UCZTA BALSAZARA Upadek Babilonu poprzedziła słynna uczta wyprawiona przez ostatniego króla chaldejskiego Balsazara. Dobiegał właśnie końca przepowiedziany proroctwem siedemdziesięcioletni okres niewoli narodu izraelskiego i spustoszenia kraju (Jer. 25:11; 29:10; Dan. 9:2).   Uczta, na której Balsazar sprofanował naczynia świątyni jerozolimskiej, pijąc z nich wino ze swoimi dostojnikami, żonami i nałożnicami, wyobraża szczególną politykę kompromisu, jaką przywódcy socjalistyczni zainicjowali w ostatnich latach swego panowania. W latach 1977 – 1981 nawiązali oni ścisłą współpracę z Kościołem Rzymsko-katolickim i kościołami protestanckimi. W 1977 roku, w sześćdziesiątą rocznicę Rewolucji Październikowej zostały wygłoszone patetyczne apele gloryfikujące socjalizm. Zalecały one światu jego ideały, jako jedyną drogę do utrzymania w nim pokoju i bezpieczeństwa. Pismo Święte zapewnia, że jedynie Jezus Chrystus, "Książę Pokoju", zapewni światu pokój bez końca (Izaj. 9:6,7). Naczynia świątynne, z jakich Balsazar pił wino wyobrażają drogocenne prawdy Słowa Bożego. Naczynia te, po zdobyciu Jerozolimy, zaniósł król Nabuchodonozor do skarbca swojego boga. Biblijne prawdy dotyczące sprawiedliwości społecznej przejęte pośrednio przez ruch komunistyczny – współczesnego Nabuchodonozora – uzbroiły go moralnie w konfrontacji z kapitalistycznym Zachodem. W czasie historycznego zbliżenia z kościołami chrześcijańskimi doszło do sprofanowania tych prawd. Prawdziwy Kościół porównany jest w Biblii do dziewicy zaręczonej z Chrystusem (2 Kor. 11:2). Aż do Jego drugiego przyjścia miał on unikać politycznej łączności ze ...czytaj dalej

SEN POSĄGU I WIZJA CZTERECH BESTII Proroctwo Daniela w rozdziale drugim i siódmym podaje dwa punkty widzenia na uniwersalne państwa, których rządy trwać miały od upadku figuralnego Królestwa Bożego, Izraela, w starożytności, a ustanowieniem na ziemi prawdziwego Królestwa Bożego. W tym czasie Izrael był okupowany przez te mocarstwa, i zapewne do ich rządów odnoszą się słowa naszego Pana, który zapowiedział, że deptanie Jeuzalemu nie skończy się wcześniej aż wygaśnie okres tzw. "Czasów Pogan" (Łuk. 21:24). Rozdział drugi opisuje sen króla Nabuchodonozora i jego wytłumaczenie przez proroka Bożego, Daniela. Posąg z różnych metali, jaki ujrzał król, wyobraża wspomniane wyżej władze imperiów, które, poczynając od Babilonii, rządziły światem.     Potęga babilońska została przedstawiona w złotej głowie. Srebrne ramiona i tors reprezentowały władzę Medo-Persji, zaś brzuch i biodra z miedzi – potęgę Grecji. Ostatnim państwem uniwersalnym, które objęło swymi wpływami tereny poprzedników był Rzym. Brutalna przemoc tego mocarstwa została ukazana w żelaznych nogach. Końcowa władza Rzymu, który z czasem przekształcił się z pogańskiego w chrześcijański, została zilustrowana przez stopy z żelaza i gliny. Kamień, który uderzył w stopy posągu i pokruszył go, wyobraża władzę Królestwa Bożego. Będzie to piąte, uniwersalne państwo, które swoim wiecznym panowaniem napełni całą ziemię.   Z całkiem innego punktu widzenia przedstawia rządy Babilonu, Persji, Grecji ...czytaj dalej