? ? ?

SZEŚĆ DNI STWORZENIA
 

 

Słowami: "Niech będzie światłość", Wszechpotężny Stwórca rozpoczął dzieło sześciu epokowych dni o łącznej długości 42.000 lat (7.000 x 6 = 42.000). Obecnie żyjemy w siódmym dniu epokowym.

Bracia John i Morton Edgar w artykule "Odpoczynek i Restytucja" dowodzą, że dzień Boskiego Sabatu rozpoczął się z chwilą upadku człowieka. Odtąd człowiek był pozostawiony swemu losowi, aż do czasu "naprawienia wszystkich rzeczy" przez Wtórego Adama. Po tysiącletnim panowaniu, Chrystus odda Królestwo Bogu i Ojcu, i wtedy skończy się dzień Boskiego Sabatu trwającego 7000 lat (1 Kor.15:24). Patrz "Chronologia Biblijna" str. 37; WT 1904-342.

 

 

 

Powyższe zestawienie, w jednakowych wartościach liczbowych (4796) wspaniale potwierdza myśl, że z wejściem grzechu na świat skończył cię szósty dzień epokowy.

 

 

 

 

Powyższe zestawienie potwierdza prawdę, że sześć dni stworzenia stanowią okres 42.000 lat.

 

* * *
 

 

Powyższe zestawienie potwierdza prawdę wyrażoną w Tomie III (str. 132,133) oraz w "Chronologii Biblijnej" (str. 43), że od stworzenia Adama do grzechu upłynęły dwa lata. Pierwszy rok, to życie Adama bez Ewy, a drugi z Ewą.

 

 

Dwa lata w Edenie oraz dwa lata w centrum Boskiego Sabatu obrazują pewne właściwości dwóch wielkich tysiącletnich dni zamykających okres pięćdziesięciu tysięcy lat: (1) Tysiącletnie panowanie Chrystusa oraz (2) Pięćdziesiąty tysiąc lat – Wielki Jubileusz Świata.

Pierwszy rok przebywania Adama w Edenie bez Ewy i rok sabatowy 627 p.n.e. w centrum Boskiego Sabatu obrazują tysiącletnie Królestwo Chrystusowe, w czasie którego Pan Bóg oczekuje na naprawienie i ożywienie ludzkości.

Drugi rok w Edenie, gdy Adam był już wraz z Ewą, oraz rok jubileuszowy 626 p.n.e. w centrum Boskiego Sabatu obrazują pięćdziesiąte tysiąclecie, w którym Bóg "poślubi" sobie naprawioną ludzkość, jak o tym pięknie mówią proroctwa (Oz. 2:19,20; Izaj.54:5,6; Jer. 3:14).

 

 

* * *

 

KALEB

 

"Czterdzieści mi lat było, gdy mię słał Mojżesz, sługa Pański z Kades Barne ku przeszpiegowaniu ziemi (...) Już są czterdzieści i pięć lat od onego czasu (...) a teraz oto ja dziś mam osiemdziesiąt i pięć lat" (Joz.14:7-12).

Słowa te wypowiedział Kaleb do Jozuego przy końcu podziału ziemi Chananejskiej. W roku 1615 p.n.e. naród żydowski pod wodzą Mojżesza wyszedł z ziemi egipskiej. Przez rok pobytu na puszczy Synaj Izrael otrzymywał od Boga różne instrukcje; został zorganizowany i policzony (4 Moj. 1:1). W roku 1614 p.n.e. stanął u granic Chanaanu w Kades Barne, skąd Mojżesz wysłał szpiegów (4 Moj. 10:11,12; 13:1-7, B-49).

 

 

Od stworzenia Adama (rok 4128 p.n.e.) do szpiegowania ziemi Chananejskiej (rok 1614 p.n.e.) upłynęło 2514 lat, a do końca podziału ziemi Chananejskiej – 2559 lat.

 

* * *
 

 

Powyższe zestawienie udawadnia, że:

(1) Wysłanie szpiegów w rok po wyjściu z Egiptu miało miejsce po 2514 latach od stworzenia Adama,

(2) Podział ziemi skończył się po 2559 latach od stworzenia człowieka, z chwilą otrzymania przez Kaleba swego dziedzictwa. Gdy Kaleb otrzymał Hebron "uspokoiła się ziemia od wojen" (Joz.14:15),

(3) Rok 1559 p.n.e. rozpoczyna okres Sędziów.
 

 

* * *

 

 

DŁUGOŚĆ OKRESU SĘDZIÓW

 

Księga Sędziów, w Biblii hebrajskiej zatytułowana jest słowem: "Sędziowie" (hebr. szofetim). Słowo to bywa pisane w formie skróconej, bez litery "waw" (hebr. ?), lub pełnej, z literą "waw", co nie wpływa na samą wymowę. Słowo to występuje też z przedimkiem "h" (hebr. ?), z którym stanowi jedno słowo wymawiane "haszofetim".

Oto wartość liczbowa najpełniejszej formy słowa Sędziowie:

 

 

* * *
 

 

Wartość ta potwierdza, że okres Sędziów trwał 450 lat.

 

* * *


SAUL, PIERWSZY KRÓL IZRAELSKI
 

 

"A od onego czasu prosili o króla. I dał im Saula, syna Cysowego, męża z pokolenia Beniaminowego, przez lat czterdzieści" (Dz.Ap.13:21).

Panowanie Saula rozpoczęło Okres Królów w Izraelu.
Był to rok 3009 od stworzenia Adama, gdy prorok Samuel z rozporządzenia Bożego pomazał go na króla. Patrz "Spis Tematów Biblijnych" str. 74.

 

 

* * *



* * *



* * *
 

 

Powyższe zestawienia potwierdzają datę końca Okresu Sędziów i początek Okresu Królów w Izraelu. Był to rok 3009 od stworzenia Adama.

 

* * *


PRZYMIERZE ABRAHAMOWE
 

 

Do chwili zakończenia "siedemdziesięciu tygodni" łaski przywilej uczestniczenia w wielkim duchowym nasieniu Abrahama należał wyłącznie do narodu Izraelskiego.

Okres historii świata rozpoczynający się upadkiem Adama a kończący "siedemdziesięcioma tygodniami" łaski dla Izraela obejmuje 4162 lat. Dzieli się on na dwa równe okresy po 2081 lat każdy. Środkowym punktem jest rok 2045 p.n.e., w którym Bóg dał Abrahamowi obietnicę mówiącą o błogosławieniu w jego nasieniu wszystkich narodów ziemi.

 

 

 

Abraham, posłuszny głosowi Bożemu (1 Moj.12:1-3), wyszedł wraz z rodziną z Mezopotamii, lecz, prawdopodobnie ze względu na ojca, zatrzymał się w Haranie. Z Haranu wyszedł po śmierci swego ojca mając 75 lat (1 Moj.12:4). W tym też roku znalazł się w ziemi Chananejskiej, gdzie ukazał mu się Bóg i uczynił z nim obiecane przymierze. Wówczas Abraham, na pamiątkę tego wydarzenia wystawił ołtarz Panu (1 Moj.12:7; B-46,47).

Dodatkowym dowodem potwierdzającym, że Abraham miał 75 lat, gdy przyszedł do ziemi obiecanej, są następujące wiersze:

"I wzięła Saraj, żona Abramowa, Agarę Egipcjankę, służebnicę swoją, po dziesięciu latach, jako począł Abram mieszkać w ziemi Chananejskiej i dała ją Abramowi mężowi swemu za żonę" (1 Moj. 16:3).

"A Abram miał osiemdziesiąt lat, i sześć lat, gdy mu urodziła Agar Ismaela" (1 Moj.16:16).

 

PIERWSZE 2081 LAT

* * *

DRUGIE 2081 LAT

* * *
 

* * *

 

Poszczególne przykłady omawianego działu potwierdzają uznawane dotąd prawdy, dotyczące długości epokowych dni stworzenia i chronologii liniowej ostatniego 7000-letniego dnia dziejów ludzkości.

Dotąd wiarę ludu Bożego w akuratność podanej w II Tomie chronologii liniowej wzmacniały poparte już wydarzeniami równoległości i symetrie czasowe.

Są one dodatkowym sprawdzianem długości poszczególnych okresów chronologicznych i czasu ich rozpoczęcia. Każde najmniejsze przesunięcie w czasie zburzyłoby tę cudowną harmonię, której tylko mądrość Boża może być Autorem.

Obecnie bardzo ważną nauką, dowodzącą prawdziwości chronologii liniowej, jej równoległości i symetrii jest liczbowanie.

To zdumiewające bogactwo sposobów zgodnie potwierdzających chronologię Boskiego Planu Wieków, dowodzi jednocześnie, że liczbowanie biblijne jest Pańską metodą, przez którą Bóg oświeca koniec drogi Kościoła.