WSTĘP

 

 

Słowa Apostoła Jana, "Bóg jest Miłością", znajdują swoje najwyższe uzasadnienie w naukach Pisma Świętego, które objawia działalność Boskiej Miłości w samym dziele stworzenia, podczas upadku człowieka i w przyszłym dziele Restytucji świata.

 

Obraz Miłości Bożej rysuje nam już pierwsza z ksiąg Biblii opisująca kształtowanie ziemskiej planety na mieszkanie dla człowieka. Wyprowadzenie ziemi z chaosu, napełnienie jej roślinnością i niższymi stworzeniami o niezrównanym bogactwie rodzajów, wielkości, kształtów i barw, uczyniło z niej tętniący życiem ogród dla króla ziemi – człowieka.

 

W każdym szczególe stworzenia widać czułą rękę Ojca Niebieskiego, który uczynił wszystko, aby zapewnić pełnię szczęścia dla Jego ziemskich dzieci.

 

Wspólnie z Psalmistą wołamy: "O Panie, nasz Panie, jak przedziwne twe imię po wszystkiej ziemi!" (Psa. 8:10).

 

Bóg nie opuścił człowieka nawet wtedy, gdy ten, niepomny na dobroć Bożą, udał się za podszeptem Szatana. Odtąd Jego Miłość przebijała się coraz silniejszymi promykami nadziei przez surowe zarządzenia i akty słusznego gniewu. Odzienie ze skór zwierzęcych, jakim Bóg miłosiernie przykrył pierwszą parę ludzką, z poczuciem winy opuszczającej ogród Eden, było jedną z pierwszych zapowiedzi skutecznej pomocy przez potężne Ramię Pańskie – Zbawiciela.

 

Bóg "odpoczął" od dzieła stwarzania z chwilą wejścia grzechu na świat, powierzając wypełnienie Planu Zbawienia, nakreślonego przez Jego bezinteresowną Miłość, umiłowanemu, jednorodzonemu Synowi (Hebr. 4:10). Podstawą tego Planu była ofiarnicza śmierć Pana naszego Jezusa Chrystusa, który był przewidzianym Barankiem zabitym od założenia świata (1 Piot. 1:18-21). Gwarancje wypełnienia tego Planu zostały dopełnione, gdy umierający jako ofiara za grzech Zbawiciel zawołał na krzyżu: Wykonało się!

 

Nauka naszego Pana, "który zniszczył śmierć, a życie i nieśmiertelność wydobył na jaw przez Ewangelię", objawiła jeszcze szerszy zakres Boskiej Miłości. Upodobało się Bogu podnieść ze stanu degradacji, wypróbować w wierności, a następnie wynieść do boskiej, nieśmiertelnej natury, klasę Kościoła – Oblubienicę Baranka. Ci, którzy dostąpią tak wielkich zaszczytów muszą rozwinąć w sobie główny przymiot Boskiego charakteru – miłość bezinteresowną. Obecne, powszechnie panujące zło stwarza niepowtarzalne warunki do osiągnięcia tego przymiotu.

 

"Bóg jest Miłością, Pan nasz Jezus jest Miłością, a gdy Kościół będzie uwielbiony będzie także Miłością".

 

Boża Miłość wespół z Bożą Mocą, przymioty wyobrażone przez dwa cheruby na Arce Przymierza, oczekują na przyzwolenie Boskiej Sprawiedliwości, aby nieść zdrowie, życie i szczęście umęczonej ludzkości. Gdy tylko dopełnią się ofiary Dnia Pojednania, w których uczestniczy Kościół, przyjdzie czas Restytucji świata.

 

Czas w zupełności objawi działanie Boskiej Miłości w tym, co dla ludzkiej krótkowzroczności wydawało się bezlitosną zwłoką. Poznanie przez ludzkość jej grzesznego stanu, jak również Miłości Bożej, której głębia objawiła się w czasie upadku człowieka, stanie się rękojmią posłuszeństwa i ufności swojemu Stwórcy na całą wieczność.

 

Rozumny i harmonijny, niedościgniony w każdym szczególe, Boski Plan Zbawienia, rozwijany jest spokojnie i systematycznie przez całe tysiąclecia. Doskonałość i matematyczna precyzja jego realizacji napełnia serca nasze uczuciem podziwu i wdzięczności dla wielkiego Autora, Wykonawcy i Objawiciela tego planu.

 

Zestawienia zawarte w niniejszej pracy po części ukazują bogactwo przekazanych myśli, które możemy zauważyć w księdze danej nam przez Stwórcę. Dotyczą one Jego umiłowanego Syna, którego, jako swój dar najwyższy dał, umiłowawszy świat, aby każdy kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne (Jan 3:16).

 

Panu Bogu oddajmy więc wszelką chwałę za stworzenie i realizację Planu Zbawienia, a naszemu Panu i Głowie uznanie i wdzięczność za jego Objawienie.

 

Niechaj chwałą tą będzie napełniona cała ziemia!

 

PRZEDMOWA DO WZNOWIONEGO WYDANIA

 

 

Wszystkie doniosłe wydarzenia w dramatycznej historii świata były zapowiadane przez Bożych proroków. Przez tych proroków Pan Bóg informował o swojej wszechwiedzy, o swoich planach i zupełnej władzy w przywrócenie ludzkości do utraconego Raju.

 

Ostatnie w Wieku Ewangelii prorocze świadectwo zostało wydane z początkiem siódmego tysiąca lat od upadku człowieka (rok 1874), gdy dzieło Restytucji weszło w stadium realizacji. Główny etap tego prorokowania zainicjowała grupa Badaczy Pisma Świętego w USA, z Charlesem T. Russellem na czele, ogłaszając fakt drugiej obecności Chrystusa. Etap ten skończył się wraz z wygaśnięciem w roku 1914 tzw. "Czasów Pogan", czyli dozwolenia Bożego na rządy światowe przed przyjściem prawowitego Króla. W 1914 roku, zgodnie z proroczym spodziewaniem, wybuchła Wojna Światowa, jako pierwsza z trzech faz usuwania władz tego świata przez symboliczny "wiatr" wojny, "trzęsienie ziemi" rewolucji społecznej oraz "ogień" anarchii.

 

Powyższe świadectwo dopełnił w drugim etapie ruch proroczy, który rozwinął się w Polsce w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Na jego czele stał członek zgromadzenia Wolnych Badaczy Pisma Świętego w Warszawie, brat Tadeusz Wiśniewski. Ruch ten ogłosił nadchodzącą wiosnę 1981 roku jako przełomowy moment obecności Chrystusa, Epifanię, oraz związane z tym czasem zarówno uwielbienie klasy Kościoła, jak też początek trzeciej fazy upadku władzy pogan, "ognia", czyli światowej anarchii.

 

 

 

 

Dwie najważniejsze pozycje książkowe wydane w tym czasie to "Chronologia Biblijna" (wydana w kwietniu 1974) oraz "Bóg jest Miłością" (grudzień 1980). Pierwsza z tych książek była praktycznie początkiem ruchu, druga zaś jego zakończeniem.

 

Treść "Chronologii Biblijnej" była zapowiedzią przyszłości, w tym szczególnie wydarzeń proroczego "tygodnia lat" 1977-1984. Z kolei książka "Bóg jest Miłością", wydana niemal w środku owego siedmiolecia, nie tylko podtrzymuje prorocze zapowiedzi, ale także zawiera komentarze, które wykazują zdumiewającą zgodność tych zapowiedzi z potokiem wydarzeń obserwowanych na scenie politycznej od jesieni 1977 roku.

 

Liczba tłumaczeń wciąż rosła, więc rozpoczęto przygotowania do wydania ich drukiem. Trwało to szereg miesięcy zanim ostatecznie, pod koniec 1980 roku, tłumaczenia te ukazały się w postaci liczącej siedemset stron książki. Szczególne warunki tamtego okresu wymusiły sukcesywny druk tak obszernej pracy. Miało to wpływ na jej układ redakcyjny. Część tłumaczeń była już w druku, a rzeczywistość dopisywała do treści książki wciąż nowe, doniosłej wagi rozdziały. Zmusiło to wydawców do drukowania stron o tym samym numerze z literą a, b, c, itd., a nawet wprowadzenia działu zwanego Dodatkiem. W obecnym, komputerowym wydaniu tej książki połączono działy pokrewne tematycznie, zachowując jednak oryginalną numerację zestawień, dodając przy tym w nawiasie stronę oryginału, na której te zestawienia występują.

 

Ze szczerym przekonaniem o prawdziwości tego proroczego dzieła oraz życzeniami duchowego błogosławieństwa przedstawiamy je ewentualnym Czytelnikom.

 

Wydawcy, marzec 2021

 

 

 

WPROWADZENIE

 

 

Alfabety, hebrajski i grecki posiadają tę własność, że ich poszczególnym literom podporządkowane są wartości liczbowe: a (?, α) = 1, b (?, β) = 2, g (?, γ ) = 3, d (?,δ) = 4 itd. Sumując wartości liter, możemy otrzymać wartości liczbowe słów, wyrażeń lub zdań. Podobną własność ma alfabet łaciński z tym, że tylko niektóre jego litery posiadają wartości liczbowe.

 

W starożytności, liczbowanie biblijne określano słowami: Gematria lub izopsefia.

 

"W Biblii można również znaleźć kilka niewątpliwych przykładów gematrii. Liczba trzystu osiemnastu sług Abrahama (1 Moj. 14:44), odpowiada najprawdopodobniej liczbie imienia Eliezer, spadkobiercy Abrahama 1 + 30 + 10 + 70 + 7 + 200 = 318.

 

W rachunku trzy razy po czternaście pokoleń, tworzących rodo¬wód Jezusa (Mat. 1:17), niektórzy dopatrują się gematrii imienia Dawida (DWD – 4 + 6 + 4 = 14) opartej na symbolicznym uży¬ciu liczby siedem. Jezus uchodziłby w ten sposób za 'trzykrotnego Dawida' (w sposób szczególny przynależąc do dynastii Dawida i będąc równocześnie Mesjaszem). Nie ma natomiast żadnej wątpliwości, gdy chodzi o liczbę Bestii (666) w Obj. 13:18, nawet, jeżeli sama podstawa rachunku jest przedmiotem dyskusji". "Słownik Teologii Biblijnej" ks. Kazimierz Romaniuk, Pallotinum 1973, str. 424

 

Komentarz do Obj. 13:18, znajdujący się w VII tomie Wykładów Pisma Świętego zawiera informację, że wartość liczbowa liter napisu na tiarze papieża "Vicarivs Filii Dei" (Namiestnik Syna Bożego) wynosi 666.

 

Dalsze obserwacje tekstu Biblijnego pozwoliły zauważyć, że liczbowanie nie tylko ma zastosowanie do identyfikacji bestii papieskiej, lecz jest kluczem do zrozumienia tajemnic Bożych w całym Piśmie Świętym. Tekst z Obj. 13:18 przypomina koniec kłębka nici. Pociągnięcie za ten koniec rozpoczęło rozwijanie się całej długości "nici" zrozumienia podanego przez naszego Pana metodą liczbowania.

 

Liczbowanie stanowiło osobny dział w książce pt. "Chronologia Biblijna" oraz dział podstawowy w książce pt. "Chwała Boża". Podobnie jest w niniejszej pracy pt. "Bóg jest miłością". W książce tej, oprócz liczbowań w językach biblijnych – hebrajskim i greckim, znajdują się również liczbowania w języku rosyjskim opartym na tak zwanej "cyrylicy".

 

"Cyrylica (pismo cyrylickie, cyrylskie), pismo ksiąg liturgicznych, używane przez Słowian grecko-katolickich i prawosławnych. Nazwę swą zawdzięcza ono św. Cyrylowi Konstantynowi, apostołowi Słowian, który jednak nie jest wynalazcą tego alfabetu, powstałego w Bułgarii dopiero w X wieku. Od Cyryla pochodzi alfabet inny, dawniejszy, tzw. głagolica. Cyrylica polega na alfabecie greckim, pochodzi mianowicie w całości z greckiej liturgicznej uncjały (majuskuły), nieznacznie tylko zmienionej.

 

W formie zmodyfikowanej używają tego alfabetu po dziś dzień Bułgarzy, Serbowie, Rosjanie, Białorusini i Ukraińcy". Encyklopedia Powszechna Gutenberga
 

 

V

 

 

Ruch rewolucyjny w Rosji odgrywa bardzo ważną rolę w czasie drugiej obecności naszego Pana. Jego zwycięski pochód zaznaczył się szczególnie w okresie trzech "biada" (Obj. 8:13). Dzieło niszczenia starego porządku rzeczy, jakie dokonuje się przez działalność bolszewizmu, opisane jest przez szereg proroctw, z księgą Objawienia włącznie. Wyrażenia dotyczące spraw rewolucyjnych, liczbowane w cyrylicy, zestawione z liczbowaniami tekstów biblijnych, pomagają do zrozumienia ukrytych tajemnic Bożych.

 

Oto dodatkowe uwagi;

 

1. Otrzymane przez liczbowanie wartości mogą zawierać w sobie właściwą liczbę w skali 1:1 oraz mogą być ukazane w skali zwiększającej lub zmniejszającej.

 

2. Poszukiwana liczba może się kryć w wartości liczbowej pierwszych liter wszystkich słów obserwowanego tekstu. Zaletą tego klucza jest otrzymywanie małej stosunkowo liczby, która reprezentuje cały, nieraz bardzo długi tekst.

 

3. Pismo Święte jest Słowem Bożym i stanowi harmonijną całość. Zatem obrazy i proroctwa Starego i Nowego Testamentu mogą być wzajemnie porównywane pomimo różnicy języków, w jakich zostały napisane obie części Biblii. Podobnie jest z liczebnikami. Liczebniki greckie mogą służyć do rozwiązywania myśli tekstu hebrajskiego i odwrotnie.

 

4. Liczebniki występujące w książce "Chwała Boża" stosowane były w pierwszym przypadku. W niniejszej pracy, liczebniki podawane są również w innych przypadkach. Dotyczy to liczebników zapisanych słownie i cyfrowo-słownie.

 

5. Jeżeli liczbowanie dotyczy tekstów Starego Testamentu, a nie jest to zaznaczone, należy rozumieć, że liczbowany jest tekst hebrajski. Podobnie, liczbowanie tekstów Nowego Testamentu dotyczy tekstu greckiego.

 

6. Jednakowe liczby osiągnięte w zestawieniach, sugerują zależność treści porównywanych części zestawień lub jednakowe znaczenie.

 

7. W rachunkach stosuje się zaokrąglenia liczb, w górę lub w dół. W wyrażaniu dat istnieje ta sama zasada. Poza tym mogą być one podawane ściśle, lub w latach nominalnych.

 

8. W zestawieniach liczbowania występuje rok 1980 jako data zabrania Kościoła lub data początku wielkiego ucisku. Jest to podana bez ułamków data wiosny 1981 roku. Jeśli data wyrażona jest liczbą 1981, to określa ona również datę wiosny 1981 roku. Wynika to z innych świadectw, które precyzują czas zabrania Kościoła i wielkiego ucisku. Od śmierci Pana i Jego zmartwychwstania do jesieni 1977 roku upłynęło dokładnie 1944,5 lat. Wyrażenie tego okresu liczbą czterocyfrową nie jest możliwe i dlatego jego długość występuje w postaci zaokrąglonej w górę, do liczby 1945, lub w dół, do liczby 1944.

 

9. Cytaty tekstów w języku polskim, brane są z różnych tłumaczeń Pisma Świętego jak np. wydanie Stare i Nowe Brytyjskie oraz Biblia Tysiąclecia, często bez zaznaczenia tego. Nie ma to jednak żadnego wpływu na wartość liczbową, gdyż liczbowane są bezpośrednio oryginalne języki biblijne: hebrajski i grecki.

 

10. Występujące w zestawieniach polskie wyrażenie skrótowe "po Chr." (po Chrystusie) jest odpowiednikiem skrótów Μ.Χ. lub Μ.Χρ. stosowanych w greckich tomach Wykładów Pisma Świętego. Inne wyrażenia w językach hebrajskim, greckim czy cyrylicy, podane są w języku polskim lub w językach oryginalnych.

 

11. W opisowych wprowadzeniach do poszczególnych tematów znajdują się cytaty ze Straży i Tomów Wykładów Pisma Świętego, a także myśli wybrane z tych samych źródeł, lecz nie zawsze przytoczone w dosłownym brzmieniu.

 

12. Występujące w zestawieniach słowo "Amen" ma znaczenie uroczystego potwierdzenia: tak jest, niech się tak stanie. W Ewangeliach, przetłumaczone najczęściej na "zaprawdę". Wypowiadane także dwukrotnie (Psa. 41:14; Jan 1:51). "Amen" jest również jednym z imion naszego Pana (Obj. 3:14).

 

 

*  *  *

 

Podstawą zestawień są, hebrajski tekst Masorecki (TM) oraz najlepsze opracowania tekstu greckiego Nowego Testamentu.

VII

 

 

BÓG JEST MIŁOŚCIĄ

 

Najwyższym z przymiotów Boskich jest miłość. To miłość Boża podyktowała plan ofiarowania umiłowanego Syna za grzechy ludzkie.

 

Miłość Ojcowska oraz zwycięska ofiara Pana Jezusa stanowią niezachwianą podstawę (skałę) Ewangelii – radosnej nowiny.

 

Ten najważniejszy zarys Boskiego Planu względem ludzkości ukazany jest obrazowo w ofierze Izaaka, umiłowanego, jedynego syna Abrahama.

 

 

 

* * *

 

* * *

 

Strona 1

 

* * *

 

 

Strona 2

 

 

 

MÓJ SŁUGA

 

 

Nasz Pan był przepowiedzianym Sługą Jahwe, o którym w kilku miejscach swej księgi pisał prorok Izajasz. Tajemniczym Sługą jest wybraniec Boży, którego Bóg sobie upodobał. Podstawą tak wysokiej Jego rangi u Boga było wielkie posłuszeństwo, jakie okazał względem woli Ojcowskiej. Nasz Pan przyszedł na ziemię, aby wypełnić miłościwy plan Ojca, aby swoją śmiercią odkupić rodzaj ludzki. Już na samym początku ofiarowania się naszego Pana, Bóg nie omieszkał objawić Janowi Chrzcicielowi wysokiego uznania i miłości dla swego Syna (Mat. 3:13-17).

 

 

* * *

 

Strona 3

 

 

 

 

Strona 4

 

 

Strona 5

 

 

JA JESTEM

 

 

"Jego narodzenie się jako istoty ludzkiej, 'mało co niższej od aniołów', aby mógł stać się ofiarą za grzech człowieka, nie wymagało śmierci duchowej natury, jaką posiadał przed przyjściem na świat jako dziecko, lecz jedynie przeniesienia Jego życia z wyższej czyli duchowej natury, do niższej czyli ludzkiej natury.

 

Stąd słowa naszego Pana: 'Zanim Abraham był, Ja jestem' oznaczają, że podczas tej przemiany nie było żadnej przerwy w Jego istnieniu, oraz niezbicie utożsamiają Jezusa, Syna Bożego z Logosem, pierworodnym wszelkiego stworzenia". E-90

 

Michał .. "Kto jest jak Bóg"; ten, kto reprezentuje Boga, Chrystus Jezus, "Wódz naszego zbawienia" (Hebr. 2:10) Komentarz do Dan. 12:1
Z wersetów Pisma Świętego dowiadujemy się, że Michał był Archaniołem.

 

Służył On Bogu jako jego Słowo, Logos, przy zawarciu przymierza z Abrahamem, jak również przy zawieraniu przymierza z narodem żydowskim, z Mojżeszem jako pośrednikiem, przy górze Synaj.

 

Pan spierał się z diabłem o ciało Mojżesza.

 

Jest On również Aniołem Przymierza, który przyszedł do oczekującego na niego narodu żydowskiego (Dan. 10:13, 21; Judy 9; Obj. 12:7; Mal. 3:1; Dan. 12:1).
Nasz Pan jako człowiek był świadomy swej przedludzkiej egzystencji.

 

 

 

* * *

 

 

 

Strona 6

 

 

"DLATEGO SAM PAN DA WAM ZNAK"
Izajasza 7:14

 

 

W wyniku grzechu, jaki zaistniał na ziemi, powstała również potrzeba przyjścia na świat Odkupiciela. Narodzenie naszego Pana oraz czas tego jedynego w historii ludzkości wydarzenia określone zostały przez wskazówki samego Stwórcy.
Od grzechu pierwszej pary ludzkiej, wyroku Bożego i wygnania z Raju, aż do narodzenia naszego Pana upłynęło 4125 lat.

 

 

 

* * *

 

 

BŁOGOSŁAWIONE BETLEJEM

 

 

 

Strona 7

 

 

 

Strona 8

 

 

 

* * *

 

Strona 9

 

 

 

 

 

Strona 10