ZNISZCZENIE SZATANA

"Aby przez śmierć zniszczyć tego,
który miał władzę nad śmiercią, to jest diabła"

 

Do Hebrajczyków 2:14

 

 

Ostatnim przeciwnikiem Bożym, przy końcu ziemskiej restytucji zniszczonym śmiercią wtórą (jezioro ognia i siarki), będzie Szatan. Jego rozwiązanie na "mały czas" w końcu wieku Tysiąclecia ma łączność z ostatnią próbą, jaką Bóg zamierzył w celu wykazania, kto jest w harmonii z Jego wolą, a kto rządzi się innymi pobudkarni. Po zakończeniu tej próby, Szatan i jego zwolennicy, zostaną na zawsze zniszczeni. Przed swoją śmiercią Szatan zobaczy, że Pan Jezus naprawił w ciągu tysiąca lat to wszystko, co on niszczył przez sześć tysięcy lat. Podane niżej zestawienia ukazują rok 2984 (wiosna 2985 roku), jako czas zniszczenia Szatana.

 

 

* * *

 

* * *

 

 

Strona 515

 

 

 

Jezioro ognia .Gehenna: Ciała szczególnie wstrętnych przestępców wraz z różnymi

                        odpadkami Jeruzalemu spalano przy pomocy siarki w przylegającej

                        do miasta dolinie Hinnom czyli Gehennie; tak więc Gehenna jest figurą

                        na drugą śmierć
Z siarką ......... Płonąca siarka znana jest jako najbardziej zabójczy czynnik. Jest więc

                        symbolem całkowitego zniszczenia we wtórej śmierci

 

Komentarz do Obj. 19:20

 

 

 

* * *

 

* * *

 

* * *

Zniszczenie wszystkich, którzy przy końcu Tysiąclecia wystąpią przeciwko władzy Królestwa Bożego reprezentowanej w Świętych Starego Testamentu, ukazane jest w losie Hamana.

 

 

Strona 515

 

 

 

* * *

Jeżeli wyrok Boży na Szatana został wydany na jesieni roku 4127 p.n.e., a jego zniszczenie nastąpi na wiosnę 2981 roku, to ilość nominalnych lat od wyroku Bożego do jego zrealizowania wyniesie 7112 lat.

 

4127  +  2985  =  7112

 

 

 

* * *

Kościół, jako "nasienie" – Ciało Chrystusowe, będzie miał współudział ze swoją Głową w zniszczeniu Szatana.

 

 

 

 

A jej nasieniem ...... Chrystus
Zmiażdży ci głowę . Zrani śmiertelnie; we właściwym czasie zniszczy wszelkie zło.
                                  Napomknienie o ostatecznym wybawieniu ludzkości spod władzy

                                  Szatana

 

Komentarz do 1 Moj. 3:15

 

 

Strona 516

 

 

 

* * *

 

 

Strona 517

 

"Pismo Święte oznajmia, że Szatan jest uzurpatorem, który wykorzystując upadły stan człowieka, zaślepił jego umysł w odniesieniu do Boga, a przez zwiedzenie człowieka, zniewolił go przez niewiedzę, przesąd i jego własne słabości. Tożsamość Szatana z grzechem stanowi jego władzę śmierci. Gdyby nie grzech, Szatan nie mógłby panować nad ludzkością. To z powodu świadomego grzechu człowiek został odrzucony od Boskiej łaski; ale dopiero później, kiedy nie chciał pamiętać o Bogu, Bóg wydał go na pastwę wypaczonego umysłu itd. (Rzym. 1:28). Zatem najwyższy autorytet, jaki Szatan przypisuje sobie w związku z rasą ludzką jest siłą uzurpatora wobec słabości jego niewolników". E-448

 

 

 

Strona 518

 

 

 

PIEŚŃ MOŻESZA Z PRZYŚPIEWKĄ MARII

 

 

 

* * *

 

 

 

Strona 519


WIELKA PIRAMIDA

"W owym dniu stanie w ziemi egipskiej ołtarz Pana
i słup pamiątkowy Pana na jego granicach. I będzie znakiem
i świadkiem Pana Zastępów w ziemi egipskiej".

Izajasza 19:19,20

 

 

Budowla Wielkiej Piramidy w Gizeh zaliczana była w starożytności do jednego z siedmiu cudów świata. Przedstawia ona w znamienny sposób zarysy Planu Bożego, nakreślone w Piśmie Świętym przez świadectwa wszystkich proroków, a odnoszące się do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Wielkiej Piramidzie w Egipcie poświęcony jest jeden z rozdziałów III Tomu Wykładów Pisma Świętego. Bracia Edgar kontynuowali badanie tego zagadnienia, publikując wyniki swych dociekań w dziełach o Wielkiej Piramidzie.

Wielka Piramida będzie w przyszłości świadczyć ludzkości o wielkiej mądrości Bożej, ukrytej w szczegółach jej budowy, a także w zewnętrznych i wewnętrznych wymiarach. Nie prędzej jednak to się stanie, aż wielki ucisk dokona swego dzieła, a upokorzony świat pozna Pana, i będzie Go czcił ofiarami, darami i ślubami (Izaj. 19:21).

Tysiąclecie ziemskiej Restytucji będzie "w owym dniu", w którym Pan podniesie świat z upadku, a Wielka Piramida będzie wówczas świadczyć o przedwiecznych zamiarach Bożych, ukrytych w Kamiennym Świadku. C 315-317

W III Tomie podany jest rok 2170 p.n.e., jako data zbudowania tej Piramidy. W późniejszym czasie data ta została poprawiona przez prof. C. Piazzi Smytha na jesień 2140 roku p.n.e. Datę tę przyjęli również bracia Edgar, ponieważ wskazuje na nią specjalne wyżłobienie w "Pierwszym Dolnym Przejściu".

Jeżeli budowa Wielkiej Piramidy została ukończona w czasie jesiennego porównania dnia z nocą, w roku 2140 p.n.e., a dzień Tysiąclecia, w którym ona będzie świadczyć, rozpocznie się na jesieni 1984 roku, to ilość lat od zbudowania Piramidy aż do końca Restytucji zamyka się liczbą 5123.

 

2139,25  +  1983,75  +  1000  =  5123

 

 

Greckie słowa "Wielka Piramida" (He megale pyramis), użyte w zestawieniach, pochodzą z III Tomu Wykładów Pisma Świętego w języku greckim.

 

 

Strona 520

 

 

* * *

* * *

* * *

 

"Pokój Królewski", miejsce najwspanialsze i najwyższe z całego wnętrza Wielkiej Piramidy, symbolizuje doskonałość Boskiej natury, którą ma zdobyć "Małe Stadko" – niewielka liczba zwycięzców, wybranych spomiędzy "wielu powołanych". "Wielka Galeria" wyobraża wysokie powołanie do boskiej natury.

 

 

Strona 521

 

 

"Przedpokój" symbolizuje szkołę Chrystusową ćwiczeń i doświadczeń wiary cierpliwości, wytrwałości itp. Niskie przejście wprowadzające do "Przedpokoju" wyobraża ofiarowanie ludzkiej woli, a niskie przejście wprowadzające do "Pokoju Królewskiego" przedstawia przemianę do boskiej natury przez śmierć ciała.

 

 

 

 

"Odkrywamy, że te same wielkie prawdy, które zostały symbolicznie przedstawione w dwóch komnatach Przybytku i Świątyni, mianowicie w Świątnicy i Świątnicy Najświętszej oraz ich oddzielające zasłony, zgadzają się dokładnie z naukami ukazanymi w Wielkiej Piramidzie przez dwa pomieszczenia, 'Przedpokój' i 'Pokój Króla' oraz ich niskie oddzielające przejścia". C-356, 357

Pokój Króla jest prostopadłościanem, którego wysokość i boki podstawy mają różne długości.

Bracia Edgar w swoich dziełach o Wielkiej Piramidzie utrzymują, że Pokój Króla posiada niejako dwie wysokości. Jedna z nich, to wysokość od podłogi do sufitu (Wysokość I), druga zaś, to odległość od spodu granitowych bloków ściany Pokoju Królewskiego do jego sufitu (Wysokość II). Druga wysokość jest większa, ponieważ dolna krawędź granitowej ściany, obniżona jest około pięć cali względem poziomu podłogi Pokoju.

 

 

 

Wymiary Pokoju Króla, łącznie z jego drugą wysokością, potwierdzają czas uwielbienia Kościoła w pierwszym zmartwychwstaniu, bo przecież pokój Króla przedstawia stan uwielbionego Kościoła. Geometryczne dowody podane poniżej świadczą między innymi o tym, że druga wysokość Pokoju Króla została zaplanowana przez Wielkiego Konstruktora Wielkiej Piramidy.

Wymiary Pokoju Króla, odznaczające się wielką dokładnością, zostały przyjęte z dzieł braci Johna i Mortona Edgar.

 

 

 

Strona 522

 

 

 

Łączna długość wszystkich czterech przekątnych przestrzennych Pokoju Królewsklego wynosi 82,7766214354 łokci piramidalnych. Jeżeli tę ilość łokci piramidalnych potraktujemy jako lata prorocze, to ilość dni w nich zawarta wskaże nam rok 1980, jako datę uwielbienia Kościoła oraz 1000-letni okres królowania z Chrystusem. Rok proroczy mieści w sobie 360 dni.

 

 

 

Jednostki własne miary Piramidy (według prof. Piazzi Smytha):
Łokieć piramidalny (ł.p.) = 25 cali piramidalnych
Cal piramidalny (c.p.) = 25,4254 mm

Wymiary Pokoju Królewskiego w jednostkach Piramidy:

 

 

Wymiar A2 – 235,243238 c.p.

Wymiar B – 412,1316879208 c.p.

Wymiar C – 206,0658439604 c.p.

 

 

Obliczona długość jednej przekątnej przestrzennej wynosi 20,6941553589 łokci, zatem długość wszystkich czterech przekątnych wyniesie:

 

 

20,6941553589 x 4 = 82,7766214356 ł.p.

82,7766214356 x 360 = 29799,58372 ...praktycznie 29800
 

 

Uzyskana liczba mieści w sobie dziesięciokrotnie datę uwielbienia Kościoła i czas jego królowania.

 

 

2980  →  1980  +  1000

 

 

Tym sposobem Pokój Króla w jego czterech przekątnych ukazuje czas spełnienia się obietnicy danej Kościołowi, zawartej w księdze Objawienia (20:6):
 

 

"Błogosławiony i święty,
kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu:
nad tymi nie ma władzy śmierć druga,
lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować tysiąc lat".


Strona 523

 

 

Jeśli uwzględnimy drugą wysokość Pokoju Króla, wtedy z jego wymiarów wyłania się jeszcze jedna prawda. Wiąże się ona ze szczególną konstrukcją Pokoju Króla. Mianowicie, znajdują się nad nim cztery dodatkowe sufity, co sugeruje, że powierzchnię sufitu należy pomnożyć przez pięć. Piątka ma wyjątkowe znaczenie w symbolice Wielkiej Piramidy ("Chronologia Biblijna" 1974-136).

Na początku rozdziału o Wielkiej Piramidzie przytoczono cytat z III Tomu wyjaśniający, że Pokój Króla jest odpowiednikiem Świątnicy Najświętszej w Przybytku. Świątnica miała kształt sześcianu.

Gdybyśmy, na wzór Świątnicy Najświętszej, uczynili z Pokoju Króla sześcian, którego powierzchnia równa się powierzchni Pokoju wzbogaconej o powierzchnię czterech jego dodatkowych sufitów, to długość krawędzi tak utworzonego sześcianu wyniosłaby 365,24219 cali piramidalnych.

 

 

 

Osiągnięta w ten sposób liczba ukazuje z wielką dokładnością długość roku zwrotnikowego, co dodatkowo świadczy o tym, że wymiary Pokoju Króla nie są przypadkowe, a sposób rozwiązywania jego tajemnic jest prawidłowy.

Metoda dochodzenia do różnych zależności, mająca za punkt wyjścia powierzchnię Pokoju Króla powiększoną o powierzchnię czterech dodatkowych sufitów, została już zastosowana w książce "Chronologia Biblijna" (str. 139).

 

 

 

Wymiar A1 = 230,388617 c.p.

 

 

Długość okręgu opisanego na sześcianie utworzonym z takiej powierzchni, wskazała na rok 1980, jako datę zabrania Kościoła.

 

 

Strona 524

 

Zewnętrzny kształt Wielkiej Piramidy dostarcza nam ilustracji na Boski Plan Zbawienia. Reprezentuje ona wielką społeczną budowlę w stanie chwalebnego zakończenia przy końcu Tysiąclecia.

Najgłówniejszym zarysem tej wspaniałej budowli jest jej wierzchni Kamień – sam Pan Jezus Chrystus, uznany za głowę nad wszystkim. Następnym etapem tej budowy był wybór Kościoła przez okres 1948 lat. Rok 1980 (wiosna 1981) jest dokończeniem procesu jego budowania się oraz gwarancją dokończenia całej budowli w czasie zaplanowanym przez Boga. Pozostałe kamienie wyobrażają istoty na różnych poziomach stworzenia, które przez ofiarę Zbawiciela zostaną doprowadzone do harmonii z ich Stworzycielem.

 

 

 

 

Nie jest ważne ile gatunków kamieni będzie użyte w tej budowie, czyli ile odmiennych natur może być między Synami Bożymi, niebieskimi i ziemskimi.

 

Wszyscy oni muszą być przypodobani do Jego Syna, by mogli stać się przyjemnymi Bogu. Muszą odznaczać się duchem posłuszeństwa Bogu, miłością względem Niego i wszystkich Jego stworzeń tak, jak to pokazuje wzór wierzchniego Kamienia. Tak więc wszystkie kamienie tej budowli muszą być w harmonii z liniami i kątami tego Głównego Kamienia.

Piramida w Gizech jest skarbnicą doniosłych prawd; naukowych, historycznych i proroczych. W swym zewnętrznym kształcie reprezentuje dokończone dzieło Restytucji. Świadectwa jej są zgodne z naukami Pisma Świętego. Ta harmonia nauk Pisma Świętego i tego kamiennego świadka stanowi zachwycającą pieśń chwały należącą Bogu naszemu. Przetoż trzymajmy się tej harfy wieków, śpiewajmy duchem i ze zrozumieniem tę cudowną, nową pieśń o wielkiej miłości Bożej.

 

 

RESTYTUCJA

 

 

Restytucji czeka ziemia utrudzona,
I wielkie narody i małe plemiona,
I cała natura – ptactwo i zwierzęta;
Wszystko, co skute w straszne grzechu pęta.

Chrystusa Pana – Tegoż ludzkość czeka,
A On ze swym dziełem dalej już nie zwleka;
On zburzy grzechu fortece wiekowe,
A potem wzniesie On Królestwo nowe.

On zwiąże Szatana, "księcia świata tego",
I wrzuci w przepaść Dnia Tysiącletniego,
Bo upodlił Iudzkość, służył jej za kata,
Jego panowanie? – dzisiejszy stan świata!

Jakże wspaniała jest wizja przyszłości,
Gdy na miejsce smutku, radość wnet zagości,
Ziści się, za czym tęsknią ludzkich serc miliony,
Kiedy pokój z Bogiem będzie przywrócony.

Ustąpi na wieki straszny koszmar wojny,
Udziałem ludzi będzie wiek spokojny.
Chromy uleczony jak jeleń podskoczy,
Zaśpiewają niemi, ciemnych przejrzą oczy.

Radość ta nie tylko obejmie żyjących,
Ona będzie działem wszystkich w prochu śpiących,
Którzy usłyszą głos Bożego Syna,
Gdy wybije na to właściwa godzina.

Chwalebnym dziełem w Restytucji czasie,
Będzie "Nowy Człowiek" w pełnej swojej krasie.
Wróci w podobieństwo do Stwórcy swojego,
A ziemia się stanie rajem dla każdego.

Żyć też w dobrobycie będzie ziemia cała,
Bo "mlekiem i miodem" będzie opływała;
Usta zaśpiewają hymny uwielbienia,
Za wyzwolenie – za dzieło zbawienia!

Tylko Restytucja wysuszy łez morze,
Ból i śmierć usunąć, ona tylko może.
Ustąpią na wieki: krzyk, płacz i westchnienia,
Wierne to są słowa, gdyż Bóg się nie zmienia!

Czyż opisać pióro może wszystkie sprawy,
Które Bóg uczyni w procesie naprawy?
Uwielbiajmy Stwórcę – bo skończą się znoje;
Prośmy Go usilnie: "Przyjdź Królestwo Twoje!"
 

 

Strona 526

SŁOWO TWOJE JEST PRAWDĄ

 

Nasz Pan był przepowiedzianym przez Boga prorokiem, który miał być wzbudzony na miejsce Mojżesza. Prorok ten nie miał mówić sam od siebie, lecz mówić tylko to, co mu zlecił Bóg (5 Moj. 18:15-18). Słowa naszego Pana nie były zatem Jego słowami lecz Bożymi. Sam Pan o tym zaświadczył (Jan 7:16; 14:10).

Wyrażenie naszego Pana "Słowo twoje jest prawdą" odnosi się zatem do słów Ojca zapisanych w Biblii przez proroków, a także wypowiedzianych przez samego Pana Jezusa.

Wszystko, co zostało zapisane w Biblii, pisane było za wiedzą Bożą. Tak więc w najszerszym znaczeniu cała treść 66 ksiąg Pisma Świętego stanowi Boskie Słowo Prawdy.

Czytelnicy Pisma Świętego różnie się do niego odnoszą. Jedni, głównie Żydzi, uznają tylko Stary Testament. Drudzy, poznawszy Nowy Testament, przykładają niewiele wagi do Starego, widząc w nim li tylko przepisy dla Żydów. Poza tym gorszy ich wiele opisów wojen i grzechów podawanych bez żadnych osłonek.

 

Takim wystarcza tylko Nowy Testament z jego bardziej estetycznym przedstawieniem spraw i wydarzeń. Obie części Pisma Świętego pisane były pod Boskim nadzorem, zatem Bóg życzy sobie, aby Jego dzieci umiały ocenić całe Jego dzieło. Powierzchowne przeglądanie Biblii jest niewystarczające. Jej zawartość nie jest przeznaczona dla niedbałych czytelników. Pismo Święte należy przyjąć w całości i czytać z modlitwą przy pomocy Ducha Świętego (2 Piot.1:20,21; 1 Tym. 4:13; 2 Tym. 3:15-17; Obj.1:3).

Bóg przewidział, że Jego Słowo zostanie w różny sposób przyjęte i ukazał to w przepisach Prawa dotyczących spożywania pokarmów (zwierząt). Izrael, który miał być narodem świętym, czystym, otrzymał wyraźne instrukcje, które ze zwierząt są czyste i nadają się na pokarm, a które są nieczyste.

Do czystych należały zwierzęta przeżuwające pokarmy i posiadające rozdwojone stopy lub rozwidlone racice (5 Moj.14:6). Zwierzęta jednokopytne i dwukopytne, lecz nie przeżuwające, zaliczone były do nieczystych. Przepis dotyczący nieczystych zwie¬rząt, gadów, ryb i ptaków miał swoje uzasadnienie ze względów zdrowotnych, szczególnie w ówczesnych prymitywnych warunkach na pustyni. Kryje on jednak w sobie myśl głębszą. Stopa zwierzęcia jest jego podstawą, podobnie jak duchową podstawą człowieka Bożego jest Biblia.

Stworzenia jednokopytne przedstawiają tych, którzy opierają się tylko na jednej z dwóch części Biblii, Starym lub Nowym Testamencie. Ci natomiast, którzy przyjęli Pismo Święte w całości wyobrażeni są przez zwierzęta dwukopytne. Nie wystarcza jednak przyjęcie samej Biblii, należy ją jeszcze pilnie studiować.
Zwierzęta dwukopytne lecz nie przeżuwające były nieczyste. Przedstawiają one takich czytelników całej Biblii, którzy nie wgłębiają się w jej treść, a przez to ich czytanie nie przynosi większego pożytku.

Zwierzęta przeżuwające lecz jednokopytne również były nieczyste. Wyobrażają one takich ludzi, którzy wprawdzie rozbierają Słowo Prawdy, lecz odrzucanie przez nich jednej części Biblii jest poważnym brakiem, czyniącym ich nieczystymi duchowo.

Zwierzęta czyste tzn. dwukopytne i przeżuwające przedstawiają takich badaczy, którzy przyjmują całe Pismo Święte, studiują je, a przynosząc pożytki są czystymi duchowo.

Małe Stadko – Kościół – wierni, najlepiej oceniają całe Pismo Święte, studiując je, przynoszą pożytek sobie i drugim (1 Tym. 4:13,16).
 

 

 

Strona 527

 

* * *

* * *

 

 

 Liczba 2520 przedstawia całe Pismo Święte, gdyż mieści się w niej wartość liczbowa wszystkich pierwszych liter ro¬zpoczynających treść 66 ksiąg Biblii. Patrz str. 210.

 

 

Strona 528

 

* * *

* * *

* * *

Strona 529

 

* * *

* * *

 

Strona 530

 

* * *

* * *

Strona 531

DWAJ KOMORNICY KRÓLEWSCY

 

 

Komornikiem na dworze króla Aswerusa był Hege zwany również Hegajem (Est. 2:3, 8). Pełnił on nadzór nad pięknymi niewiastami, które ubiegały się o tytuł królewskiej żony Aswerusa. Spośród wszystkich niewiast tylko Żydówka Estera znalazła łaskę u komornika królewskiego. Hegaj dołożył wszelkich starań, aby właśnie ona stała się uczestniczką tego wielkiego zaszczytu (Est. 2:8, 9, 15).

Hegaj przedstawia Ducha Świętego, który ozdabia, oświeca, pociesza i przygotowuje Kościół na spotkanie z jego Oblubieńcem – Chrystusem.

Duch Święty ukazany jest również w Aszpenazie, przełożonym nad komornikami królewskimi na dworze króla Nabuchodonozora.

Aszpenaz, działając z polecenia królewskiego, otoczył Daniela oraz jego trzech towarzyszy szczególną opieką, w celu przygotowania ich do służby u króla (Dan.1:1-7). Tym czterem Izraelitom nadał on według swego uznania dodatkowe imiona.

Wpływ Ducha Świętego, którego obraz ukazany jest w Aszpenazie, wprowadza dodatnie zmiany w życiu powołanych, wybranych i wiernych (Obj.17:14).

 

 

 

* * *

* * *

* * *

Strona 532

 

 

 

Duch ten od Zielonych Świąt, 
Poprzez Ewangelii wiek, 
Krzewił Prawdę, zwalczał błąd,

Z niego siłę czerpał człek. )

 

A kto Ducha tego ma,

Ten rozumie Boski plan,

Wiernie w swej ofierze trwa

Czyniąc tak, jak każe Pan.

                                     (Pieśń 91)

 

 

AŻ DO SKOŃCZENIA ŚWIATA (WIEKU)

"Dana mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi.
Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody,
chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego;
ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem.
A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Amen".

Mateusza 23:18-20.

 

 

Słowa powyższego zapewnienia są ostatnim oświadczeniem Pana po Jego zmartwychwstaniu. Zapewnienie, że Pan po wniebowstąpieniu będzie nadal darzył swoich naśladowców opieką i kierownictwem, "aż do skończenia świata", jest szczególną pociechą dla świętych żyjących przy końcu obecnego wieku.

Pańska prawda, "która im dalej tym bardziej świeci", jest największym znakiem potwierdzającym wierne wypełnienie obietnicy danej Kościołowi.

Nadzór Pański nad Jego Kościołem jest tak samo czujny w okresie żniwa, przy zbieraniu z ziemi ostatnich członków Kościoła, jak był na początku wieku Ewangelii w pracy zasiewu.
 

 

 

 

* * *

 

Powyższe zestawienie, jak również zestawienia liczbowania biblijnego zawarte w całej niniejszej pracy, są wymownym poświadczeniem prawdy wyrażonej w ostatnich słowach wypowiedzianych przez uwielbionego Pana Kościoła.

 

 

 

Strona 533