Artykuł z Watch Tower z 1885 roku (R-814) "Syjon to usłyszał i weseli się, a córki Judy będą się radować z powodu twoich sądów, Panie!" (Psa. 97:1-8)     Powyższe słowa wypowiedział Psalmista mówiąc proroczo. Biorąc pod uwagę przyszłość, a także spoglądając wstecz, opowiada, jak to Syjon i Juda będą się weselić jakimiś specjalnymi wieściami o wielkiej radosnej treści. Czy miały to być wieści o długo obiecywanym Mesjaszu, którego świat oczekiwał od czterech tysięcy lat i które potwierdziły się już w Betlejem? Była to dobra wiadomość, ale nie do niej odnoszą się wspomniane wieści. Czy jest to przesłanie, mówiące o tym, że ofiara została dokonana, która zapewniła odkupienie człowieka? Jest to fundament wszelkich nadziei Syjonu, ale nie jest to owa szczególna przyczyna radości tutaj wymieniona. Czy odnosiła się do tego, że ukrzyżowany Pan został mocą Ojca wzbudzony ze śmierci? Była to wspaniała wieść. Oto bowiem Bóg wskrzesił Go z martwych i zapewnił wszystkich ludzi o przyjęciu Jego ofiary jako zadośćuczynienie za grzechy całego świata. W tej wiadomości, wszyscy ci, którzy wierzą, mogą odczytać swój wyraźny tytuł prawny na uzyskanie wiecznego życia.   Ale jest jeszcze jedna przyczyna radości wspomniana przez Proroka, a jest to przyczyna największa z tych, jakie kiedykolwiek mieliśmy. Jest rzeczą błogosławioną wiedzieć, że ...czytaj dalej

Omawiane kwestie:   Dramatyczną historię ludzkości przedstawia Pismo Święte jako trzy różne, następujące po sobie światy: pierwszy do potopu, drugi do tysiącletniego panowania Chrystusa oraz trzeci, wiecznotrwały świat szczęśliwych ludzi przywróconych do doskonałości i życia. Od kiedy ten trzeci świat się rozpoczyna? Na Planie Wieków wyraźnie zaznaczono oczywistą prawdę, że te światy na siebie zachodzą. Oznaki przyszłego świata pojawiają się i nasilają zanim porządek obecnego świata ostatecznie rozpłynie się w początkach Tysiąclecia. Na te oznaki przyszłego świata zwrócił uwagę C.T. Russell porównując ze sobą ostatni "tydzień" łaski Izraela według ciała (29-36) z równoległym do niego, ostatnim, siedmioletnim okresem łaski dla nomnalnego Chrześcijaństwa, Babilonu (1874-1881).     W roku 36 n.e. apostoł Piotr został posłany przez Boga z ewangeliczną wieścią do pierwszego poganina, Korneliusza. Nie było to wydarzenie głośne, a jednak oznaczało ogromną zmianę w pozycji narodu wybranego. Wyższa łaska wyłączności, jaką ten naród cieszył się do tej pory, ustała na rzecz łaski mniejszej, ponieważ odtąd dzielonej na równi przez jednostki z Żydów i pogan, wyznające wiarę w okup Jezusa Chrystusa. Rok 1881, jest w równoległości podobnym punktem zwrotnym w historii nominalnego Izraela duchowego. W 1878 roku jego "dom" został odrzucony, podobnie jak w 33 roku odrzucony został kościelno-narodowy "dom" Izraela według ciała. W 1881 roku, ...czytaj dalej

Omawiane kwestie:   Cierpienie z Chrystusem było możliwe przez cały Wiek Ewangelii w wyniku popierania niepopularnych prawd i wykazywaniu popularnych błędów. Zakończenie tego wieku dostarczyło ku temu ostatnich sposobności w tak zwanym żniwie szczególnym. Wtedy ostry sierp prawdy dokonał rozdziału: prawda na czasie została przez ogół Domu Wiary zignorowana, potępiona a jej zwolennicy napiętnowani i usunięci poza nawias. Rozdzielanie klas, ukazane w przypowieści o pszenicy i kąkolu oraz przypowieści o sieci zarzuconej w morze, rozpoczęło się z początkiem żniwa szczególnego (1977), gdy zakończyło się Wysokie Powołanie.     * * * * * *     Żniwo nie jest czasem zasiewu, lecz czasem rozdzielania. Jest to głoszenie przesłania żniwa tym, którzy już zostali powołani. Ponowny zasiew nasienia prawdy nastąpi dopiero w Tysiącleciu, nie wcześniej aż "oracz ucisku" skruszy i przygotuje do tego serca wszystkich ludzi (Amos 9:13).       * * *   "Dzieło Żniwa", strony: 205-216 (Nowe Wydanie)     KONIEC WYSOKIEGO POWOŁANIA NIE JEST ZAMKNIĘCIEM DRZWI   Pismo Święte nie podaje dokładnej daty, w której drzwi do uczty weselnej zostaną zamknięte, choć wyraźnie pokazuje, że nie zostaną one zamknięte dopóty, dopóki wszystkie "dziewice" nie będą miały sposobności wejść i dopóki wszystkie "mądre", czyli gotowe, rzeczywiście tego nie uczynią. Otwarte "drzwi" symbolizują możliwość wejścia w pewne warunki i przywileje. Zamknięte drzwi oznaczają ustanie takiego przywileju, czyli sposobności. Przywilej, zaproszenie, czyli ...czytaj dalej

Omawiane kwestie:   OKUP JEZUSA CHRYSTUSA STANOWI SZATĘ WESELNĄ   Podstawą nadziei każdego człowieka otrzymania życia wiecznego jest jego wiara w okup Jezusa Chrystusa. Okupem jest Jego życie złożone w śmierci, jako odpowiadająca cena (gr. antilutron) za życie utracone przez praojca Adama. "Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Boga, naszego Zbawiciela; który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek [antropos] Chrystus Jezus; Który wydał samego siebie na okup [antilutron] za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie" (1 Tym. 2:3-6). O świcie wtórej obecności Chrystusa (1874) spod sterty błędów została wydobyta fundamentalna prawda o Okupie złożonym przez naszego Pana w ręce Boskiej sprawiedliwości. Jest ona podstawą właściwego zrozumienia Boskiego Planu Wieków, mówiącego o wyborze Kościoła i restytucyjnym dziele "naprawienia wszystkich rzeczy". Nauka o okupie Chrystusa stanowiła od początku główny element sierpa prawdy, który w żniwie szerokim zaczął oddzielać klasę pszenicy od klasy kąkolu, czyli chrześcijan jedynie z nazwy. W artykule pt. "Przesiewanie pszenicy", C.T. Russell opisuje rozpoczęty proces żniwny, gdzie nawet jego bliscy współpracownicy odrzucili naukę o ofierze okupowej, chociaż ją wcześniej przyjęli. Taką postawę autor skomentował jako odrzucenie szaty weselnej przez tych, którzy znaleźli się w ...czytaj dalej

Omawiane kwestie: Wszystkich tych, którzy w czasie drugiej obecności Chrystusa opuścili chrześcijaństwo z imienia, Babilon, nazywa prorok Daniel "świątnicą Bożą". Wśród tej klasy świątnicy miało miejsce dalsze badanie serc w świetle prawdy na czasie, które miało objawić niektórych jako wiernych, niektórych jako trochę chwiejnych, podobnie jak apostoł Piotr, a niektórych jako niewiernych, tak jak apostoł Judasz. W poniższym odcinku wykładu C.T. Russella pt. "Dzieło żniwa", autor omawia przypowieść o dziesięciu dziewicach (pannach), które wyszły na spotkanie oblubieńca. Według jego tłumaczenia, pierwsze wyjście zakończone zawodem wypełniło się w ruchu Williama Millera. Drugie wyjście, po przebudzeniu, miało doprowadzić do szczęśliwego wejścia na wesele w 1914 roku. Przeżycia wojenne Williama Millera sprawiły, że po zakończeniu wojny zwolnił się z armii (1815), w której służył jako oficer, i osiadł na farmie. Wtedy lektura Pisma Świętego a zwłaszcza proroctwa Daniela zaczęły budzić w nim zainteresowanie czasem drugiego przyjścia Chrystusa. Jego przemyślenia na ten temat przyciągnęły zwolenników i w ten sposób rozwinął się proroczy ruch, nazwany millerowskim. Proroctwo Daniela wskazało na początek tego ruchu (1829) jako 1290 lat liczone od czasu wprowadzenia obrzydliwości spustoszenia, czyli roku 539 (Dan. 12:11). Poglądy Millera stopniowo dojrzewały, aż w 1834 roku zostały opublikowane w obszernym traktatcie pt. "Dowody z Pisma Świętego i ...czytaj dalej

Omawiane kwestie: "Chrześcijańscy" przywódcy, podobnie jak wszyscy żądni panowania despoci, skłonni są przelewać ludzką krew jak wodę, byle tylko utrzymać się przy władzy. Nie pragną i nie tęsknią za królestwem sprawiedliwości. Szerzenie prawdy nieuchronnie sprowadza sprzeciw i prowadzi do podziału. W żadnej społeczności religijnej nie ma samej pszenicy. Jeśli klasa kąkolu przeważa, normalny rozwój duchowy dzieci Bożych staje się niemożliwy. Na czym polegają sekciarskie kajdany? Faszywa teoria mówi, że trzeba koniecznie należeć do jakiejś organizacji, aby być zbawionym. Sekty postrzegane są jako Niebiańskie Towarzystwa Ubezpieczeniowe. Różnica między ciężkim jarzmem sekciarskim i przyjemnym jarzmem Chrystusowym. "Imiona Kościoła zapisane są w niebie". Nikt z ludzi nie zna tego zapisu.   * * *     "Dzieło Żniwa", strony: 179-187 (Nowe Wydanie) Czy jest to w ogóle zaskakujące, że ta masa czterystu milionów, mieniąca się być Kościołem Chrystusowym i nazywająca siebie Jego Królestwem – "chrześcijaństwem" – jest odrzucona przez Pana i określona przez Niego bardziej odpowiednią nazwą, Babilonem (mieszaniną, zamieszaniem)? Czy można się dziwić, że ich wyobrażenia o Królestwie Chrystusa oraz sposobie i skutkach jego rozszerzania się na cały świat, czynią ich nieprzygotowanymi na prawdziwe Królestwo i niechętnymi na przyjęcie nowego Króla, ta jak z podobnych powodów władcy figuralnego domu nie byli przygotowani na pierwsze przyjście? Nie można też wątpić, że ci cesarze, królowie i ...czytaj dalej

Omawiane kwestie: "Błogosławieństwa" udzielone ludom Azji i Afryki przez chrześcijańsich misjonarzy.     Królestwa chrześcijańskie, czy "królestwa księcia tego świata", Szatana?   * * *   "Dzieło Żniwa", strony: 172-179 (Nowe Wydanie) Obecni najwyżsi kapłani i władcy, "kler chrześcijaństwa", zwodząc zarówno samych siebie jak i ludzi, twierdzą i zdają się w to wierzyć, że ich misyjne wysiłki wkrótce się powiodą i że bez Pana są teraz w przeddzień wprowadzenia na świat wszystkich błogosławieństw Tysiąclecia przedstawionych w Piśmie Świętym. Podstawa tego złudnego mniemania leży częściowo w fakcie, że wzrost wiedzy i możliwość poruszania się po ziemi "tam i z powrotem", jako okoliczność tego "Dnia Jego przygotowania", były szczególnie korzystne dla rozszerzania się handlu cywilizowanych narodów, a w konsekwencji wzrostu światowego dobrobytu. Jak gdyby nigdy nic, zasługę tego wszystkiego przypisuje Babilon sobie, wskazując na te wszystkie korzyści jako wynik jej chrystianizujących i mobilizujących wpływów. Z dumą wskazuje na "chrześcijański naród" Wielkiej Brytanii oraz na jej bogactwo i dobrobyt, jako wynik jej chrześcijańskich zasad. Ale jakie są fakty? Każdy krok postępu, jaki dokonał ten naród lub jakikolwiek inny, był jedynie zależny od stopnia wysiłku włożonego w zrzucenie jarzma babilońskiego ucisku. Na ile Wielka Brytania pozbywała się kajdan ucisku papieskiego, na tyle rozwijała się pomyślnie. Jednak w proporcji, jak nadal podtrzymuje i ulega ...czytaj dalej

Omawiane kwestie: Odłam "chrześcijaństwa" o największym odsetku kryminalistów? Czym jest "wino" Babilonu od którego narody poszalały? Co znaczy obwieszczenie Objawienia, że Babilon upadł? Świt siódmego tysiąclecia początkiem oddzielania pszenicy od kąkolu. Czym jest pieczętowanie na czole? Powszechna utrata wiary w przekazy Biblji. Niewiara elit zarówno Żydów jak i Chrześcijan w przyjście Mesjasza jako Osoby. Rok 1881, koniec Wysokiego Powołania – punktem zwrotnym, który zamyka okres łaski Bożej dla chrześcijaństwa i otwiera czas ogłaszania łaski ewangelicznej całemu światu. Milionowe nakłady Wykładów Pisma Świętego rozeszły się szeroko po świecie obwieszczając "tajemnicę Bożą". Treścią tej tajemnicy jest nie tylko wybór Kościoła, który jest zaledwie "małym stadkiem", ale jest nią głównie dzieło "naprawienia wszystkich rzeczy". Bez względu na to, na jak wiele odłamów podzielił się pierwotny ruch badaczy Biblii, który ogłosił cel, sposób i czas wtórej obecności Chrystusa, to radosna wieść o zbawieniu ludzkości w świtającym już Tysiącleciu Jego panowania zapadła w umysły szerokich rzesz. Ze wzgardą odrzucane są powszechnie średniowieczne mary o wiecznych mękach i potępieniu.   * * *     "Dzieło Żniwa", strony: 163-172 (Nowe Wydanie)       Przyczyna tego mieszanego stanu jest wyjaśniona słowami: Babilon "winem [duchem, wpływem] zapalczywości swojego nierządu napoił wszystkie narody" – swoją przynależnością do świata (Obj. 18:3). Fałszywe nauki odnośnie charakteru i misji Kościoła, a także ...czytaj dalej

Omawiane kwestie: Znaczenie nazwy Babilon. Na czym polega żniwo? Czy "uleczenie" Babilonu jest możliwe? Apostoł Paweł: Mówienie "Pokój i bezpieczeństwo" poprzedzi zgubę. Rozkaz wyjścia we właściwym czasie. Znaczenie nowej łaty na starej szacie; nowego wina w starych bukłakach. Odłam "chrześcijaństwa" o największym odsetku kryminalistów?   * * *   "Dzieło Żniwa", strony: 153-163 (Nowe Wydanie) Nazwa Babilon pierwotnie oznaczała bramę Boga, ale później, na drwinę, przybrała inne znaczenie, mieszanina lub zamieszanie. W Księdze Objawienia nazwa ta odnosi się w szczególności do kościoła nominalnego, który zamiast bramą do chwały stał się bramą do błędu i pomieszania, nędzną mieszaniną złożoną głównie z kąkolu, hipokrytów – zdezorientowaną masą światowego wyznania, w której zagrzebane są klejnoty Pańskie, a ich prawdziwe piękno i blask zostało ukryte. W symbolice proroczej termin Babilon jest czasem stosowany tylko do Kościoła Rzymskiego, zwanego "Babilonem Wielkim, matką nierządnic". Przez stulecia nazwa ta mogła odnosić się tylko do niego, gdyż był jedynym systemem takiej mieszaniny, nie tolerującym innych. Jednakże, w skutek podejmowania różnych chociaż niedoskonałych reform, wyłoniły się z niego inne systemy kościelne, nie tak wielkie jak "matka", nie tak jeszcze niegodziwe ani też tak radykalnie złe. Błędy, kąkol i światowość również w nich przeważają, zatem nazwa Babilon używana jest jako ogólna, jako nazwisko wszystkich nominalnych systemów chrześcijańskich, obejmujące teraz nie ...czytaj dalej

Omawiane kwestie: Różnica między klasą przenicy i klasą kąkolu. Jak powstaje klasa kąkolu? Na czym polega spalenie "kąkolu"? Czego symbolem jest ogień palący "plewy" i "kąkol"? Wykres ukazujący czas żniw, szerokiego i szczególnego oraz czas palenia "kąkolu".   * * *      "Dzieło Żniwa", strony: 145-153 (Nowe Wydanie) Z tego, co widzieliśmy, postrzegając małą ilość prawdziwie poświęconej pszenicy i wielkie masy "ochrzczonych wyznawców" (jak klasę kąkolu określił dobitnie biskup metodystyczny), jasno wynika, że spalenie kąkolu będzie doniosłym wydarzeniem. Jednak błędem byłoby mniemać, jak wielu to czyni, że palenie kąkolu w piecu ognistym, gdzie będzie płacz i zgrzytanie zębów (Mat. 13:42), odnosi się albo do literalnego ognia, albo do ucisku po śmierci. Cała przypowieść należy do obecnego wieku. Nie tylko sam ogień jest tutaj symbolem, podobnie jak pszenica i kąkol, ale również ogień ten symbolizuje zniszczenie kąkolu w czasie wielkiego ucisku, którym ten wiek ma się zakończyć i od którego w myśl obietnicy klasa pszenicy będzie zachowana (Mal. 3:17; Łuk. 21:36). Wielki piec ognisty symbolizuje nadchodzący "czas wielkiego ucisku", który z końcem obecnego żniwa dotknie niegodną klasę kąkolu "chrześcijaństwa". Również niszczenie kąkolu nie oznacza zniszczenia, zarówno w teraźniejszości, jak i w przyszłości, wszystkich jednostek wchodzących w skład klasy kąkolu. Oznacza raczej zniszczenie fałszywych pretensji tej klasy. Twierdzą oni, że ...czytaj dalej

Autor Wykładów Pisma Świętego C.T. Russell poświęcił tematowi żniwa Wieku Ewangelii rozdział szósty III tomu Wykładów. Tom III napisany został w 1890 roku. Ponieważ wykład jest obszerny, podzielono go na dziesięć części, zaopatrując je we współczesne uwagi (innym kolorem), ilustracje i wykresy.   * * *   Omawiane kwestie w części 1:   Podstawą do rozważania kwestii żniwa były: (1) figura żniwa żydowskiego, (2) przypowieść naszego Pana o pszenicy i kąkolu oraz (3) wizja żniwa opisana w 14. rozdziale księgi Objawienia. Zbliżał się rok 1914, jako domniemany koniec żniwa Wieku Ewangelii, innego światła nie było, więc wnioski wypływające z tych trzech źródeł zostały połączone w jedną lekcję żniwnego oddzielenia klasy pszenicy od klasy kąkolu. Łączne rozpatrywanie wszystkich przesłanek jako jeden proces żniwa nastręczało od początku pewne trudności, które ustąpiły z chwilą, gdy okazało się, że "żniwo szerokie" miało na samym końcu swoje podkreślenie w postaci "żniwa szczególnego". Żniwo szerokie opiera się na podobieństwie do żniwa żydowskiego. Żniwo Wieku żydowskiego rozpoczęło się z chwilą pierwszego przyjścia Jezusa Chrystusa (29), natomiast żniwo Wieku Ewangelii rozpoczęło się drugim przyjściem naszego Pana (1874). W żydowskim żniwie pszenicą byli "prawdziwi Izraelczycy", którzy zostali wezwani do opuszczenia odrzuconego systemu kościół-państwo. Na podobnej zasadzie prawdziwi Izraelczycy stanowiący klasę pszenicy zostali wywołani z odrzuconego systemu ...czytaj dalej