KSIĘGA OBJAWIENIA   12:1,2. Wizja rodzącej niewiasty – wielki znak dla ludu Bożego. Zadaniem tego znaku było przekonanie Domu Wiary, że nastąpił koniec Wysokiego Powołania i wystąpiły związane z tym doświadczenia Kościoła. Niewiastę, symbol Przymierza Ofiary, ogarniają ostre bóle porodowe. Jest to obraz końcowych prób Pańskiego ludu, mających wyłonić spośród ogółu wierzących klasę kompletnego Chrystusa, Głowę i Ciało. Gala światła, otaczającego niewiastę w czasie jej bólów porodowych, mówi o pełni zrozumienia Planu Bożego dzięki otwarciu wszystkich siedmiu pieczęci. Prawda dostarczona w tej szczytowej fazie godziny pokuszenia było zbawienną ochroną przed zakusami Szatana, usiłującego na wszelkie sposoby udaremnić plan wyboru "Małego Stadka". Szatan dobrze wiedział, że w takiej powodzi światła zwodzenie świętych na punkcie religii jest wysiłkiem daremnym, więc wykorzystał do swych ataków świecką politykę władz panujących na Wschodzie, czyli symbolicznego Smoka. Mówi o tym następna wizja.         12:3-17. Wielogłowy rogaty smok przedstawia potężne władze Związku Radzieckiego w ich propagandowej polityce "pokoju i bezpieczeństwa". Starożytnym pierwowzorem ZSRR był król babiloński, Nabuchodonozor. Podbił on wiele narodów a następnie postanowił utrwalić swoje panowanie oraz zdobycze terytorialne i ludnościowe uroczystym świętem pokoju. Ze względu na swą potęgę władze te przedstawione są jako smok, a ze wzlędu na przebiegłość, jako wąż. Obie te cechy Szatan skwapliwie wykorzystał. Odkąd bestii papieskiej ...czytaj dalej

KSIĘGA OBJAWIENIA   Poglądy zamieszczane na tej witrynie oparte są na wierze, że siódma pieczęć na zwoju Planu Bożego została już otwarta i że dzięki temu Księga Objawienia odkryła ostatecznie swoje tajemnice. Otwarcie tej pieczęci w 1967 roku potwierdził nasz Pan znamiennym wydarzeniem na Bliskim Wschodzie, które było jak donośny ryk lwa przykuwający uwagę świata (Obj. 8:1; Obj. 10:3). Maleńki Izrael starł się wtedy w śmiertelnej walce z mrowiem arabskich nieprzyjaciół i dzięki wsparciu przez Pana odniósł nad nimi sensacyjne zwycięstwo. Następstwem tej walki było wielkie przyśpieszenie wydarzeń światowych, znamionujących nadchodzący koniec Wieku Ewangelii. Odkryte tajemnice Księgi Objawienia raz jeszcze przypomniały klasie Jana, Kościołowi, jego przywilej ogłaszania światu radosnej wieści, że Chrystus jest obecny po raz drugi i że poprzez różne działania przygotowawcze prowadzi do ustanowienia Królestwa Bożego na ziemi. Co więcej, ujawniły one fakt uroczyście zaprzysiężony przez Pana, że Małe Stadko otrzymało przywilej dwukrotnego wydania proroczego świadectwa przed światem, na początku paruzji i tuż przed jej epifanią. Ośrodkiem pierwszej proroczej misji Kościoła, trwającej przez czterdzieści lat od świtu drugiej obecności Pana (1874), był Dom Wiary w Stanach Zjednoczonych. Koniec tej pierwszej misji zaznaczył wybuch I Wojny Światowej. Wynikiem tej wojny było między innymi, rozerwanie społeczności świata na dwa wrogie obozy, symboliczną ziemię oraz ...czytaj dalej

CZAS WZBUDZENIA KOŚCIOŁA   Według naszego zrozumienia, pierwszym krokiem w ustanowieniu tego Królestwa było wzbudzenie śpiących świętych Wieku Ewangelii, co jak wierzymy miało miejsce wiosną 1878 roku. Wtedy rozpoczęło się wynoszenie Kościoła do chwały. Rozumiemy, że dzieło ustanowienia Królestwa posuwa się naprzód od tej daty i obecnie brakuje jedynie ostatnich członków klasy Kościoła. Kiedy ci zajmą swoje miejsca jako członkowie Kościoła w chwale, Królestwo będzie w pełni ustanowione. Nie oznacza to, że częściowa działalność Królestwa nie mogła być rozpoczęta w sytuacji, gdy niektórzy członkowie Chrystusa są jeszcze w ciele. W rzeczywistości tak właśnie jest, ponieważ niektóre miejsca Pisma Świętego wydają się sugerować, że po tej stronie zasłony będzie dokonywane dzieło Królestwa, podczas gdy dzieło w jeszcze większej skali i autorytecie będzie postępować po drugiej stronie zasłony. Czytamy: "Niech święci się radują w chwale, niech radośnie śpiewają na swych łożach". Wydaje się to sugerować, jak już wcześniej wspomnieliśmy, że do wykonania jest jeszcze specjalne dzieło w czasie, gdy ci święci wciąż znajdują się na swoich łożach, gdy pozostają w stanie spokoju. Nie są "miotani tam i z powrotem każdym powiewem nauki", ale w pełni odpoczywają widząc jasno wypełnianie się wielkiego Bożego Planu. Pismo mówi dalej, że mają oni w rękach obosieczny miecz, to jest Słowo ...czytaj dalej

Artykuł z Watch Tower - luty 1915 roku (R-5630) Uwaga: Komentarze z kolorową czcionką dodane współcześnie. Liczne zawody badaczy Biblii w ich usiłowaniach odgadnięcia czasu powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa i ustanowienia na ziemi upragnionego Królestwa doprowadziło wielu do ogromnego zniechęcenia czy wręcz odrazy do proroctw czasowych i wszelkich dalszych dociekań w tej dziedzinie. Sytuacja w Domu Wiary jest więc dzisiaj taka, że już samo przytaczanie dat rozwijającego się Planu Wieków wywołuje bardzo mieszane uczucia, od zdziwienia i niedowierzania po irytację i drwiny. Jakiej więc reakcji można spodziewać się ze strony słuchaczy, gdy mówimy im, że dnia 21 września 1914 roku Pan Bóg odebrał władcom ziemskim prawo rządzenia światem? A tak właśnie przez kilkadziesiąt lat głosił założyciel ruchu Badaczy Pisma Świętego C.T. Russell w oczekiwaniu na wielki zwrot w dziejach – "dopełnienie Czasów Pogan" w roku 1914 i w następstwie zupełne obalenie władz tego świata (Łuk. 21:24). Jego niezachwiana wiara, że taki zwrot nastąpi opierała się wyłącznie na przesłankach Pisma Świętego. Sam wierzył głęboko i do takiej wiary zachęcał innych, że zależności czasowe zawarte w Biblii pochodzą od Boga i zostały nam przekazane przez Jego natchnionych proroków. Przez długi czas te zależności z konieczności były utajnione, "zapieczętowane", bo wcześniej zniechęcałyby długością czasu oczekiwania, ale ...czytaj dalej

Rosja – obóz wojenny armii Pańskiej   W pierwszej części artykułu wyrażono pogląd, że w symbolach opisujących czterech jeźdźców (Obj. 6:1-8) ukazany został ruch komunistyczny w działaniu oraz jego doniosła rola w Boskim Planie Zbawienia. Pogląd ten pojawił się w ruchu Badaczy Pisma Świętego od samego początku drugiej obecności Jezusa Chrystusa. Oto komentarz do proroctwa Habakuka (Watch Tower z 1884 roku; R-622)   "Dokądże, Panie, będę wołał o pomoc, a Ty nie wysłuchasz? Jak długo będę krzyczał: Pomocy! a Ty nie wybawisz? Dlaczego dopuszczasz, bym patrzył na złość i spoglądał na bezprawie? Ucisk i przemoc dzieją się na moich oczach, panuje spór i zwada? Dlatego zamiera prawo, a sprawiedliwość nie wychodzi na jaw, gdyż bezbożny osacza sprawiedliwego, i tak prawo bywa łamane" (Hab. 1:2-4).   [Z pewnością powyższe słowa mogą być dobrze zastosowane do "teraźniejszego złego świata", kiedy to dla wielu ludzi Bóg wydaje się być obojętnych na to, czy zwycięża dobro czy zło oraz dozwala aby zło triumfowało, pobożny cierpiał prześladowania a niegodziwy rozkwitał. W związku z tym prorok, jako przedstawiciel wszystkich, którzy miłują sprawiedliwość, pyta: "Jak długo, Panie" tak się będzie działo? Kiedy obecny zły świat ustąpi miejsca temu, w którym mieszka sprawiedliwość?]   [Pan Bóg odpowiada na wołanie, oświadczając:] "Spójrzcie na narody i zobaczcie, patrzcie ze ...czytaj dalej

Proroctwa Pisma Świętego zapowiedziały, że Zbawiciel świata narodzi się w judejskim miasteczku Betlejemie. Proroctwo o "siedemdziesięciu tygodniach" łaski dla narodu wybranego (Dan. 9:24-27) orientowało Żydów w czasie, kiedy to wspaniałe i oczekiwane przez cały naród wydarzenie nastąpi. We wskazanym miejscu i wskazanym czasie Zbawiciel się narodził, według czasu wystąpił z misją, według czasu umarł i zmartwychwstał, a pomimo to cały ten jedyny we wszechświecie epizod spotkał się z zawodem, rozczarowaniem i brakiem wiary. Jaka była tego przyczyna? Plan zbawienia ludzkości, objawiony Abrahamowi, zapowiadał: "W potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi" (Dzieje Ap. 3:25). Z Pisma Świętego wynika, że duchowym potomstwem Abrahama jest kompletny Chrystus, Jezus Chrystus, jako Głowa oraz Jego "małe stadko", Kościół, jako Jego Ciało. Wybór tego potomstwa, przyszłych "królów i kapłanów" świata (Obj. 20:6), nie byłby możliwy w warunkach przyjaznych, gdyby nie okrywała go głęboka tajemnica. Tylko powszechne niezrozumienie, wrogość świata, zaciekłość szatańska usiłująca pokrzyżować Boskie plany, zapewniły odpowiednie warunki do rozwinięcia, doświadczenia i wypróbowania wierności klasy, którą Bóg zamierzył wywyższyć do tak wielkiego dzieła i zaszczytów. W tej sytuacji, powiernikiem "tajemnicy zakrytej od wieków" mieli być wyłącznie uczestnicy wysokiego powołania, "Izraelici prawdziwi". Odkrycie tej tajemnicy przed całym światem zostało odłożone do czasu skompletowania klasy duchowego potomstwa Abrahama. ...czytaj dalej