POCZĄTEK TYSIĄCLECIA

 

Ze względu na ogólne zainteresowanie kwestią początku Tysiąclecia, w artykule poniższym podajemy wnioski wynikające z obecnych spostrzeżeń chronologicznych. Jako wprowadzenie cytujemy urywek [rozszerzony - przyp.] z artykułu brata Russella (W.T. 1900/2739).

 

"Pytanie:

 

Z Objawienia (20:4-6) rozumiem, że Chrystus ma królować tysiąc lat, a z wierszy 2 i 7 wynika, że w okresie tym Szatan będzie związany. Jeśli Chrystus rozpoczął swoje królowanie w roku 1878, a Szatan nie będzie związany prędzej aż dopiero w roku 1915 (było to napisane w roku 1900), to tych dwóch okresów nie da się zsynchronizować. Ponadto, oba wykraczają poza okres siódmego tysiąclecia, który według naszej chronologii biblijnej rozpoczął się w jesieni 1872 roku. Czy mógłbyś wyjaśnić, jak to pogodzić?

 

Odpowiedź:

 

Pan najwidoczniej zarządził stopniowe zamykanie wieku Ewangelii i otwieranie wieku Tysiąclecia w taki sposób, że jeden wiek zachodzi za drugi. Miał w tym jakimś szczególny cel na widoku. Lecz o tym, jakie dokładnie są Jego cele, nie upodobało się Jemu nas poinformować; a ponieważ rozciąga się to w przyszłość, możemy rozsądnie przypuszczać, że nie jest to teraz 'pokarm na czas słuszny dla domu wiary'. Kiedy cel zostanie osiągnięty i zrealizowany, nie mamy żadnej wątpliwości, że wszystkim z ludu Pańskiego będzie to objawione, że Jego Słowo wypełniło się akuratnie. Do tego czasu pewna miara wiary jest wymagana i spodziewana od tych, którzy mają tak dużo dowodów Pańskiej mądrości i dokładności w już dokonanych zarysach Jego planu. 'Musimy Mu ufać tam, gdzie Go widzieć nie możemy'. Najwidoczniej kwestia, kiedy okres tysiącletni powinien być liczony jako w pełni rozpoczęty, a kiedy w pełni zakończony, będzie otwartym pytaniem aż do końca wieku Tysiąclecia. Spodziewamy się, na podstawie Obj. 20:8,9, że niejasność tej kwestii będzie miała coś do czynienia z końcową próbą lojalności i posłuszeństwa względem Boga jaka przyjdzie na całą ludzkość, która przez wiek Tysiąclecia cieszyć się będzie błogosławieństwami restytucji i przy jego końcu osiągnie doskonałość.

Nieokreśloność końca tego okresu okazałaby się dla ludzi ważnym zarysem ich próby. Widocznie dojdą oni do wniosku, że okres pośredniczącego królowania Chrystusa dobiegł końca, choć nie będzie to jeszcze czas Pański. Wtedy niektórzy z nich, zniecierpliwieni [domniemaną] zwłoką, uczynią demonstrację i zażądają od ziemskich reprezentantów Królestwa, aby według tego jak oni pojmują Boski Plan oraz Jego czasy i chwile, doskonałemu człowiekowi zostało natychmiast przywrócone pełne panowanie. Przez takie postępowanie wykażą oni własną niegodność wejścia w wiek doskonałości, który nastąpi po Tysiącleciu, i będą zniszczeni wtórą śmiercią.

Oświadczenie Pisma Świętego odnośnie świętych, 'zwycięzców', brzmi: 'Ożyli i królowali tysiąc lat'. O królowaniu świętych nie można z właściwością mówić, że się już zaczęło, zanim wszystkie 'klejnoty' nie zostaną zebrane i zanim nie nastąpi koniec 'Czasów Pogan' w roku 1914. Ani też nie jest powiedziane, że ich królowanie nie będzie dłuższe niż tysiąc lat. Po tysiącu lat panowania będzie rozwiązany Szatan i powyższa próba nastąpi. Lecz najwidoczniej panowanie Chrystusa i Kościoła będzie kontynuowane po upływie tysiąca lat dostatecznie długo, aby zniszczyć wszystkich, którzy okażą się niegodni w tej końcowej próbie i aby w ten sposób dopełnić dzieła, dla którego ten rząd został ustanowiony". R2739

 

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, że powyższa odpowiedź miała miejsce w roku 1900. W tym czasie ogół braci spodziewał się zabrania ostatnich członków Kościoła tuż przed rokiem 1914. W tymże roku miało się także rozpocząć królowanie Chrystusa wraz z uwielbionym Kościołem, związanie Szatana w wielkim ucisku, upadek "teraźniejszego złego świata", po czym miała nastąpić ziemska faza Królestwa Bożego. Obecne spostrzeżenia chronologiczne, opierające się na poprzednio wywiedzionych, ukazują nam rok 1980 (wiosna 1981), jako datę zabrania Kościoła i wybuch Armageddonu, w którym zostanie związany Szatan, a stary świat ostatecznie ulegnie zniszczeniu. Rok 1984 wskazuje na początek ziemskiej fazy Królestwa Bożego.

 

Już za czasów brata Russella znane były dwa początki Tysiąclecia: 1874 + 1000 oraz 1914 + 1000 (Patrz rysunki Nr 3 i Nr 8 na zbiorczej planszy).

 

 

 

 

Obecne spostrzeżenia chronologiczne ukazują dalsze dwa początki, a mianowicie: 1980 + 1000 i 1984 + 1000 (Patrz rysunki Nr 2 i Nr 9 na zbiorczej planszy).

W zacytowanym na wstępie wyjątku z artykułu brata Russella znajdują się punkty zasługujące na uwagę:

 

(1) Stopniowe zamykanie, w taki sposób, że wiek zachodzi za wiek,
(2) Rozpoczęcie "w pełni" wieku Tysiąclecia,
(3) Rozpoczęcie królowania kompletnego Chrystusa po uwielbieniu Kościoła i po zakończeniu się "Czasów Pogan".

 

Przede wszystkim zgadzamy się z tym, że początek i koniec wieku Tysiąclecia jest kwestią otwartą, to znaczy, że wolno jest każdemu snuć wnioski, naturalnie w oparciu o stosowne teksty Pisma Świętego jak również w oparciu o chronologię wyprowadzoną przez brata Russella.

 

Okresy, w czasie których wieki zachodzą na wieki, Słowo Boże nazywa żniwami (Jan 4:35-36, Mat. 13:30, Obj. 20:7-10). "Na każdy z tych stykających się i zachodzących na siebie okresów przypada podwójna praca: usunięcie starych i wprowadzenie nowych zarządzeń, czyli dyspensacji (...) Ta podwójna praca wykazana jest w słowach proroka Izajasza: 'Albowiem (1) dzień pomsty był w sercu moim, a (2) rok odkupionych moich przyszedł' (Izaj. 63:4)" (Tom II, str. 247). Żniwo więc w pewnym sensie przedłuża wiek przeszły, a w innym rozpoczyna wiek następny. Wynika z tego, że żniwo Wieku Ewangelii jest "końcem wieku" Ewangelii a zarazem początkiem Tysiąclecia.

 

Obserwując początek Wieku Ewangelii, zaczynający się żniwem Wieku Żydowskiego, zauważamy, że znamienne wydarzenia tego żniwa wskazywały (przez odmierzanie odcinka czasu, 1845 lat) na ważne punkty chronologiczne żniwa Wieku Ewangelii. Czytamy w II Tomie (str. 232): "Obserwując Wiek Żydowski, jego długość i znamienne szczegóły żniwa, czyli końca, możemy widzieć dokładną długość Wieku Ewangelii, będącego pozafigurą pierwszego oraz zrozumiemy, czego i kiedy mamy się spodziewać podczas żniwa Wieku Ewangelii". A więc odpowiednikiem roku 29 jest rok 1874, roku 33 – rok 1878, roku 36 – rok 1881, roku 70 – rok 1914/15, roku 135 – rok 1980.

 

Pewnym potwierdzeniem, że metoda ta jest Boską metodą byłby rok żydowski, który liczył 360 dni, a jednak posiadał dwa początki. Pierwszego Nisan rozpoczynał się rok kościelny trwający 360 dni, a pierwszego Tiszri rozpoczynał się rok cywilny trwający również 360 dni.

 

Wnikając w tę Boską metodę dochodzimy do wniosku, że jest to bardzo prosty sposób, za pomocą którego Pan powiadamia nas o swoich planach i zamierzeniach, a znajomość tychże powinna zachęcić wszystkich wiernych do współudziału z Panem w Jego dziele żniwa.

 

Opierając się na powyższym przykładzie stwierdzającym, że Wiek Ewangelii ma nie jeden, ale kilka punktów chronologicznych wskazujących na jego początek, dochodzimy do wniosku, że Wiek Tysiąclecia podobnie ma kilku początków, którymi są końcowe punkty chronologiczne (potwierdzone wydarzeniami) żniwa wieku Ewangelii.

 

Tak więc, wtóra obecność Pana (1874), wymówienie władzy poganom (1914), uwielbienie Kościoła (1981 wiosna), usunięcie rządów pogan i ustanowienie ziemskiej fazy królestwa Bożego (1984), zaznaczają cztery chronologiczne początki Tysiąclecia.
 

 

1874 + 1000        1914 + 1000        1980 + 1000        1984 + 1000

 

 

Określenie brata Russella, podane w zacytowanej na wstępie myśli odnośnie "w pełni rozpoczętego" wieku Tysiąclecia, nie odnosiłoby się zatem do okresów: 1874 + 1000, 1914 + 1000 i 1980 + 1000. Czas od roku 1874 do 1980 byłby okresem przygotowawczym do wieku Tysiąclecia, czyli do właściwego królowania Chrystusa, Głowy i Ciała, które rozpocznie się dopiero po roku 1984, po kompletnym upadku złego świata.

 

Podobnie jak ukazanie się gwiazdy porannej oraz świtu jest zwiastunem słońca, tak też świt Pańskiej obecności (rok 1874) oraz jego potęgujące się światło i wpływ jest okresem przygotowawczym do Pańskiej Epifanii i Apokalipsy objawionych w wielkim ucisku. Wierni zwycięzcy będą się wtedy lśnić w chwale jak słońce (Mat. 13:43; Tom III, str. 253).

 

Okres 1984 + 1000 byłby więc tym "w pełni rozpoczętym" okresem Tysiąclecia, w którym miałoby miejsce królowanie kompletnego Chrystusa, Głowy i Ciała, po wielkim ucisku, jakim zakończy się "teraźniejszy zły świat".

 

 

 

 

 

"Najważniejszym wydarzeniem w historii świata jest ustanowienie Królestwa Bożego między ludźmi przez Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz wybrany Kościół zwycięzców i współdziedziców. Na to wielkie wydarzenie wskazują wszystkie obietnice Boże i figury, a które widzimy, iż nie tylko są na czasie, ale że już się rozpoczynają. Ktokolwiek pojmuje te fakty i których serca zgadzają się z wielkim Boskim Planem Wieków i kto dopatrzył się, że lekarstwo Boże na uleczenie grzechu i nędzy umierającego i wzdychającego stworzenia będzie zastosowane przez to Królestwo, ten nie może się bardziej interesować niczym, jak czasem i sposobem ustanowienia tegoż Królestwa" (Tom III, str. 11).

 

Komentarz dzisiejszy:

 

Wydarzenia lat 1980-1984 zostały przedstawione w zdruzgotaniu stóp z żelaza i gliny posągu ze snu Nabuchodonozora. W latach tych nastąpił rozpad komunistyczno-klerykalnej władzy, naruszający równowagę świata.

 

W roku 1980/81 rozpoczęła się trzecia faza wizji Eliasza - ogień anarchii, lub trzecie biada z wizji Jana. Wybuch anarchii w królestwie "księcia tego świata", Szatana, oznacza, że został on do tego stopnia związany w swojej działalności, że nie jest w stanie przeciwdziałać destrukcji swojego imperium.