Mocarz Boży Uwolnienie narodu izraelskiego spod jarzma Filistynów przez mocarza Bożego – Samsona, ma głębszą, obrazową wymowę. Ilustruje ono Boże sposoby wyzwolenia uciskanych narodów spod upokarzającej zależności i wyzysku przez klasy panujące. Proces ten dokonuje się podczas drugiej niewidzialnej obecności Chrystusa i stanowi wstęp do ostatecznego wyzwolenia ludzkości z "niewoli skażenia na wolność chwały dzieci Bożych". Wolność ta przyniesie wszystkim ludziom dobrej woli sprawiedliwość, pokój, szczęście i życie wieczne. Gdy Bóg stworzył człowieka, uczynił go królem ziemi, panem niższego stworzenia. Skutkiem upadku człowieka w grzech, jego władze moralne, fizyczne i umysłowe zaczęły ulegać upośledzeniu. W rezultacie, bardziej bystra i bezwzględna mniejszość zdołała podporządkować sobie mniej zaradną większość. Wytworzyły się klasy panujące, które dogadzając swemu samolubstwu gnębiły biedotę przez całe sześć tysięcy lat.     Bóg ingerował sporadycznie w ich despotyczne rządy, na ile wymagały tego Jego dalekosiężne plany i ochrona ludu wybranego, ale ogólnie dozwolił w mądrym celu na taki stan bezprawia. Bez głębokiego odczucia różnorakich skutków grzechu ludzkość nie utrwaliłaby w sobie zamiłowania do sprawiedliwości i posłuszeństwa Bogu w przyszłym, niedalekim już czasie "naprawienia wszystkich rzeczy" (Dzieje Ap. 3:21).   Zanim nastał czas wyzwolenia, Bóg złamał supremację papiestwa, odebrał mu Biblię ukrytą przed oczyma ludu w martwym języku łaciny i dał ją do powszechnego czytania. Powstały ...czytaj dalej

SEN POSĄGU I WIZJA CZTERECH BESTII Proroctwo Daniela w rozdziale drugim i siódmym podaje dwa punkty widzenia na uniwersalne państwa, których rządy trwać miały od upadku figuralnego Królestwa Bożego, Izraela, w starożytności, a ustanowieniem na ziemi prawdziwego Królestwa Bożego. W tym czasie Izrael był okupowany przez te mocarstwa, i zapewne do ich rządów odnoszą się słowa naszego Pana, który zapowiedział, że deptanie Jeuzalemu nie skończy się wcześniej aż wygaśnie okres tzw. "Czasów Pogan" (Łuk. 21:24). Rozdział drugi opisuje sen króla Nabuchodonozora i jego wytłumaczenie przez proroka Bożego, Daniela. Posąg z różnych metali, jaki ujrzał król, wyobraża wspomniane wyżej władze imperiów, które, poczynając od Babilonii, rządziły światem.     Potęga babilońska została przedstawiona w złotej głowie. Srebrne ramiona i tors reprezentowały władzę Medo-Persji, zaś brzuch i biodra z miedzi – potęgę Grecji. Ostatnim państwem uniwersalnym, które objęło swymi wpływami tereny poprzedników był Rzym. Brutalna przemoc tego mocarstwa została ukazana w żelaznych nogach. Końcowa władza Rzymu, który z czasem przekształcił się z pogańskiego w chrześcijański, została zilustrowana przez stopy z żelaza i gliny. Kamień, który uderzył w stopy posągu i pokruszył go, wyobraża władzę Królestwa Bożego. Będzie to piąte, uniwersalne państwo, które swoim wiecznym panowaniem napełni całą ziemię.   Z całkiem innego punktu widzenia przedstawia rządy Babilonu, Persji, Grecji ...czytaj dalej