TrzyBiada.pl
11
MAR
0
2.6K
Lubię to


 
 
Łamanie prawa Zakonu przez naród izraelski spowodowało interwencję Bożą. Na przeciąg siedmiu lat kraj znalazł się pod ciężką okupacją Madianitów (Sędz. 6:1). Można zauważyć pewną zależność między tymi latami niewoli, a proroctwem Mojżesza o "siedmiu czasach karania" Żydów (3 Moj. 26:18,21,24,28).

Obraz niewoli madiańskiej i przepowiednia Mojżesza wskazują na ten sam okres, nazwany przez naszego Pana "Czasami Pogan" (Łuk. 21:24). Czasy pogan zostały również zilustrowane przez siedmioletnią degradację króla babilońskiego Nabuchodonozora (Dan. 4:16,31,32).

Madianici (znaczy: sprzeczka), Amalekici (znaczy: mieszkańcy doliny) oraz ludzie ze wschodu, wyobrażają przeciwników tak cielesnego jak i duchowego Izraela w okresie Czasów Pogan.

Gdy Izraelici zaczęli wołać do Pana o pomoc, Bóg posłał im proroka, aby wyjaśnił przyczynę ucisku i wstrząsnął sumieniem narodu. Wezwanie proroka do pokuty poprzedziło wyzwoleńczą działalność Gedeona. Podobne dzieło w Izraelu, przed okazaniem się naszego Pana, wykonał prorok Jan Chrzciciel.

Uciemiężony niewolą Izrael, wyobraża ludzkość wzdychającą pod brzemieniem grzechu i różnych błędów (Rzym. 8:19-22).

Anioł, który ukazał się Gedeonowi pod dębem, przedstawia Słowo Boże, którego nauki pobudziły Pana do oswobodzenia niewolników grzechu i śmierci.

Złożenie przez Gedeona ofiary pod dębem, wskazuje na ofiarniczą działalność Jezusa Chrystusa, pozostającą w łączności z posługą Jana Chrzciciela. Prorok ten, nie znając Pana, torował Mu drogę. Na życzenie Pana, udzielił Mu również chrztu wodnego, symbolizującego śmierć ofiarniczą. Drzewa w Piśmie Świętym wyobrażają ludzi Bożych. W tym przypadku, dąb przedstawia Jana Chrzciciela, człowieka o silnym charakterze, który nie był trzciną chwiejącą, się od wiatru (Izaj. 61:3; Mat. 11:7-11).
 

* * *

 
Siedmioletni okres kary, liczony według metody Pisma Świętego, dzień za rok (Ezech. 4:6), ukazuje nam 2520 lat Czasów Pogan. Miały one swój początek w 606 roku p.n.e., a koniec w roku 1914 n.e.
 

360 dni x 7 = 2520 dni  ⇒  2520 lat
 
 
Równoległość 70 lat spustoszenia, od roku 606 do 536 roku p.n.e. wyznacza dodatkowe 70 lat. Okres ten, rozpoczynający się w 1914 roku, stanowi dla narodów świata ciężki, wzmagający się ucisk, nazwany też okresem trzech biada (1 Król. 19:11-12; Objaw. 8:13).
 

* * *

 
Jan Chrzciciel pytany: kim jest?, odpowiedział słowami proroka Izajasza, że jest głosem wołającego na puszczy (Jan 1:23; Mat. 3:3; Izaj. 40:3). Wezwanie Izraelitów do pokuty za czasów Gedeona, było jeszcze jedną ilustracją tego głosu.
 

 

* * *
 
 
            Poprzednik Mesjasza

Gdy Pan na ziemi był czasu dawnego,
Przed Mm anioła Bóg posłał zacnego;
Płaszcz z sierści wielbłądziej, pas z twardej skóry,
Szarańczę, miód jadał – był twardej natury!
 

On w sercu posiadał to jedno pragnienie,
By Stwórcy wielkiego wypełnić zlecenie;
On głosem płomiennym lud grzeszny strofował,
On Zbawcy, co przyszedł, lud wierny gotował.
 

Co chcecie oglądać na puszczy takiego" –
O Janie Pan Jezus rzekł razu pewnego –
Czy trzcinę od wiatru targaną, chwiejącą,
Czy osobistość w wygodach żyjącą?
 

Ci, którzy w miękkich szatach chadzają,
W domach królewskich wygodnie mieszkają.
A może prorokiem go każdy szacuje?
O! więcej ponad to on zasługuje!
 

O nim ta prawda jest napisana,
Że on uprzedzi oblicze Pana;
On to przed Panem drogę gotuje,
To głos na puszczy, co ścieżki prostuje!
 

Zaprawdę – powiadam – że spośród wiela,
Nie ma większego nad Jana Chrzciciela:
Od Abla prawego do czasu jego,
Niewiasta syna nie miała takiego.
 
 
Lecz to przyjmijcie, że choć tak wielki,
Że z nim się prorok nie zrównał wszelki
To ten najmniejszy z Królestwa Bożego,
Wielce przewyższa nawet i jego!"
 

Opisany dąb miał widocznie szczególne rozmiary i znaczenie, skoro jego położenie zostało tak dokładnie podane, jako miejsce spotkania anioła Pańskiego z Gedeonem. To znamienne twarde drzewo wskazuje na Jana Chrzciciela, wiodącego na pustyni twarde, pozbawione wygód życie. Podobnie twarde życie prowadził inny mąż Starego Testamentu, Eliasz. Reformacyjna działalność Eliasza, który jest typem na Kościół, według słów Pana ilustrowała również działalność Jana Chrzciciela (Mat. 11:7-14; 2 Król. 1:8).
 
 
* * *



* * *
 
 
Jan i jego poselstwo było "głosem wołającego na puszczy", w tym znaczeniu, że Jan był jakby obcym i odosobnionym od społeczności żydowskiej, która nie zważała na jego poselstwo. Do wszystkich jednak, którzy chcieli słuchać, Jan wołał, aby przygotowywali się na przyjęcie Królestwa Chrystusowego. O wynikach tego Królestwa, Jan ogłaszał, że doliny będą wyrównane (ubodzy będą podniesieni), że krzywe sprawy będą wyprostowane, a nierówne zrównane, tak, aby każde ciało mogło zobaczyć, ocenić, zrozumieć i doświadczyć to wielkie zbawienie. Jan ogłaszał, że to zbawienie będzie zaprowadzone przez Jezusa i Jego Kościół wyniesiony do królewskiej władzy.

Różne osoby pytały się Jana co powinny czynić pokutując. W odpowiedzi otrzymywały zalecenie, aby dzieliły się z drugimi nadwyżką szat i pokarmu. W ten sposób mogły pokazać, że pokutują z samolubstwa i zatwardziałości serca, okazując odpowiedni stan serca na przyjęcie Jezusa. "Straż" 1931/140
 



* * *
 
 
Położenie ofiary na skale, zdaje się przedstawiać tę epokową prawdę, na której miał być zbudowany Kościół Chrystusowy. Wyznał ją Apostoł Piotr, słowami: "Tyś jest Chrystus, on Syn Boga żywego" (Mat. 16:15-13). Prawda ta, podtrzymywała naszego Pana, aż do całkowitego strawienia Jego ofiary przez ogień doświadczeń – w obrazie ogień wychodzący ze skały (Sędz. 6:210.

Ołtarz, jaki zbudował Gedeon, został przez niego nazwany "Pan Pokoju". Ogłaszał on dla Izraela pokój od Pana. Ołtarz ten, wyobraża Okupową Ofiarę, którą złożył nasz Zbawiciel w ręce Ojca. Dokończona Ofiara głosi pokój z pojednania, pokój dla wszystkich ludzi, oparty na równoważnej cenie, jaką Chrystus zapłacił przez Swą śmierć na Golgocie (1 Tym. 2:6).
 


GETSEMANE I GOLGOTA

 
Uczucie bojaźni, jakie opanowało Gedeona tuż przed zbudowaniem ołtarza nazwanego "Pan Pokoju" ma swoje obrazowe znaczenie. Zdaje się ono przedstawiać duchowe przeżycia naszego Pana w Getsemane, na krótko przed Jego śmiercią. Śmierć Pana na Golgocie, stanowi zadośćuczynienie za grzech świata. Jego Ofiara, podobnie jak zbudowany przez Gedeona ołtarz, głosi pokój z Bogiem każdemu, który pragnie do niego przystąpić.
 
 
 
 
Konfrontacja "twarzą w twarz" z Posłańcem Bożym przeraziła Gedeona. Ogarnął go strach przed śmiercią. Podobnie nasz Pan obawiał się śmierci wiecznej na wypadek jakiegoś uchybienia w czynieniu doskonałego Prawa Bożego. Niepokoił się, czy spełnił każdą propozycję miłości wystawioną Mu przez Ojca do wykonania. Skrupuły sumienia były tak silne, że Pan, jak podaje część rękopisów, będąc w największym boju duchowym (gr. w agonii), pocił się krwawym potem (Łuk. 22:43,44). Taki znak wielkiego osłabienia był też wynikiem intensywnego oddawania życia od czasu chrztu Pana Jezusa w Jordanie.
 
 
 
* * *



* * *



* * *



* * *


ZNAK DLA GEDEONA
 
 
Liczne armie Madianitów, Amalekitów i ludzi ze wschodu, rozłożyły się obozem w dolinie Jezreel, w przygotowaniu do bitwy z Izraelem.

Gedeon pragnął upewnienia, że otrzyma zwycięstwo nad przytłaczającą liczbą nieprzyjaciół, więc poprosił Boga o znak. Życzył sobie, aby runo wełny leżące całą noc na klepisku było mokre od rosy, a ziemia wokoło pozostawała sucha. Następnym razem, cała ziemia miała być zwilżona rosą, suche natomiast miało być samo runo.

Wydarzenie to ma głębsze znaczenie. Runo wełny, zdaje się wyobrażać naród izraelski, który przez szereg stuleci cieszył się błogosławieństwem Bożym – runo zwilżone rosą. Potem łaska odeszła od tego narodu i przeszła do pogan (runo suche a ziemia mokra), jak przewidywało błogosławieństwo Abrahamowe (Gal. 3:8). Znak ten zdaje się również mówić, że przy końcu wieku Ewangelii, podobna historia się powtórzy. Łaska Boża miała opuścić odrzucone kościelnictwo chrześcijańskie, a przejść na wszystkie narody świata, aby je błogosławić błogosławieństwem Abrahamowym.

W obydwu przypadkach, odrzucenie jednych a przyjęcie drugich związane jest z walką prawdy z błędem oraz uciskiem.
 
 
 
* * *



 
 
Bogacz z przypowieści Pana, który ucztował i hojnie używał, przedstawia naród izraelski. Ucztował on przy stole pełnym błogosławieństw Bożych, odnoszących się przez pewien okres czasu, wyłącznie do tego narodu. Lecz nastąpiła zmiana – bogacz umarł. Od słów Pana "oto wam dom wasz pusty zostanie", naród ten stopniowo umierał, wszystkie łaski i przywileje jako narodu wybranego ustawały, aż po stłumieniu powstania Bar-Kochby w roku 135 n.e. przestał istnieć – poszedł do hadesu, czyli do grobu.

Łazarz, ubogi człowiek leżący u wrót bogacza, pragnący żywić się okruszynami spadającymi z jego stołu, przedstawia pobożnych pogan. Jak tylko średnia ściana, oddzielająca Żydów od pogan, w trzy i pół roku po ukrzyżowaniu Jezusa została zburzona i jak tylko pewien okres szczególnej łaski dla Żydów się skończył, poganie zaraz zostali dopuszczeni do tej łaski, którą przedtem posiadali Żydzi. Przełom ten, w przypowieści, pokazuje śmierć Łazarza. Klasa Łazarza umarła dla nieprzyjaznych warunków, a aniołowie (Apostołowie), przenieśli ją na łono Abrahamowe.

Żydzi są naturalnymi dziećmi Abrahama, lecz to oni nie dostali się na jego łono, lecz poganie, którzy będąc wyrzutkami, w swoim pokornym stanie byli więcej gotowi przyjąć łaskę Bożą w sposób, jaki się Jemu upodobał. Ci stali się dziećmi Abrahama przez wiarę. Korneliusz był pierwszym z nich. KPiO 33-37; B 343
 


PRÓBA PICIA WODY

 
Walka Gedeona i jego armii z Madianitani, w znaczeniu ogólnym przedstawia walkę chrześcijanina z światem, ciałem i szatanem. Jest ona również ilustracją ostatecznej walki wielkiego ucisku, jakim miał się zakończyć obecny wiek. Wskazują na to prorocze porównania podane przez Izajasza (9:4; 10:26).

Oto uwaga w komentarzu do Izaj. 9:4:

Za dni Madianitów ... Gdy tylko armia Gedeona, Królewskie Kapłaństwo pod wodzą uwielbionego Chrystusa, ogłosi swoje przesłanie i pozwoli ich słabym światłom świecić, Pan zapewni wielkie zwycięstwo prawdy i sprawiedliwości poprzez czas ucisku, który przyjdzie na świat, lecz który zakończy się wielkim błogosławieństwem dla wszystkich ludzi, związaniem Szatana i uwolnieniem wszystkich uciskanych. Madianici wyobrażają: świat, ciało i szatana.
 

* * *

 
Walka z Madianitami rozpoczęła się pod wodzą Gedeona i trzystu żołnierzy, którzy zdali egzamin w próbie picia wody. Pozostali mężowie, w liczbie 9.700 dołączyli się potem do rozpoczętej bitwy. Za swoje wystąpienie przeciw kultowi Baala, Gedeon, otrzymał przydomek Jerubaal (Sędz. 6:32). Gedeon – Jerubaal, jest typem na Chrystusa. Trzystu mężów przedstawia "maluczkie stadko", wiernych, panny mądre. Pozostali, których jest duża większość, reprezentują wielkie grono, głupie panny. Fara, zaufany sługa Gedeona (Sędz.7:10,11), wyobraża "onego sługę" w żniwie wieku Ewangelii (Mat. 24:45-47).
 
 
 
 
Oto uwagi w komentarzu do księgi Sędziów 7:4, 6:

Do wody ... Wyobraża Prawdę

Chwytali rękami ... Symbol energii

Do ust swoich ... Ci najbardziej uznani przez Pana będą używać energii i rozwagi w przyjmowaniu prawdy. Oni nie pochylają się w błoto ludzkiej służalczości, ale zachowują godność ich dojrzałego stanu. Piją wodę prawdy, podnosząc ich głowy w górę i uznając jej niebieskie pochodzenie przez jakikolwiek strumień lub kanał ona do nich przychodzi.
 



* * *



* * *
 

* * *

 
"Nasz Wódz i Pan udzielił także szczególnej instrukcji tym, których w szczególniejszy sposób użyje do walki z obecnym złem. Każdy z nich ma naśladować Wodza zbawienia naszego. Najprzód ma każdy zatrąbić w trąbę, co oznacza, iż ma ogłaszać prawdę, głosząc, że ten duchowy miecz prawdy jest mieczem Boga i Jego pomazanego Syna; następnie ma każdy rozbić swój dzban i pozwolić światłu świecić. Dzban przedstawia nasze gliniane naczynie, a stłuczenie dzbana, aby światło mogło świecić, przedstawia to, do czego zachęca Apostoł, gdy mówi: 'Proszę was bracia, przez litości Boże, abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszą' (Rzym. 12:1). Widzimy w jaki sposób nasz Wódz rozbił swoje ziemskie naczynie i jak wielkie światło z tego wytrysnęło. Naszą najprzedniejszą ambicją powinno być, aby naśladować Jego przykład, by iść Jego śladem, by wydawać nasze życie za braci, tak jak On wydał swoje za nas (...)

Oprócz małego stadka wielu innych będzie miało udział w wielkim dziele niszczenia złego, lecz tylko maluczkie stadko będzie uczestniczyć w szczególniejszym dziele jako specjalne narzędzie Boże". "Straż " 1931/168
 
 

UCIECZKA MADIANITÓW

 
Na umówiony przez Gedeona znak, trzystu jego żołnierzy rozbiło dzbany z płonącymi pochodniami, zadęło w trąby i poczęło wołać w ciemnościach nocy: "Miecz Pański i Gedeonów". Wywarło to przerażające wrażenie na Madianitach, którzy w popłochu rzucili się do ucieczki. Obóz podzielił się na dwie grupy, z których każda obrała inny kierunek. Jedni uciekali w kierunku Betseta (znaczy dom akacji) i Sererat (znaczy chłodząc). Drzewo akacji odznaczające się twardością, przedstawia nurt konserwatywny, który twardo sprzeciwia się i chłodzi zapędy radykalistów.

Ci ostatni zmierzają w kierunku określonym przez nazwy miejscowości: Mechola (tańczenie) i Tabbat (przyjemnie). Nazwy te charakteryzują działania radykalne, jako oderwane od życia, nie liczące się z jego realiami, hołdujące sławnym i przyjemnym teoriom.

W roku 1980 taki stan rzeczy wytworzył się w Polsce. Od tego czasu, opisane tendencje wciąż się nasilają i trwać będą do zabrania Kościoła i dalej, aż osiągną przewidywany proroctwem finał.
Wydarzenia w Polsce, ukazane są również w księdze Objawienia 11:13, jako upadek dziesiątej części miasta. Polska jest jednym z dziesięciu członków Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG). Upadek o jakim mówi wiersz trzynasty odnosi się do upadku PZPR. Równoległym obrazem na czasowe osłabienie socjalizmu jest historia spisku Dalili i Filistynów przeciwko Samsonowi. Obcięcie Samsonowi włosów, przedstawia wielkie ograniczenie władzy PZPR, spowodowane anarchistycznym wrzeniem w kraju. Odrośnięcie włosów – to wzmocnienie sił konserwatywnych partii (Sędz. 16:15-22).
 
 

* * *

 
* * *

 
"Masy ludu będą niespokojne, chociaż będą trzymane w karbach, ale będą miały przeświadczenie o swojej słabości, w porównaniu z królami i książętami finansowymi, socjalnymi, religijnymi i politycznymi', którzy będą lud trzymać w swej władzy. Większość biednych i klasy średniej woli mieć pokój za wszelką cenę. Masy nie sympatyzują z anarchią. Zdają sobie dobrze z tego sprawę, że najgorsza forma rządu jest lepszą od żadnej. Masy będą szukały ulgi w głosowaniu i pokojowym uporządkowaniu spraw ziemskich, dla usunięcia złego, w ten sposób, że monopole oraz rzeczy do publicznego użytku i bogactwa naturalne złożą w ręce ludu, dla dobra ogółu. Przełom wtedy nastąpi, kiedy dotychczasowi poplecznicy prawa staną się gwałcicielami tegoż prawa i będą sprzeciwiać się woli większości, wyrażającej się przez głosowanie". D XX

"Przez krótki przeciąg czasu, według tego jak my rozumiemy Pismo Święte, owe połączone siły Armageddonu [obóz konserwatyzmu; przyp.] będą triumfować. (...) Klapa bezpieczeństwa zostanie zatkaną a to nie pozwoli ziemskim królom słyszeć odgłosu ulatującej pary; i wszystko wydawać się będzie cichym – dopóki nie nastąpi wielka społeczna eksplozja, wybuch opisany w Objawieniu jako trzęsienie ziemi". D XVIII

"Obawa o przyszłość doprowadzi zdrowo myślące masy do rozpaczy, a anarchia nastanie w rezultacie upadku socjalizmu". D XX
Dodał: Andrzej
Popularne artykuły
Izraelsko-Arabski proces pokojowy - część 2 z 2
Izraelsko-Arabski proces pokojowy w świetle proroctw biblijnych List otwarty chrześcijan do chrześcijan   (ciąg dalszy artykułu)   Twierdzenia Palestyńczyków   Twierdzenia palestyńskiego, że ...dalej
Izraelsko-Arabski proces pokojowy - część 1 z 2
    Izraelsko-Arabski proces pokojowy w świetle proroctw biblijnych List otwarty chrześcijan do chrześcijan     Wstęp     Nie zdarzyło się nigdy przedtem, aby ...dalej
Gromadzenie sił na Armageddon
"Albowiem przyszedł dzień on gniewu i któż się ostać może" Obj. 6:17     Księgę Objawienia Bóg dał, jak ...dalej
Antychryst. Jego ostateczny koniec
OSTATECZNY KONIEC ANTYCHRYSTA WIDZIANY W 1889 ROKU     Prześledziliśmy historię papiestwa aż do obecnych czasów, do Dnia Pańskiego ...dalej
Wychowanie jezuickie
Wyjątki z traktatu Stanisława Szczepanowskiego pt. "Idea polska wobec prądów kosmopolitycznych". Lwów, Towarzystwo Wydawnicze 1901, ...dalej
ANARCHIA - Symboliczny ogień, którym kończy się stary świat
"A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ...dalej
Przypowieść o dziesięciu pannach
PRZYPOWIEŚĆ O DZIESIĘCIU PANNACH Mat. 25:1-13   Wypełnienie wstępne     W pierwszej połowie 19. wieku, blisko przełomu szóstego i ...dalej
Izrael (2)
OD ABRAHAMA DO CHRYSTUSA   W poniższym rozdziale podano skrótowy przegląd wydarzeń w historii Izraela, od czasu ...dalej
Kłamstwa wrogów Narodu Wybranego - cz.2
Kłamstwa arabskie   Państwo Palestyńskie. Idea takiego państwa zrodziła się z mało nagłaśnianej doktryny, że „kiedy ziemia ...dalej
Kłamstwa wrogów Narodu Wybranego - cz.1
  „Oto uczynię Jerozolimę kielichem odurzenia dla wszystkich okolicznych narodów, gdy nastanie oblężenie przeciwko Judzie i ...dalej
Archiwum
Etykiety
Trzy Biada Copyright © 2011 Artykuły   Articles   Wprowadzenie   Warto zobaczyć   Kontakt
projekt graficzny cefau wykonanie eball