TrzyBiada.pl
Napisz do
nas
Wprowadzenie
Codziennie, z ust milionów chrześcijan płyną do naszego Stwórcy następujące słowa: "Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja, jak w niebie, tak i na ziemi... "

Jak się wydaje, niezbyt wielu jest takich, którzy zauważyli, że już te pierwsze zdania modlitwy poleconej przez samego Jezusa uczą dwóch bardzo ważnych rzeczy:
Po pierwsze. Nasz Pan – uosobienie miłości, Syn Boga, który "jest miłością" (1 Jan 4:8) nie mógł zalecać prośby o takie królestwo, w którym nieliczni zażywają rozkoszy nieba, a miliardy cierpią męki w ogniu piekielnym, w nieskończoność. Nauczanie takich potwornych, zniesławiających Boga teorii, możliwe było w wiekach ciemnych, gdy Biblia była niedostępna, a drukowano ją celowo w martwym języku łaciny, niemal wyłącznie na użytek kleru. Dla laików, kler preparował oszukańcze namiastki Biblii, mające na celu trzymanie ich w ciemnocie i zabobonnym posłuszeństwie.
 
Dzisiaj, w Piśmie Świętym, zwolnionym dwieście lat temu z klasztornego łańcucha, każdy może przeczytać, że Bóg przygotował wspaniałe Królestwo dla wszystkich ludzi dobrej woli, i że tylko rozmyślnych złoczyńców ukarze On tzw. "drugą śmiercią" (Obj. 21:8). Jest to śmierć ostateczna, w odróżnieniu od pierwszej śmierci – Adamowej (1 Kor. 15:22-26). Nie wcześniej jednak, ta druga śmierć na zawsze obróci w nicość ludzi złej woli, aż Chrystus zapewni wszystkim stuprocentową szansę poprawy w tzw. "czasie naprawienia wszystkich rzeczy" (Dz.Ap. 3:21).
 
Po drugie. Modlitwa Jezusa zapowiada, że królestwo utracone przez grzech Adama będzie jemu i jego potomkom przywrócone, i że to królestwo przyjdzie do ludzi – na ziemię. Wyraźnie sprzeczne z Biblią są wszystkie teorie o wędrówce ludzi gdzieś w zaświaty i pozostawienie naszej pięknej ziemi, "wiecznego mieszkania" człowieka, jako bezludnego nieużytku. Błędna jest teoria, że dzieło stworzenia rasy ludzkiej na ziemi nie powiodło się, a Bóg zmuszony jest tworzyć dla wszystkich nowe byty, gdzieś poza ziemią. Biblijne słowo "naprawienie", (gr. apokatastasis), potwierdza, że naprawieniu podlegać będzie ziemski człowiek i jego naturalne środowisko – ziemia.
 
Chociaż prośby o to królestwo zasyłane są już od bez mała dwóch tysięcy lat, to nie mogło być ono założone wcześniej niż zakłada to Boski program. Program ten przewidywał m.in. narodzenie się odpowiedniej liczby ludzi, którzy żyć będą wiecznie na ziemi, posłanie na ziemię w zbawczej misji Jezusa Chrystusa oraz wybór spośród Jego naśladowców klasy tzw. Kościoła. Klasa ta, w odróżnieniu od ogółu ludzkości mającej żyć wiecznie na ziemi, otrzyma w "pierwszym zmartwychwstaniu" duchową naturę i będzie współdziałać z Chrystusem w procesie dźwigania świata z upadku.
Boskim, naprawczym planem objęte są całe dzieje ludzkości: od utraty Raju, opisanego w pierwszej księdze Biblii, poprzez śmierć Jezusa na Golgocie jako podstawę zbawienia, aż do przywrócenia tego Raju, o czym mówi ostatnia księga – Apokalipsa.
Wszystko wskazuje na to, że program ten realizowany jest w czasie symbolicznych siedmiu dni, czego żydowski tydzień, uświęcony Boskim prawem był wzorem. Sześć dni strapień i ciężkiej pracy kończył siódmy dzień szabatu, dzień świątecznego odpoczynku. Pismo Święte podaje Boską skalę czasu: "jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat" (2 Piot. 3:8).
 
Ci, którzy wierzą przekazom Biblii ustalili, że od stworzenia pierwszej pary ludzkiej do pierwszego przyjścia Chrystusa na ziemię upłynęły cztery tysiącletnie dni i nieco ponad sto lat. Przez dalsze dwa tysiącletnie dni wybierany był Kościół Chrystusowy. Z tym "tygodniowym" programem harmonizują słowa Jezusa: "Oto wyrzucam demony i dokonuję uzdrowień dzisiaj [piąty tysiącletni dzień od Adama] i jutro [szósty dzień], a trzeciego dnia [siódmego] skończę" (Łuk. 13:31). Ten siódmy, symboliczny dzień, w którym Chrystus dokończy swego zbawczego dzieła już się rozpoczął i jest nazwany w Piśmie Świętym jego Drugą Obecnością.
Niektórzy sądzą, że drugie przyjście będzie widzialną dla wszystkich manifestacją, z powtórnym pokazaniem się Chrystusa ludzkim oczom w cielesnej postaci. Głębsze wniknięcie w treść Pisma Świętego uczy czegoś innego. Pan Jezus opuścił chwałę niebios i stał się człowiekiem, niższym od aniołów, po to, aby złożyć okup za człowieka (Hebr. 8:9). Po swym zmartwychwstaniu powiedział On: "dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi". Chwały tego Monarchy, obdarzonego przez Boga duchową, boską naturą i wywyższonego ponad wszystkie istoty wszechświata, nie zniosłoby żadne ludzkie oko. Pan Jezus już wcześniej zapowiedział: "świat nie będzie już mnie oglądał" (Jan 14:19).
 
Jak zatem miało wyglądać owo drugie przyjście Chrystusa? Dzień swojej drugiej obecności (grec. parousia) przyrównał Pan do literalnego dnia, gdy powiedział: jak światło (grec. astrape) wychodzi od wschodu i pokazuje się aż do zachodu, tak będzie obecność (grec. parousia) Syna Człowieczego (Mat. 24:27). A zatem druga obecność Chrystusa, gdy przyszedł na nią właściwy czas, oznacza stopniowe, nasilające się od małych początków, zaangażowanie nieba w sprawy ziemi, prowadzące do założenia na niej Królestwa Bożego. W odpowiednim czasie przedstawiciele niebiańskiego Króla, wzbudzeni z grobów, Abraham, Izaak, Jakub i inni Święci starożytności, pojawią się wśród ludzi i powiedzą im wyraźnie, co mają czynić, aby otrzymać życie wieczne (Łuk. 13:28, 29).
 
Od ponad stu lat rozpędza się gigantyczna machina Boskich przygotowań do tego Królestwa. Dotyczy to ogólnego oświecenia, podniesienia człowieka w godności oraz nieprzypadkowej w tym czasie ery wynalazków, która już teraz zapewnia bajeczne wprost wygody i bogactwa.
 
Przygotowanie sięga również ludzkich serc i umysłów. Dzisiaj, masy ludzkie upajają się odzyskiwaną wolnością, ale jak ruch wahadła pędzą w przeciwnym kierunku – do nie skrępowanej niczym swobody. Puszczają wszelkie hamulce i coraz mniej ludzi zważa na wrodzone nakazy moralne. Taki stan prowadzi do rozsadzania struktur starego porządku świata – do totalnej anarchii.
 
To wszystko Bóg przewidział w swoim planie i na to dozwolił. Zamierzył bowiem, w ramach przygotowań do Królestwa, pewne dyscyplinujące kroki, aby wzbudzić we wszystkich ludziach słuchające ucho i należyty respekt wobec działań nowego, choć niewidzialnego Króla. Dotyczy to zarówno despotów świeckich i religijnych, chcących wciąż widzieć lud w niewolniczym jarzmie, jak również i samego ludu, którego żądania są przeważnie uzasadnione, ale nieraz niesłuszne i samolubne.
Na czym polegają te dyscyplinujące kroki i skąd o nich wiadomo?
 
Już w epoce Starego Testamentu Bóg posyłał oddanych mu ludzi, proroków, aby zapowiadali władcom, żydowskim i pogańskim, nadejście kar mających na celu wzbudzenie w nich pokory, pokuty i chęci naprawy. Bez takich Bożych interwencji, ludzkość zdegenerowałaby się w stopniu uniemożliwiającym jej przyszłą naprawę. W dobie ery chrześcijańskiej, rolę takich rzeczników Boga pełnili oddani mu ludzie, którzy głosili potrzebę pokuty i reformy oraz ostrzegali przed konsekwencjami złego postępowania.
 
Szczególną rolę pod tym względem odegrał proroczy ruch reformacyjny Badaczy Biblii w Stanach Zjednoczonych Ameryki, działający kilkadziesiąt lat na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku. Ruch ten ogłosił rozpoczynający się siódmy tysiąc lat jako początek niewidzialnej Paruzji Chrystusa oraz zbliżający się koniec tzw. "Czasów Pogan" (Łuk. 21:24). Przez kilkaset lat Izrael był figuralnym królestwem Bożym, zaś tron, na którym zasiadł Dawid i Salomon, Pismo Święte nazwało "tronem Jahwe". Od upadku tego królestwa Bóg dozwolił pogańskim władcom rządzić światem najlepiej jak umieją, do czasu, gdy na tronie świata zasiądzie Jego Syn, Jezus Chrystus. Według czasowych przesłanek Pisma Świętego dozwolenie na pogańskie rządy wygasło w 1914 roku, co zostało przed czasem publicznie ogłoszone. Prorocze obwieszczenie oparte było na wizji Eliasza, w której prorok ten widział kolejno: wiatr, trzęsienie ziemi i ogień. Po tych manifestacjach grozy usłyszał cichy, łagodny powiew. Wizja ta została odczytana jako proces usuwania ziemskich rządów na rzecz nowego Króla, Księcia Pokoju. Miało to się stać przez stopniowe osłabianie i kruszenie tych rządów; w trzech etapach: wojny, rewolucji i anarchii. Choć były to z konieczności zapowiedzi ludzkiej niedoli, nieszczęść i śmierci, które czytelnik Biblii odczuwa nie mniej głęboko jak inni, to jednak widzi on w tym karcącą rękę kochającego Ojca. Pan Bóg kieruje w ten sposób swoje ziemskie dzieci na ścieżkę prowadzącą do szczęśliwości i życia wiecznego.
 
Prorocze zapowiedzi sprzed stu lat okazały się jeszcze dość ogólne. Obecnie treść tych zapowiedzi stała się bardzo wyraźna, ponieważ po roku 1914 świat zmienił całkowicie swoje oblicze. Dzisiejszy czas obfituje w wydarzenia wpisujące się zadziwiająco trafnie we wcześniejszy proroczy scenariusz. Ponadto Boża Opatrzność rzuciła światło na niezrozumiałe dotąd wizje i symbole Apokalipsy. Teraz wszystkie pieczęci tej Księgi zostały już zerwane i cała jej fascynująca treść stoi przed czytelnikami otworem. Wcześniejsza wizja Eliasza, wskazująca na przyszłą wojnę, rewolucję i anarchię została szczegółowo potwierdzona przez wizję Jana, któremu Bóg pokazał te procesy jako "trzy biada" (Obj.8:13). Wszystko to, pozwala zachować ostrość spojrzenia na Chrześcijaństwo, Izraela – naród wybrany, rewolucyjny ruch komunistyczny i inne zagadnienia, a także cieszyć się bliską perspektywę Królestwa Bożego na ziemi.
 
Radosne przeświadczenie o tym, że biblijny "ogień" – "trzecie biada”, czyli ogarniające dzisiejszy świat procesy anarchistyczne są już ostatnim bólem porodowym poprzedzającym narodzenie szczęśliwego świata, skłoniło wydawców tego portalu do publikacji posiadanego materiału na szerszym forum.

 
Popularne artykuły
Izraelsko-Arabski proces pokojowy - część 2 z 2
Izraelsko-Arabski proces pokojowy w świetle proroctw biblijnych List otwarty chrześcijan do chrześcijan   (ciąg dalszy artykułu)   Twierdzenia Palestyńczyków   Twierdzenia palestyńskiego, że ...dalej
Izraelsko-Arabski proces pokojowy - część 1 z 2
    Izraelsko-Arabski proces pokojowy w świetle proroctw biblijnych List otwarty chrześcijan do chrześcijan     Wstęp     Nie zdarzyło się nigdy przedtem, aby ...dalej
Gromadzenie sił na Armageddon
"Albowiem przyszedł dzień on gniewu i któż się ostać może" Obj. 6:17     Księgę Objawienia Bóg dał, jak ...dalej
Antychryst. Jego ostateczny koniec
OSTATECZNY KONIEC ANTYCHRYSTA WIDZIANY W 1889 ROKU     Prześledziliśmy historię papiestwa aż do obecnych czasów, do Dnia Pańskiego ...dalej
Wychowanie jezuickie
Wyjątki z traktatu Stanisława Szczepanowskiego pt. "Idea polska wobec prądów kosmopolitycznych". Lwów, Towarzystwo Wydawnicze 1901, ...dalej
ANARCHIA - Symboliczny ogień, którym kończy się stary świat
"A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ...dalej
Izrael (2)
OD ABRAHAMA DO CHRYSTUSA   W poniższym rozdziale podano skrótowy przegląd wydarzeń w historii Izraela, od czasu ...dalej
Eliasz wyruszył z Elizeuszem z Gilgal
„Kiedy Pan miał unieść Eliasza wśród wichru do nieba, Eliasz wyruszył z Elizeuszem z Gilgal”. 2 Królewska ...dalej
Okup ukazany w ceremoniach Zakonu
„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który ...dalej
Plagi egipskie (06) - Dziewiąta i dziesiąta
DZIEWIĄTA PLAGA EGIPSKA – CIEMNOŚCI 2 Mojżeszowa 10:20-29     "Rzekł więc Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę swoją ku ...dalej
Archiwum
Etykiety
Trzy Biada Copyright © 2011 Artykuły   Articles   Wprowadzenie   Warto zobaczyć   Kontakt
projekt graficzny cefau wykonanie eball