Jan pisze listy do zborów

 

Apostoł Jan, uczeń, "którego Pan miłował" został w sędziwym wieku obdarzony przez swego Mistrza nadzwyczaj wspaniałą wizją przyszłości. Wizję tę opisał w księdze Apokalipsy. Jak się okazało, z księgą tą ma ścisły związek tajemnicza uwaga o Janie, którą Pan wyraził dużo wcześniej, podczas jednego ze swoich pojawień się po zmartwychwstaniu. Na pytanie Piotra o los jego współucznia, Pan odpowiedział: "Jeślibym chciał, żeby on został aż przyjdę, co tobie do tego?" Zostało to zrozumiane następująco: Nasz Pan życzył sobie, aby jego umiłowany uczeń Jan miał swojego odpowiednika, klasę Jana, która przez cały wiek Ewangelii czekać będzie na Jego drugie przyjście. Wtedy, w Dniu Pańskim, klasa ta zobaczy w rzeczywistości to, co literalny Jan oglądał jak gdyby na filmie w symbolicznych wizjach. Przy takim ujęciu tej kwestii, polecenia skierowane do Jana apostoła mają swoje przełożenie na działalność klasy Jana w wieku ewangelicznym.

Działalność ta ma dwie fazy, wyraźnie ukazane w napomnieniu apostoła Piotra: "Mamy jednak mocniejszą [niż wizja przemienienia], prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach" (2 Piot. 1:19).

Przez cały czas oczekiwania na drugą obecność Pana "Jan pisał do zborów Pańskich listy". Od świtu dnia Pańskiego (1874) proroctwa zaczęły wypełniać się lawinowo, i aktywność "Jana" bardzo wzrosła. Między innymi, został zaproszony do nieba, aby z wyżyn oglądał przyszłe wypadki (Obj. 4:1) oraz otrzymał polecenie prorokowania i zmierzenia kościoła (10:11; 11:1). Został mu nawet przydzielony przewodnik, który oprowadził go wokoło czerwonej bestii i dokładnie wszystko wyjaśnił (17:1). Ten sam przewodnik zaniósł go w duchu na górę i ukazał szczegółowo chwalę nowego Jeruzalemu (21:10).

W jaki sposób mógł pisać listy do siedmiu zborów Jan symboliczny? Wierny lud Pański, zawsze działa ściśle w duchu nauczania Pana, Proroków i Apostołów. Czy nie jest tak, że najgorliwsi spośród Pańskiego ludu w porę dostrzegali potrzeby i zagrożenia każdego okresu rozwoju Kościoła i w formie dorad i przestróg kierowali je na bieżąco do "starszych" (Aniołów) zborów Pańskich wtedy egzystujących?

 

 

 

(1) Aniołowi zboru w Efezie napisz: To mówi ten, który trzyma siedem gwiazd w prawicy swojej, który się przechadza pośród siedmiu złotych świeczników: (2) znam uczynki twoje i trud, i wytrwałość twoją, i wiem, że nie możesz ścierpieć złych, i że poddałeś próbie tych, którzy podają się za apostołów, ale nimi nie są, i stwierdziłeś, że są kłamcami. (3) Masz też wytrwałość i cierpiałeś dla imienia mego, a nie znużyłeś się. (4) Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwszej miłości. (5) Wspominaj więc, skąd spadłeś i nawróć się, i pierwsze czyny podejmij. Jeśli zaś nie, to przyjdę przeciwko tobie, a poruszę świecznik twój z jego miejsca, jeśli się nie nawrócisz. (6) Masz jednak to, że nienawidzisz uczynków Nikolaitów, których i ja nienawidzę. (7) Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów: Zwycięzcy dam jeść z drzewa życia, które jest w raju Bożym" (Obj. 2:1-7).

1. Aniołowi ... Pan miał posłać stosowne przesłanie na każdy właściwy czas, czyli epokę w doświadczeniach Kościoła, przez specjalną gwiazdę, czyli posłańca, którego w szczególny sposób upoważnił jako swego przedstawiciela. R3570:4

Wybrani starsi zboru, którzy szczególnie reprezentują Pana, Głowę. F272

Pan zwraca się do swoich posłańców przez ich reprezentatywnych starszych, "aniołów", posłańców czyli sług. R1893:2

Zboru w Efezie ... Znaczy: pierwszy, pożądany. Efez obejmuje okres, w którym żyli Apostołowie. R5992:3

Pierwsza faza kościoła kończąca się około czasu śmierci Jana, ostatniego z apostołów. HG97:3

Trzyma siedem gwiazd ... Posłańcy kościołów – św. Paweł, św. Piotr, św. Jan, itd. – byli potężnie prowadzeni i trzymani uchwytem Pańskiej ręki, więc przyjmujemy ich nauczania jako Jego własne. R5992:3

Który się przechadza wśród ... Nadzór wspaniałej Głowy nad Ciałem – Jego Kościołem. F401

Siedmiu złotych świeczników ... Podobne do tych z proroctwa Zachariasza 4, ale oddzielone jedna od drugiego i reprezentujących siedem faz lub epok kościoła. R3650:6

2. Znam uczynki twoje i trud ... Była to charakterystyczna cecha tego okresu, że oni "opuścili wszystko i poszli za nim" (Łuk. 5:11). Przyjęli z radością grabież ich mienia. Sprzedali, co mieli, i dali będącym w potrzebie. R5992:3

Poddałeś próbie tych ... Pierwszemu kościołowi (i tylko jemu) udzielona została nadprzyrodzona moc rozróżniania duchów (1 Kor. 12:10). R336:4*

Podają się za apostołów ... Biskupi twierdzili, że są następcami apostołów i mówili z pretensjami do tego samego boskiego autorytetu; zwoływali wielkie sobory kościelne i decydowali o tym, co jest, a co nie jest prawowierne. R5002:6

Głos Boży, który dotarł do Kościoła i przez niego jest przekazywany, przyszedł jedynie przez "dwunastu apostołów Barankowych". SM462:T

Ale nimi nie są ... Oni nigdy nie byli zdolni do udzielania jakichkolwiek cudownych darów. R5831:6

Dwunastu apostołów wybranych przez Jezusa (wśród nich św. Paweł, który zajął miejsce Judasza) byli jedynymi fundamentami kościoła chrześcijańskiego. R5751:6,

Stwierdziłeś, że to kłamcy ... Jezus mówi, że ci, którzy twierdzą, że są apostołami, a nie są nimi, są kłamcami. OV410:3

Spuścizna apostolska jest grubym błędem. R5940:2

Nasi przyjaciele, rzymsko-katolicy, anglikanie i greko-katolicy uczynili bardzo poważny błąd przez twierdzenie, że posiadają biskupów apostolskich. OV410:2

Efeski okres kościoła jest pochwalony za wierność, cierpliwy trud i rozróżnianie prawdy i prawdziwych nauczycieli (Dz. Ap. 20:28-30; 1 Kor. 11:19). R5992:3

4. Odstąpiłeś od twej pierwszej miłości ... Za dni Jezusa i apostołów, przez pewien czas w pierwszym stuleciu, wierni przejawiali miłość do Jezusa, do Boga i do wielkiego planu zbawienia, lecz stopniowo ta miłość i gorliwość w dużym stopniu zmalały. Q102:4

Niektórzy stwierdzili na początku, że prawda Boża jest bardzo cenna i słodka, gdy jednak w końcu przyszło prześladowanie i opozycja, uznali oni, że to bardzo drogo kosztuje, i wtedy utracili swoją pierwszą miłość. Q102:4

Ktokolwiek nie służy w jakiś sposób naszemu Królowi, posiada co najwyżej "letnią" miłość, która jest obraźliwa dla Mistrza (Obj. 3:16). R2497:4; Q102:4

5. Przyjdę ... Własne słowa naszego Pana wskazują, że On teraz nadzoruje i naprawia swój Kościół. R2431:2

Pierwsze czyny podejmij ... Pokutuj, nawróć się w pokorze do Boga i zważaj na Jego nauczanie. R1528:5

Poruszę świecznik twój ... Nawet ten wysoce wyniesiony zbór utracił w końcu swoją pierwszą miłość, więc Bóg przesunął ich świecznik do drugorzędnego, niższego stanu. Moc czynienia cudów zamarła. HG97:5

6. Nikolaitów – Ci co panują nad dziedzictwem Pańskim (1 Piot. 5:3). Słowo Nikolaites znaczy "Zwycięzca lub pan ludu"; to samo, co słowo Balaam w hebrajskim. R336:5*

7. Ma uszy ... Uszy wiary są specjalną łaską od Boga dla cichego, uczciwego serca, pragnącego prawdy i sprawiedliwości. R4557:2

Jak zbawienie dochodzi teraz tych, którzy "mają uszy do słuchania", tak w wieku Tysiąclecia osiągnie wszystkich, ponieważ uszy głuchych będą odetkane. R1265:4

Niechaj słucha ... Przyjmuje świadectwo prawd proroczych. B16

Kto zwycięży ... W wieku Ewangelii. R2832:2

Jeść z drzewa żywota ... Jak udziałem Ewy stała się utrata pierwszego panowania, a dostęp do drzewa życia został jej zakazany, tak Kościół będzie miał udział w odzyskiwaniu tamtego panowania (Mich. 4:8) i będzie z Chrystusem spożywał z drzewa żywota. R4018:6*

Zwycięzcy wieku Ewangelii będą mieli pełną wolność korzystania z tego drzewa pod najbardziej błogosławionymi i zadowalającymi warunkami, kiedy znajomość, przy Bożej aprobacie, będzie dla nich korzyścią. R5992:5

Raju Bożym ... Raj, lub ogród Pana, nie tylko przedstawia ziemskie warunki, które będą przywrócone, lecz również stosuje się w figuralnym znaczeniu do wspaniałej niebieskiej pozycji, którą Bóg przewidział dla Kościoła. HG435:6

Ziemia będzie rajem Bożym, i przybytek Boga znowu będzie z ludźmi. NS535:6

Ogród Eden był rajem utraconym, lecz na daleko większą i wspanialszą skalę będzie on przywrócony we właściwym czasie przez Tego, którego ofiara odkupiła go jak również cały rodzaj ludzki. R2788:3

 

Smyrna

 

 

(8) A aniołowi zboru w Smyrnie napisz: To mówi Pierwszy i Ostatni, który był umarł, a ożył: (9) Znam ucisk twój i ubóstwo – ale ty jesteś bogaty – i bluźnierstwo tych, którzy podają się za Żydów, a nie są, ale są synagogą Szatana. (10) Nic się nie bój tego, co masz cierpieć. Oto Diabeł ma niektórych z was wtrącić do więzienia, abyście byli poddani próbie, i znosić będziecie ucisk przez dziesięć dni. Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota. (11) Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi zborom: Zwycięzca, nie dozna szkody od drugiej śmierci (Obj. 2:8:11).

8. Aniołowi zboru w Smyrnie ... Znaczy: "gorzki" (Mirra i Mara są słowami pokrewnymi). Nawiązuje do okresu najbardziej zawziętych prześladowań pogańskich podczas panowania rzymskich cezarów, od Nerona do Dioklecjana, sięgających roku 325 n.e., kiedy to Konstantyn oświadczył się za chrześcijaństwem. R5992:3,5

Oznacza "słodką woń" i reprezentuje Kościół w pierwszym prześladowaniu za rzymskich cesarzy, zanim zaczęło się zepsucie i "odstępstwo", o którym mówi apostoł Paweł. Drugi okres Kościoła, od początku drugiego stulecia do nawrócenia się Konstantyna w roku 312 n.e. HG97:2,3

Pierwszy i Ostatni ... Jedyne bezpośrednie stworzenie Boże. E93

Jak gdyby mówił: "Moi wierni, nie bójcie się; Byłem przed tymi wszystkimi prześladowcami; Będę, kiedy oni zostaną zapomniani; Ja też zostałem zabity przez tę samą moc. Mam pieczę o was. Nie obawiajcie się wstępować w moje ślady". R351:3*

Który był umarł ... W międzyczasie trwającym około trzydzieści osiem godzin, od czasu swego ukrzyżowania aż do czasu wskrzeszenia, Jezus nie był w jakimkolwiek sensie żywy. R2476:5
I ożył ... Samo w sobie przesłanie pociechy i nadziei dla cierpiących męczenników. R351:3*

9. I ubóstwo ... Jest to wykrzyknik z naciskiem. Jak gdyby On mówił: Ty, biedny? Nie, nie; Ty patrzysz na rzeczy, które są widzialne. R351:3*

Lecz jesteś bogaty ... Popatrz w górę; królestwo niebieskie należy do ciebie. R351:3*

Zwą siebie Żydami ... Nie literalnymi Żydami, lecz rzekomymi prawdziwymi Izraelitami duchowymi. R2443:1, HG97:6

Synagogą Szatana ... Gdzie pastorzy nauczają teorii ewolucji i innych błędów. R2106:2

10. Oto diabeł ... Pogański Rzym, który miał najbardziej diabelski charakter spośród wszystkich ziemskich rządów, oglądany jest pod kątem jego krwawych prześladowań. R5992:6

Wiele prześladowań dzieci światłości (1 Tes. 5:5) musi być przypisanych Szatanowi i jego zastępom. SM549:2

Do więzienia ... W ten sposób Pan informował swoich wiernych sług tego okresu, że ich udziałem będzie czas wielkiego prześladowania. R5992:6

Abyście byli poddani próbie ... Szereg najbardziej wzniosłych obrazów chrześcijańskiej wytrwałości miało miejsce podczas okresu Smyrneńskiego. R5992:6

Znosić będziecie ucisk przez dziesięć dni ... Dni symboliczne, od 303 do 313 roku, odnoszące się do ostatniego i najbardziej surowego z prześladowań rzymskich imperatorów, wszczętego za rządów Dioklecjana. R5992:6, 491:2*, 351:6*, 306:3

 

 

 

Bądź wierny ... Kościół ewangeliczny – powołani, wybrani i wierni. R3327:4, 306:2

To poruszające napomnienie dawane jest tym, którzy zawarli specjalny kontrakt z Panem. R5913:3

Wierny ... Pełen wiary. R5914:1

Nigdy nie zaniedbujący Jego dzieła na rzecz chwilowych radości i nagród, które oferuje świat. C225; R1113:4

Klasa pszenicy musi być gotowa złożyć swe życie jako cenę wierności Panu. Ich poświęcenie z pewnością prowadzi do poświęcenia na śmierć i ostatecznie kończy się literalną śmiercią. R2778:4

Wierność dla Pana, mieszcząca w sobie wierność do braci, do prawdy i prawość w każdym znaczeniu tego słowa. R3973:6

Wspaniałe dzieło przyszłości będzie dokonywane tylko przez tych, którzy dowiedli całkowitej wierności Bogu. R5461:4

Do śmierci ... "Jak inni ludzie pomrzecie" (Ps. 82:7). F444

Wierność, która trwa, aż ofiara zakończy się w śmierci. R5914:4

 

 

 

Posłuszeństwo Kościoła jest posłuszeństwem do ostatnich granic. R5844:6
 

 

 

 

Rzeczy niebieskie mogą być osiągnięte tylko przez tych, którzy poświęcają ziemskie rzeczy. R4902:4

Ta wierność musi być próbowana, egzaminowana, dowodzona, wyjaśniana aż do końca ziemskiej pielgrzymki. R3973:6
Punkt kulminacyjny zwycięstwa świętego Szczepana – miłujący duch, w którym przyjął śmierć. R5858:5

To nie oznacza jedynie, że oni umrą jako konsekwencja ich poświęcenia się Panu; ponieważ będą dwie klasy, które tak umrą – Małe Stadko umrze ofiarniczo i Wielkie Grono umrze dla "zniszczenia ciała, aby duch mógł być zachowany w dniu Pana Jezusa". R5914:2

Korona żywota – "Koronę żywota, którą obiecał Pan tym, którzy Go miłują" (Jak. 1:12). "Zatem odłożona mi jest korona sprawiedliwości" (2 Tym. 4:8). "Gdy się okaże on książę pasterzy, odniesiecie niezwiędłą koronę chwały" (1 Piot. 5:4). R3211:6

Życie na najwyższym poziomie; życie wrodzone; wieczne, życie wiecznotrwałe; nieśmiertelność. R3211:6

Patrz, aby ktoś nie wziął korony twojej (Obj. 3:11). E490

Ojciec zaoferował nagrodę tak wysoką, że takie posłuszeństwo do ostatnich granic stało się wzorcem w całym wszechświecie. R5844:6

Ci, którzy utracą koronę są zaliczeni do nieprzyjaciół Boga albo do klasy Wielkiego Grona. Wielkie Grono stać będzie przed tronem, z gałązkami palmowymi w rękach, zamiast siedzieć na tronie, nosić korony. R2942:5; R5533:4

11. Kto ma uszy ... Uszy wiary są specjalną łaską od Boga dla tych, którzy są cichego, uczciwego serca, łaknącego prawdy i sprawiedliwości. R4557:2

Niechaj słucha ... Jezus często używał tych słów, aby pokazać, że pewne wiadomości nie są kierowane do wszystkich. R336:5

Do zborów ... Wszystkie zbory drugiego z siedmiu okresów kościoła. HG97:6

Zwycięzca, nie dozna szkody ... Prawdziwe dzieci Boże cierpiały śmierć w tym okresie kościoła, lecz są ośmielane zapewnieniem, że nie poniosą szkody od śmierci wtórej. HG97:6

Wszystkich innych, niż klasa zwycięzców kościoła ewangelicznego dotyczy możliwość wielkiego zranienia przez drugą śmierć. R649:5

Od drugiej śmierci ... Każde pismo, gdzie wtóra śmierć jest wspominana, odnosi się do klasy rozmyślnych grzeszników, którzy pomimo znajomości i zdolności miłują grzech i nienawidzą sprawiedliwości. Lecz to miejsce jest wyjątkowe, śpieszące z zapewnieniem, że chociaż członkowie tej klasy doświadczą śmierci, która w ich wypadku jest obok śmierci Adamowej, a zatem jest drugą, to w konsekwencji nie będą zranieni. R649:5

Kto pomimo chłosty i doświadczenia nadal obiera życie według ciała, tego Apostoł ostrzega, że on umrze (Rzym. 8:13), odnosząc to do śmierci wtórej. R1699:5,6

Wtóra śmierć nie jest wspominana wcześniej aż dopiero w ostatniej części Biblii, tysiące lat po opisie pierwszej śmierci. Przed wyrażeniem wtóra śmierć pojawia się pojęcie ponowny grzech, "grzech na śmierć" (1 Jan 5:16). R1478:1*

 

 

Pergamon

 

 

(12) A aniołowi zboru w Pergamonie napisz: To mówi ten, który ma miecz obosieczny, ostry: (13) Wiem, gdzie mieszkasz: tam, gdzie jest tron Szatana, a trzymasz się mego imienia, i nie zaparłeś się wiary mojej nawet we dni, kiedy Antypas, świadek mój, wierny mój, zabity został u was, gdzie Szatan mieszka. (14) Ale mam nieco przeciw tobie, bo masz tam takich, co się trzymają nauki Balaama, który pouczył Balaka, jak podsunąć synom Izraela przyczynę potknięcia [gr. skandalon], aby jedli rzeczy bałwanom ofiarowane i uprawiali nierząd. (15) Tak i ty także masz takich, co się trzymają podobnie nauki Nikolaitów. (16) Nawróć się zatem. A jeżeli nie, to przyjdę przeciwko tobie wkrótce, i będę z nimi walczył mieczem ust moich. (17) Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów: Zwycięzcy dam manny ukrytej, i dam mu biały kamyk [psefon], a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna, tylko ten, który je przyjmuje" (Obj. 2:12-17).

12. Zboru w Pergamonie ... Oznacza "ziemskie wyniesienie". Nawiązuje do okresu, w którym kościół nominalny stawał się popularny i zaczęło powstawać papiestwo. R5992:6,3
 

 

 

 

Oznacza "wyniesienie" i odnosi się do tej fazy kościoła, w czasie i po nawróceniu Konstantyna, gdy zaczęło się samo-wywyższanie, zepsucie i upadek. Konstantyn otwarcie przyjął chrześcijaństwo, które spopularyzowane w ten sposób, stało się niebawem nominalną religią ludu. HG97:2; R359:1*

Czas nawrócenia Konstantyna, gdy potęga imperium stała się użyteczna dla kościoła, a chrześcijaństwo mogło już obejmować godności cywilnej władzy. HG97:6
 

 

 

 

Prześladowanie ustało, polityka imperatora stała się polityką zarówno kapłanów jak i ludu. Nominalny kościół chrześcijański napełnił się wkrótce ludowym oportunistycznym [lawirującym] tłumem. R359:1*

Wszystkie ohydne doktryny, które przepoiły kościół papieski, i które napełniły protestantyzm, miały w tym okresie co najmniej swój początek. R359:3*

Mówi Ten ... Mówcą jest sam Chrystus. R359:3*

 

Obosieczny miecz, ostry ... Słowo Boże, Prawda (Efez. 6:17; Żyd. 4:12). R359:3*, 5992:6, B101

Broń ta ukształtowana jest do walki zarówno zaczepnej jak i obronnej. R359:3*

Chrystus dał ten miecz kościołowi, aby go używał w Jego służbie. Biada temu, kto posługuje się nim niezręcznie. R359:3*

13. Gdzie jest tron Szatana ... Dom i forteca pogaństwa, który z biegiem czasu, przy niewielkiej zmianie nazwy i imion przechrzczony został na papiestwo. R359:4*

Jakże to jest odpowiednie, gdy adresowane jest do kościoła chrześcijańskiego tamtych dni; a jakże bez znaczenia byłoby, gdyby stosowane było do małego zboru w miasteczku Pergamos. HG98:1

Trzymasz się mego imienia ... Wierność wierzących jest bardziej godna uwagi z powodu przeciwnego otoczenia. R359:4*

Nominalny kościół podzielił się na dwa obozy, głównie w kwestii czczenia obrazów; czciciele obrazów skupili się pod przywództwem biskupa Rzymu, który przyjął nazwę Papież, podczas gdy obrazoburcy, jak ich nazywano, uformowali kościół grecki pod przywództwem Patriarchy (główny ojciec) Konstantynopola. R359:4*

Nie zaparłeś się wiary mojej ... Prawdziwi chrześcijanie zostali wypróbowani i sprawdzeni przez ich stosunek do wprowadzanych pogańskich i papieskich idei. R5992:6

W tamtym czasie było wielu nauczycieli i więcej kontrowersji niż kiedykolwiek przedtem. Światło zostało zaciemnione przez słowa a prawda przez sofisterię. R359:4*

Antypas ... Anti [przeciw] papas [ojciec, czyli papież]; ten, który protestuje przeciw papieżowi. Prawdziwi naśladowcy Mistrza demaskowali próby nieposłuszeństwa wobec bezpośredniego rozkazu Jezusa: "Żadnego człowieka nie nazywajcie ojcem" (Mat. 23:9). 5993:2

Który został zabity ... Udziałem tych, którzy protestowali stało się prześladowanie. R5993:2

14. Nauki Balaama ... Kapłani pogańscy starali się nagiąć ich pojęcia, aby pasowały do nowej religii. Tym sposobem kościół był prowadzony stopniowo do błędu, złych praktyk, coraz dalej od Boga. R5993:1

Bluźniercza doktryna o wiecznych mękach, o niekończącym się istnieniu grzechu i grzeszników, fikcja krótkiej drogi z łoża śmierci do nieba oraz pokrewne fantazje, zawsze były "kamieniem obrażenia" dla kościoła. R359:6*

Taką usługą Balaama były: Hołd składany pogańskim obrządkom, ceremoniom, festiwalom, itd., taka chrystianizacja (?), jak modlitwy do umarłych, święte miejsca, dni i osoby; unia z ziemskimi władzami i z tymi, którzy takie rzeczy czynią. R359:6*

 

Niektórzy w swej usłudze skłonni są głosić doktryny, w które sami nie wierzą (dotyczące wiecznych mąk, itp.), czyniąc tak dla pensji oraz podtrzymywania pozycji i przyjaźni z bogatymi Balakami. R2204:6; F166

W tym czasie, została wynaleziona doktryna o trzech Bogach. R359:2*

Który nauczał Balaka ... Balaam był prorokiem Bożym (4 Moj. 23:24), ale on uczył króla Balaka jak skusić Izraela do grzechu. R5993:1

Jak podsunąć przyczynę potknięcia dzieciom Izraela ... Nasz Odkupiciel przepowiedział, że niektórzy z Jego naśladowców, będą jak Balaam rzucać kamienie obrażenia pod stopy duchowych Izraelitów. Rzeczy, o które potknął się Izrael cielesny były tylko figurą wyższego nierządu i fałszywej czci w tej chrześcijańskiej dyspensacji. R5323:5

Uprawiać nierząd ... Kapłani pogańscy nauczyli kościół ulegać nierządowi duchowemu. R5993:1

15. Nikolaitów ... Nikolaita znaczy zwycięzca nad ludem; pan. R359:6*

Teoria panowania czyli zwierzchnictwa w kościele. Konflikt, co do tego, kto ma być największy istniał między wieloma patriarchami – ojcami – przedniejszych kościołów. R5993:1

W kościele rzymskim laicy są poddanymi papieża, zarówno w duchowych jak i ziemskich rzeczach, w stopniu, który dla jakiegokolwiek ziemskiego zwycięzcy może być tylko sennym marzeniem. R359:6*

Patriarchowie Jerozolimy, Antiochii, Konstantynopola i Rzymu byli najwybitniejsi. Pierwsi dwaj odpadli z rywalizacji, lecz walka między Konstantynopolem i Rzymem trwała przez kilkaset lat. R5993:1

Nauka Nikolaitów, zauważona w poselstwie do Efezu a rozwinięta w Pergamonie – od tego czasu stanowi brzemię dla kościoła. R359:6*

"Wielebni" ojcowie, którzy przypisywali sobie najwyższą świętość, przywilej i władzę do komentowania Słowa Bożego. R359:5*

Nikolaita w greckim ma takie samo znaczenie jak Balaam w hebrajskim. R336:5*

16. Przyjdę ... i będę walczył z nimi ... świat, Babilon, do którego przychodzi On z mieczem, który ich przetnie na dwoje – kościoły rzymski i grecki. R359:6

17. Zwycięzcy dam manny ukrytej ... Nieśmiertelność, której figurę stanowiło złote naczynie z manną w Arce Przymierza. T122,123; R4012:1

Nie ulegająca zepsuciu, przedstawia łaskę Bożą okazaną w kościele pierworodnych, Małym Stadku, które cieszyć się będzie niezniszczalnym życiem. R4012:1; T123

Mogą to poznać tylko ci, którzy ze szczerym sercem przychodzą, aby skosztować i zobaczyć jak dobre rzeczy znajdują się na stole Pańskim. Do nich należy "ukryta manna". R1957:6

 

Obietnica dla kościoła Pergamu, że On, który strzegł Izraela według ciała w jego wędrówkach, troszczyć się będzie i o nich, w nużącym marszu, który miał się rozpocząć. R360:1*

W obliczu osamotnienia i śmierci obietnica życia, które będzie ukryte – przed wszelką władzą prześladowczą – w Chrystusie, w Bogu. R360:1*

Biały kamyk ... Pieczęć Ducha świętego w sercu. Pieczętowanie Duchem świętym, przez które Pan rozpoznaje zwycięzców. E247; R5113:4

Oznaczający cenny znak Pańskiej miłości. R5113:2, 5863:1 1820:6

W starożytnych czasach biały kamień dzielono na połowy i każda osoba wypisywała swoje imię na płaskiej powierzchni. Wtedy części kamienia zamieniano. Okazanie każdej połowy zapewniało przyjacielską pomoc. Tak podzielony kamień stawał się znakiem rozpoznawczym. R5113:1

Wypisane nowe imię ... Imię Oblubieńca, Chrystusa. R5863:1; R2571:5

Odtąd to imię będzie naszym; "Lud dla imienia swego" (Dz. Ap.15:14). R1820:6

Wyrażenie to wskazuje, przez ten sekret Króla królów, na specjalną znajomość między nim samym a daną osobą. R5113:4

Którego nikt nie zna ... "Cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego, albowiem mu są głupstwem, i nie może ich poznać" (1 Kor. 2:14). R1820:6

Z tym wyjątkiem, gdy inni mogą widzieć owoce Ducha świętego w codziennym życiu. E247

Jak tylko ten ... Zwycięzcy nie mają być uznani jedynie jako klasa, lecz każdy będzie miał osobistą łaskę Pana. R5113:4

Między Panem i zwycięzcami jest indywidualna i osobista przyjaźń – symboliczny biały kamień – pieczętowanie Duchem świętym. R5113:4

Który je otrzymuje ... Przy zmartwychwstaniu posiądziemy zupełną znajomość imienia, pod którym będziemy znani Panu. R5113:5

Żadna osoba nie zna naszych nowych imion, oprócz tego, który je otrzymuje; ponieważ ono brzmi: "Pan, sprawiedliwość nasza". R238:5*

 

 

Tiatyra

 

(18) A aniołowi zboru w Tiatyrze napisz: To mówi syn Boży, ten, który ma oczy jak płomień ognia, a nogi jego podobne są do mosiądzu [gr. chalkolibano; stop miedzi]: (19) Znam twe uczynki i miłość, i wiarę, i usługiwanie, i wytrwałość twoją, i czyny twoje ostatnie liczniejsze od pierwszych. (20) Ale mam przeciw tobie to, że pozwalasz działać niewieście Jezabel, która nazywa siebie prorokinią, a naucza i zwodzi moje sługi moje, by uprawiali rozpustę i spożywali rzeczy ofiarowane bałwanom. (21) I dałem jej czas, aby się nawróciła, ale nie chce się odwrócić od swojej rozpusty. (22) Oto rzucam ją na łoże, a tych, co z nią cudzołożą – w ucisk wielki, jeśli się nie odwrócą od uczynków jej. (23) A dzieci jej porażę śmiercią. I poznają wszystkie zbory, że ja jestem tym, który bada nerki i serca, i dam każdemu z was według waszych czynów. (24) Wam zaś, pozostałym w Tiatyrze, mówię, wszystkim, co tej nauki nie mają, tym, co jak mówią – nie poznali "głębin szatana": nie nakładam na was nowego brzemienia. (25) Lecz to, co macie, utrzymajcie aż przyjdę. (26) A zwycięzcy i temu, co czynów mych strzeże do końca, dam władzę nad narodami, (27) a laską żelazną będzie ich pasł: jak naczynie gliniane będą rozbici – (28) jak i Ja wziąłem od Ojca mego – i dam mu gwiazdę poranną. (29) Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów" (Obj. 2:18-28).

18. Aniołowi zboru w Tiatyrze ... Znaczy, "Słodka wonność ofiary". Nawiązuje do okresu papieskich prześladowań, podczas których dziewiczy kościół znosił uciski na puszczy, zaś kościół odstępczy zasiadał na tronie swego królewskiego kochanka. R5993:2

Przedstawia kościół w jego ofierze życia i tego, co posiadał. HG97:4

 

 

 

Ten kościół musiał zostawiać wszystko i uciekać na odludzia. HG98:1

Kiedy prawdziwy Kościół, oczyszczony przez prześladowanie, uwolniony ze zwykłego balastu leniwych, tych, co to lekko biorą poświęcenie, nieskrępowany przez klasę, która zawsze wybiera popularną stronę, zaprzągł się w pełni, wiernie pracując w Pańskiej służbie. R388:3*

Wielu oczywiście miało więcej gorliwości niż znajomości, ale wierni byli światłu, które posiadali. R388:3*

Przedział czasu, w którym prawdziwy Kościół przebywał na pustkowiu, zaś kościół odstępczy siedział jako królowa i żył sobie wyśmienicie z królami ziemi (Obj. 18:7). R5992:3

Mówi Syn Boży ... Nasz Pan ogłasza się tutaj jako mówiący przez swoje napisane Słowo – jedyny upoważniony autorytet. R388:6*

Oczy jak płomień ognia ... Wyrażające ich przeszywającą jasność. R388:6*

Strzegł swoich wiernych, gdy ci błąkali się po mrocznych dolinach i ukrywali się w ciemnych jaskiniach ziemi. R5993:2

Może podążać za nimi we wszystkich wędrówkach na bezludzia, bez względu jak dzikie i posępne mogły być górskie przełęcze. HG98:1

Wzgardzonym i prześladowanym z powodu prawdy dodawała otuchy myśl, że ich wyniesiona Głowa "nie patrzy tak jak patrzy człowiek" (1 Sam. 16:7). R388:6*

Stopy podobne mosiądzowi ... Metal ten był prawdopodobnie najbardziej użytecznym i najtrwalszym jaki znali starożytni. To jak gdyby mówi: "Nie bójcie się w waszej strasznej wędrówce przez 1260 lat po puszczy. Oto, jestem z wami! Będziemy wędrować razem". R388:6*

By podążać przy boku swego kościoła, gdy wspina się na poszarpane góry, gdy wędruje na obolałych nogach, znużony, w poszukiwaniu miejsca, gdzie można siać nasiona prawdy. R5993:2, 491:4*

Opis ten jest bardzo podobny do opisu istoty duchowej widzianej przez Daniela (10:6). R388:6*

19. Znam uczynki twoje ... W takim kryzysie, praca, nakarmienie głodnego i okrycie nagiego, było nadzwyczajną cnotą. HG98:2

Podobny język użyty jest w przesłaniu do Efezu, z wyraźnym uznaniem, że uczynki Tiatyry były nawet obfitsze. R389:1*

Więcej niż pierwszych ... Hojna pochwała. Ukazuje uznanie przez Pana wiernych mozołów prawdziwego Kościoła w tym okresie. Wyraźne przyznanie, że uczynki Tiatyry były nawet obfitsze od uczynków Efezu. R389:1*

 

 

 

20. Że niewieście Jezabeli ... Obrończyni kapłanów Baala. Symboliczny prześladowca Kościoła; wielka nierządnica, Babilon; odstępczy kościół rzymski. R5993:2; R3794:4; OV268:3; B256

Przedstawia wielki religijny system wieku Ewangelii, który pogwałcił prawdę. R5751:2

Typ na zepsuty kościół wpajający fałszywe doktryny wśród nominalnego kościoła Pańskiego. R4741:1

Pozafiguralna Herodiada (Mat. 14:3, 4; Mar. 18:19) cudzołożnie połączona z królestwami tego świata, choć nominalnie poślubiona Chrystusowi. R3325:3

Przedstawiająca fałszywy kościół chrześcijański zaślubiony z rządami ziemskimi. R5751:2

Bałwochwalcza żona króla Achaba (1 Król. 19:14), przed którą Eliasz uciekł na puszczę. R5993:2

Jest to oczywiście ta pijana niewiasta, przed którą uciekł kościół. HG98:2

Jeśli jesteśmy skłonni czuć wzburzenie i wyrażać się dobitnie o niegodziwych postępkach nierządnicy, jak to powinniśmy czynić, to nie zapominajmy przy tym, że nieco podobne praktyki przeważają i w naszych czasach. R4741:6

Nazywa siebie prorokinią ... Opis nierządnicy w tym posłannictwie dokładnie pasuje do nauczania Rzymu. R389:3*

Zwodzi moje sługi ... Z właściwego biegu chrześcijańskiego życia. R4730:4

W swych wielkich uciskach, wielu z tych, którzy uciekli, zostało na powrót zwiedzionych przez darowanie życia, posiadłość i pozycję, jakie posiadali na początku swej ucieczki. HG98:2

By uprawiali rozpustę ... W tej łączności Chrześcijaństwa ze światem; uwielbiać domy, własności ziemskie, banki, akcje, obligacje, tytuły i sławę. R4811:5

Pismo Święte ustawicznie przedstawia kościoły w niewiastach, zatem jest tu aluzja do naśladowania i łączności z jakimiś córkami Babilonu. R389:4*

Ofiarowane bałwanom ... Czy mogłyby być lepiej opisane pogańskie pojęcia, których naucza papiestwo i które przylgnęły do protestantyzmu? R389:3*

21. Dałem jej czas ... Gr. chronos, czas, 360 lat, kończący się na wiosnę 1878 roku. 95 tez Lutra zostało umieszczonych na drzwiach kościoła w Wittenberdze 31 października 1517 roku. Datując początek tego "czasu" od wiosny 1518 roku, czyli uwzględniając kilka miesięcy na rozszerzenie się światła, 360 lata prowadzi nas do wiosny 1878 roku. R491:4

Do czasu, kiedy w równoległości czasów, nasz Pan powiedział do nominalnego kościoła ewangelicznego: "Oto wam dom wasz pusty zostanie". R389:5*, 491:4*

Jej czas na upamiętanie rozpoczął się wtedy, gdy zaświtało nad nią światło Reformacji. R491:4*

Od swojej rozpusty ... Pokusa przed duchowym Izraelem, który został przedstawiony w cielesnym Izraelu, jest o wiele bardziej podstępna – dotyczy wszelkiej zakazanej społeczności ze światem. R2300:1

Unia z jakimiś córkami Babilonu; różnymi sektami związanymi przez wyznania wiary, które wciąż trzymają w niewoli duchowy Syjon. R389:4*

22. Rzucam ją na łoże ... Śpiączka, odrętwienie. R491:5*

Tych, co z nią cudzołożą w ucisk wielki ... Ucisk wielki. R491:5*

23. Dzieci jej ... Córki, różne dzisiejsze kościoły. R491:5*

Rzym starał się zabijać dzieci Tiatyry literalną śmiercią. Pan zaś dodaje im otuchy, że w końcu nastąpi odwrócenie losu. R389:5*

Porażę śmiercią ... Duchowa śmierć jest tym, co dzisiaj dolega kościołom. R491:5

24 Głębin Szatana ... Zamanifestowanych w nowoczesnej tzw. Chrześcijańskiej Umiejętności; itd. R2189:1

Są pewne pojęcia, które "oni" nazywają głębokimi rzeczami Bożymi, a które nasz Pan nazywa właściwym mianem: "głębokie rzeczy Szatana". R389:6*

25. To, co macie, utrzymajcie ... Cierpliwe noszenie tego ciężaru, trzymanie mocno tego, co mają. R390:1*

26. Zwycięzcy ... Który zwycięża miłość samego siebie, popularności, światowej pomyślności, ludzkich teorii i systemów. D268

Ci, którzy przezwyciężają słabości i nękanie ich przez ich własne upadłe ciało, powaby ich środowiska i podstępy Przeciwnika. OV356:3

Dam władzę ... Podczas sądu świata zwycięzcy obecnego wieku Ewangelii będą z Panem na tronie w Jego Tysiącleciu (Obj. 3:21). R4084:4

Uczestnicy w chwale tysiącletniego Królestwa, w jego panowaniu nad ziemią celem podnoszenia rodzaju ludzkiego. CR81:1

W żadnym sensie Królestwo nie było ustanowione w dniu Pięćdziesiątnicy. Co najwyżej stanowiło jego zalążkową przygotowawczą formę. HG368:4

Cechą charakterystyczną okresu Tiatyry były rządy fałszywego kościoła. R491:5*

Nad narodami ... Poganami. OV379:5

Zwycięski kościół miał uczestniczyć w dziele ustanawiania Królestwa i obalaniu władzy pogan. D624

Niezliczone miliony mogą być zbawione w przyszłym wieku. R858:2

27. Będzie rządził nimi ... Narody. D518

We wtórym przyjściu Chrystusa. NS552:5

Dla ich błogosławienia i podniesienia z grzechu i samolubstwa. R4799:2, 5377:4

"On musi królować, dopóki nie położy wszystkich nieprzyjaciół pod stopy swoje"; "Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano ... i aby wszelki język wyznawał" (1 Kor. 15:25; Fil. 2:10,11). R1057:1

Rzym, fałszywy kościół, był u szczytu swej chwały, twierdząc, że jest królestwem Bożym i, że rządy Chrystusa już się zaczęły – przez Jego zastępcę, papieża. Dosłownie rządził narody laską żelazną, krusząc w kawałki kogo mógł. R390:1*

Laską żelazną ... Królestwo Boże będzie założone przy użyciu siły. D518

Kiedy przejęta będzie władza nad światem. Civ

Zewnętrzne posłuszeństwo będzie przymusowe. D636; R1163:6

Rozmyślni przeciwnicy sprawiedliwości będą zniszczeni. D643

Socjalizm Tysiąclecia nie będzie dobrowolny, ale narzucony. R3141:2

Siła nie będzie w najmniejszym stopniu kolidować z przymiotem wolnej woli danej człowiekowi na podobieństwo Boga. R1057:2

Przewrotni i uparci przy próbach oporu będą surowo traktowani. R1057:1

Kiedy kościół zostanie zgromadzony do Chrystusa, zacznie rządzić laską żelazną, która pokruszy chełpiące się instytucje światowe jak naczynia garncarza. R2462:6

Chrystusowe dzieło Tysiąclecia nie będzie polegać po prostu na przyciągnięciu serc ludzkich przez miłość rozbudzoną poznaniem prawdy, ono będzie czymś więcej: będzie to rządzenie laską żelazną z nieugiętą sprawiedliwością. R1057:1

Obowiązujące w nim przepisy będą o wiele bardziej wymagające niż w jakimkolwiek poprzednim rządzie. Swobody ludzkie będą ograniczone do takiego stopnia, że będzie to irytujące dla wielu z tych, którzy obecnie głośno domagają się rozszerzenia swobód. A302

Pod rządami Chrystusa stosowane będą liczne i surowe chłosty, których w naturalny sposób domaga się obecne życie pełne pobłażliwości i dogadzania sobie. A303

Gdy laska żelazna dokona już dzieła zniszczenia, wtedy ręka, która uderzała zacznie leczyć. A256

Będą rozbici ... Rządy pogan, imperia, narody; wielkie samolubne systemy, który mają upaść i nie powstać więcej. B77; SM58:1

W czasie wtórego przyjścia Chrystusa i ustanawiania Jego Królestwa. SM716:2

Owo uderzenie i kruszenie należy właściwie do Dnia Pomsty. D637

"Rozbicie" w kawałki obecnego systemu społecznego w czasie wielkiego ucisku i anarchii, w przygotowaniu do ustanowienia Królestwa sprawiedliwości. D296

Narody nie będą zważać na nowego Króla (Ps. 2:9-12), aby poniechać opresji i praktykować sprawiedliwość, będą zatem rozbite na kawałki. R713:4

Rząd wyższy niż ludzki przyjdzie do ludzi przez krwawy chrzest ucisku – rozbijając obecne niedoskonałe systemy. R1424:4

Wielki Odkupiciel całkowicie rozbije w kawałki wszystkie istniejące instytucje, które wydają się tak wielkie i tak wspaniałe, lecz są naczyniami garncarza – przeciwnika Bożego, Szatana. SM717:1

Królestwa tego świata, które w nadejściu Królestwa Chrystusa będą w nim zupełnie nieprzydatne, w zupełnej dysharmonii z zasadami sprawiedliwości. R2691:6

Naczynia gliniane ... Stanowiska papieży, kardynałów, biskupów, królów, książąt, magnatów finansowych, itd., utworzone przez Szatana. SM716:2

W czasie ucisku Pan rozbije w kawałki królestwa tego świata, tak jak wyrób garncarski rozpada się w kawałki pod uderzeniem laski żelaznej. R1563:6

Wszystkie narody, nie tylko pogańskie, ale również cywilizowane, znajdą się w gwałtownej opozycji do Królestwa Niebieskiego, dlatego też wszystkie razem zostaną skruszone. SM442:T

Tytuł Chrystusa "Książę Pokoju" nie stosuje się do początku Jego panowania, kiedy będzie On rozbijał w kawałki każdy ludzki system nie pozostający w harmonii z Boskimi zasadami. R5136:4
Przyjście Króla ziemi oznacza dużo ucisku i ogólne obalanie królestw tego świata. Oznacza ono rozbicie w kawałki królestw ziemi niczym naczynia garncarskie. R1692:4

Równoległość siedemdziesięciu lat spustoszenia Jeruzalemu zakończone Edyktem Cyrusa (606-536 p.n.e) rzutuje na siedemdziesiąt lat pustoszenia Chrześcijaństwa przez rewolucyjny ruch komunistyczny (1914-1984). Rok 1984 rozpoczyna się panowanie nad światem niewidzialnego Cyrusa, czyli Chrystusa - Głowy i Ciała. Od tego czasu wszystkie rządy świata zaczynają rozsypywać się w anarchii jak wyroby garncarza uderzone żelazem.

 

Powyższą równoległość i inne ukazujące ten czas potwierdziło również liczbowanie biblijne.

 

Oto wartość liczbowa słów wyrażenia Psalmu (2:9) cytowanych w Apokalipsie (12:5): "Paść narody laską żelazną"

 

 

 

 

28. Gwiazdę poranną ... Fałszywy kościół rościł sobie pretensje do nieomylności, że on sam jedynie może tłumaczyć Pismo Święte. Lecz dla wiernych zostało obiecane nie tylko udzielenie światła przed tym dniem, lecz tak samo dowód czasu nocy i świtania. R491:5*

Tym, którzy zechcą pracować w harmoniii z planem Bożym obiecane zostało nie tylko wzrastające światło, lecz światło zaawansowane. R390:4*

Mieli otrzymać "Gwiazdę poranną" bardzo wcześnie w poranku zmartwychwstania, podczas gdy ogół świata znajduje się w ciemności. R91:1*