Historia Samsona - komentarz   Uwolnienie narodu izraelskiego spod jarzma Filistynów przez mocarza Bożego – Samsona, ma głębszą, obrazową wymowę. Ilustruje ono Boże sposoby wyzwolenia uciskanych narodów spod upokarzającej zależności i wyzysku przez klasy panujące. Proces ten dokonuje się podczas drugiej niewidzialnej obecności Chrystusa i stanowi wstęp do ostatecznego wyzwolenia ludzkości z "niewoli skażenia na wolność chwały dzieci Bożych". Wolność ta przyniesie wszystkim ludziom dobrej woli sprawiedliwość, pokój, szczęście i życie wieczne. Pan Bóg, stwarzając człowieka, uczynił go królem ziemi, panem niższego stworzenia. Skutkiem upadku człowieka w grzech, jego władze moralne, fizyczne i umysłowe zaczęły ulegać upośledzeniu. W rezultacie, bardziej bystra i bezwzględna mniejszość zdołała podporządkować sobie mniej zaradną większość. Wytworzyły się klasy panujące, które dogadzając swemu samolubstwu gnębiły biedaków przez całe sześć tysięcy lat. Bóg ingerował sporadycznie w ich despotyczne rządy, na ile wymagały tego Jego dalekosiężne plany i ochrona ludu wybranego, ale ogólnie dozwolił w mądrym celu na taki stan bezprawia. Bez głębokiego odczucia różnorakich skutków grzechu ludzkość nie utrwaliłaby w sobie zamiłowania do sprawiedliwości i posłuszeństwa Bogu w przyszłym, niedalekim już czasie "naprawienia wszystkich rzeczy" (Dzieje Ap. 3:21).         Zanim nastał czas wyzwolenia, Bóg złamał supremację papiestwa, odebrał mu Biblię ukrytą przed oczyma ludu w martwym języku łaciny i dał ją do ...czytaj dalej