lepszy świat. Ten sam C.T. Russell, analizując bohaterstwo i wielką wiarę w Boga tego mocarza, wysnuł z jego życia pewne lekcje dla naśladowców Chrystusa, którzy również walczą w duchu Samsona, chociaż nie posługują się bronią cielesną, tylko mieczem ducha. Lekcje te zostały wyłożone w artykule z 1907 roku, zamieszczonym w dalszej części niniejszych rozważań. Jest jakieś oczywiste pokrewieństwo ducha komunistycznych zapaleńców, którzy dostrzegali świat oparty na krzywdzie i niesprawiedliwości i postanowili zburzyć go do fundamentów, oraz ducha tych, którzy kierowani miłością nauczaną przez Chrystusa współczują ludzkiej niedoli, nie zgadzają się z żadną niesprawiedliwością, jawnie dają temu wyraz, tyle że całą swoją ufność w powszechne wybawienie pokładają w Boskiej mocy. Od stuleci swoje pragnienie zmiany złych warunków wyrażają w żarliwej modlitwie ...czytaj dalej

Nad Izraelem wzbiera prawdziwa burza (artykuł w Jerusalem Post, 14 listopada 2014)     Mamy przed sobą mękę najcięższego rodzaju. Mamy przed sobą wiele, wiele długich miesięcy walki i cierpienia.   – Winston Churchill, pierwsze przemówienie w Izbie Gmin jako premiera, 13 maja 1940     Militarna porażka Izraela oznaczałoby fizyczne wyginięcia znacznej części populacji i polityczną eliminację państwa żydowskiego... Nie odzwierciedla to historycznej traumy... Przegrać jedną wojnę, to stracić wszystko...   – Yigal Allon, ówczesny minister spraw zagranicznych, październik 1976   Nie jest to artykuł dla osób o słabym żołądku. To nie jest dla tych, którzy chcą mieć pewność, że w końcu wszystko będzie "dobrze". Nie oferuje on żadnego przebłysku optymizmu, ani pocieszającej perspektywy jakiegoś szczęśliwego zakończenia. Rzeczywiście, jeśli Żydzi mają zachować swoją suwerenność polityczną, to na najbliższą przyszłość wszystko to wróży to, o czym mówił Churchill: "krew, trud, łzy i pot".   Prawdziwa burza nadciąga     Prawdziwa burza nadciąga nad Izraela. Praktycznie na każdym froncie gromadzą się złowrogie chmury, a gdy groźne wiry, które one zwiastują uderzą razem, to jest daleko niepewne, czy państwo żydowskie przetrwa niszczycielską siłę ich łącznego uderzenia. Odkąd w połowie 2011 roku zacząłem pisać serię artykułów opatrzonych tytułem "Do boju", ostrzegałem wielokrotnie przed niebezpieczeństwem rządowej polityki bezproduktywnych kompromisów i ustępstw. Ostrzegałem, że ta "kawalkada kapitulacji" nie wydobędzie od naszych przeciwników niczego innego, jak ...czytaj dalej

Jest jeszcze inna sprawa. Co ma się jeszcze wydarzyć w październiku 1914 roku?   Przypuszczam, że macie na myśli to, że Czasy Pogan w tym czasie się nie skończą.   Nie wiem o niczym takim.   Nie wiem, czy się nie skończą, ale wierzę, że się skończą.   Wy także nie wiecie.   Nikt nie może powiedzieć że się nie skończą, więc zaczekajmy i zobaczymy.   Ktoś powie: Co jednak przez to mamy rozumieć?   Założyłbym, drodzy przyjaciele, że trzy czwarte tego audytorium dobrze wie, co rozumiane jest przez wyrażenie "Czasy Pogan", które zwykle bardziej szczegółowo wyjaśniam. Ze względu jednak na tę jedną czwartą słuchaczy pragnę powiedzieć, że Bóg w przeszłych czasach dał królestwo Izraelowi, które było figuralnym królestwem Mesjasza. Za takie uznane było najpierw za czasów króla Dawida, czytamy bowiem o nim, że zasiadł na tronie królestwa Bożego.   Dzisiaj wiele innych królestw mieni się być królestwami Bożymi, lecz Biblia nie daje im upoważnienia do takiego roszczenia. Dawid zasiadł na tronie Królestwa Pańskiego i Pan Bóg obiecał, że z owocu jego biódr będzie pochodził ten, który usiądzie na tym tronie na zawsze, i że ten tron – tron Boży nigdy nie będzie pusty. I tak też było. Salomon zasiadł na stolicy Pańskiej po swoim ojcu Dawidzie. Potem przyszła kolej na synów Salomona i tak aż ...czytaj dalej

(uwaga: wykresy i komentarze w kolorze niebieskim – współczesne)   Pytanie (rok 1914):   Drogi Bracie Russell, gdy się zdarzy, że w tym roku miesiąc październik przyjdzie i odejdzie, a ty nadal pozostaniesz w ciele, to czy nie uważasz, że będzie to znakiem, że Pan nie zaliczył ciebie do klasy Wysokiego Powołania?   Odpowiedź:   Myślę że nie. Odnośnie października 1914 roku, drodzy przyjaciele, nasze zrozumienie jest takie, na jakie nas było stać w naszym osądzie – osądzie świadectw Pisma Świętego – jak należy odczytywać chronologię, którą Biblia dostarcza. Jak to umieliśmy najlepiej zrozumieć, rok 1914, miesiąc październik, wyznacza koniec Czasów Pogan.   Teraz nie wiemy, czy tak będzie, ponieważ jest różnica między wiarą a wiedzą. Obecnie pojmujemy dany przedmiot tylko częściowo, mniej lub bardziej wyraźnie; niektórzy posiadają bardziej akuratne pojęcie, inni mniej. Lecz Pan Bóg zamierzył, aby w teraźniejszym czasie Jego lud postępował nie widzeniem, ale wiarą. Taka jest Jego intencja. Dlatego też w niektórych kwestiach nie dał nam kategorycznych dowodów, abyśmy nie szli widzeniem. Na przykład, powiedział nam o "koronie żywota" dla nas odłożonej, lecz nigdy jej nie widzieliście, chyba że oczyma wiary, a jednak to jest właśnie rzecz, po którą biegniecie, zużywając wasze życie. Gdybyście nie mieli pełnej wiary w koronę żywota, nie poświęcalibyście teraźniejszego życia ...czytaj dalej

(dokończenie)   Z tym zgadza się mowa Piotra samego,      Gdy po zesłaniu Ducha Świętego Mówił do Żydów, gdy zrozumieli,      Że Jezus żyje, bo jawny ujrzeli Cud uczyniony przez apostoła,      Którego zaprzeć nikt nie mógł zgoła. Gdyż Piotr uleczył człowieka chromego      W imię Jezusa Nazareńskiego: "Mężowie bracia! – czemu się dziwicie                            Dz.Ap. 3:12-24      I tak uważnie na nas patrzycie. Nie naszej mocy, ni pobożności to zawdzięczamy,      Że człowiek chodzi zdrów między nami. Bóg Abrahama, Izaaka, Jakuba wiernego,      Uwielbił Jezusa, Syna swojego. Wy, Piłatowi Go wydaliście      I zaparliście Się przed nim ze złością, Kiedy obdarzyć chciał Go wolnością.      Świętego, prawego się zaparliście; Wolność dla zbójcy wyprosiliście...      I zabiliście wy życia Dawcę, Którego wzbudził Bóg z martwych na zawsze.     Że fakt ten, jawny jest między nami,      Jesteśmy świadkami. To wiara w imię Jego – ona to sprawiła,      Ona, zupełne zdrowie przywróciła Człowiekowi chromemu, którego znaliście;      Przez wiarę w imię Jego, zdrowym ujrzeliście. Lecz wam powiadam – O bracia nasi!      Żeście nieświadomi, i książęta wasi. Lecz Bóg, przez usta swych wszystkich proroków      Przepowiedział od wieków, Że Chrystus miał ponieść za grzechy wszelkie      Cierpienia wielkie. Przeto czyńcie pokutę, by grzechy one     ...czytaj dalej