Kłamstwa arabskie   Państwo Palestyńskie. Idea takiego państwa zrodziła się z mało nagłaśnianej doktryny, że „kiedy ziemia zostanie raz podbita przez islam, należy już na zawsze do islamu”. Świat arabski uważa zatem, że skoro islam zawładnął Ziemią Świętą już w VII wieku i panował (z małymi przerwami w erze krucjat) aż do początku XX wieku, to Żydzi powracający do niej są intruzami. Duchowni islamscy sfabrykowali kłamstwo, które głosiło, że to oni są dziedzicami obietnic danych Abrahamowi. Wprawdzie uznali oni Abrahama i starotestamentowych proroków, ale spreparowali kolejne kłamstwo, że Abraham złożył na ofiarę na górze Moria nie Izaaka lecz Izmaela. To Abraham wraz z Izmaelem, według tych baśni, odbudowali świątynię w Mekce – późniejszej stolicy muzułmanów. Pełnoprawni właściciele Ziemi Świętej pojawili się w końcu XIX wieku, a historycy są zgodni, że „Żydzi, w mniejszej lub większej liczbie, nieprzerwanie zamieszkiwali ten obszar przez ostatnie trzy tysiąclecia”. Tymczasem to Arabowie twierdzą, że mają historyczne związki i pełne prawo do tej ziemi, chociaż żadne wiarygodne badania naukowe tego nie potwierdzają. Palestyna pod panowaniem Arabów była zacofanym gospodarczo krajem koczowników, z ziemią nienawodnioną i jałową, bez żadnych nadziei na godne życie jej nielicznych mieszkańców. U schyłku XIX wieku było ich około 700 000, w tym 50 000 ...czytaj dalej

  „Oto uczynię Jerozolimę kielichem odurzenia dla wszystkich okolicznych narodów, gdy nastanie oblężenie przeciwko Judzie i przeciwko Jerozolimie” ( Zach. 12:2; UBG). Na naszych oczach, w Ziemi Świętej, zaczynają się wypełniać zdumiewające proroctwa, które czekały w Piśmie Świętym na swój czas przez kilkadziesiąt stuleci. Proroctwa o ostatnim ucisku Narodu Wybranego, czyli Izraela. Jego następstwa będą miały olbrzymie znaczenie dla postępu Boskiego Planu Wieków: - Pan Bóg pokona wszystkie siły starego porządku świata, które w swoim antysemityzmie „podążą na góry izraelskie”(Ezech.39:2), aby zniszczyć zalążek Królestwa Bożego na ziemi. Od momentu jak skończyły się czasy niełaski dla Żydów, jak przestali być karani za odrzucenie Jezusa Chrystusa i zaczęła się ich narodowa restytucja, stali się obiektem nieustannych ataków Szatana. To była jego reakcja na nauczanie Słowa Bożego, że Królestwo Boże stanie na gruzach jego królestwa. – Ostatni ucisk Izraela i cudowny ratunek jaki otrzymają od ich niewidzialnego Orędownika – Jezusa Chrystusa, przełoży się na ich wielkie błogosławieństwa. Nadprzyrodzone zjawiska, jakie zapewne będą towarzyszyć ich narodowemu ocaleniu, otworzą im duchowy wzrok i „poznają Tego, którego przebili” (Zach.12:10). Narodowa skrucha i żal z powodu ukrzyżowania Jezusa z Nazaretu, stanie się owym „ożywczym tchnieniem” (Ezech. 37:9), które przywróci do duchowego życia i społeczności z Bogiem martwy jak dotąd, Izrael. – Klęska ...czytaj dalej

WALKA  DAWIDA  Z  GOLIATEM   Jednym ze znaków czasów ostatecznych było wydarzenie na Bliskim Wschodzie w dniach od 5 do 10 czerwca 1967 roku. Była to wojna wywołana przez planowany napad krajów arabskich na państwo Izrael. Ta trwająca sześć dni wojna zakończyła się zwycięstwem Izraela. W wyniku tej wojny cała Jerozolima dostała się w ręce Izraelitów, jak również tereny położone po zachodniej stronie Jordanu. W równoległościach z życia Dawida, niezwykła bitwa między Izraelem i Arabami w 1967 roku, odpowiada walce Dawida z Goliatem. "Chronologia Biblijna" str. 104-106, 205 Równolegle z tym wydarzeniem rozległ się "okrzyk o północy" informujący o dacie połączenia Chrystusa z Kościołem i wydarzeniach końca wieku Ewangelii (Mateusza 25:6; Objawienie 8:1; 10:3).     *  *  * *  *  *   Od samego początku odradzający się Izrael spotkał się z wrogością otaczających go państw arabskich. Państwa te, wielokrotnie liczebniejsze i lepiej uzbrojone "urągały" mu przez groźby i ataki zbrojne, nie kryły zamiarów wymazania go z mapy świata.   Ta demonstracja siły była zadufaniem biblijnego Goliata, przed walką z młodziutkim Dawidem. Przebieg sześciodniowej bitwy między Izraelem i Arabami, był również wiernym wypełnieniem obrazu. Oto słowa dziennikarza francuskiego: "nikt nie zdawał sobie sprawy z rozmiarów porażki. Nawet my, dziennikarze, którzy znaleźliśmy się w tym dniu w Kairze, byliśmy przekonani, że radio Izrael ...czytaj dalej

POTWIERDZENIA LICZBOWE     W starożytności, liczbowanie biblijne określano słowami: Gematria lub izopsefia.   "W Biblii można również znaleźć kilka niewątpliwych przykładów gematrii. Liczba trzystu osiemnastu sług Abrahama (1 Moj. 14:44), odpowiada najprawdopodobniej liczbie imienia Eliezer, spadkobiercy Abrahama 1 + 30 + 10 + 70 + 7 + 200 = 318.   W rachunku trzy razy po czternaście pokoleń, tworzących rodowód Jezusa (Mat. 1:17), niektórzy dopatrują się gematrii imienia Dawida (DWD – 4 + 6 + 4 = 14) opartej na symbolicznym użyciu liczby siedem. Jezus uchodziłby w ten sposób za 'trzykrotnego Dawida' (w sposób szczególny przynależąc do dynastii Dawida i będąc równocześnie Mesjaszem). Nie ma natomiast żadnej wątpliwości, gdy chodzi o liczbę Bestii (666) w Obj. 13:18, nawet, jeżeli sama podstawa rachunku jest przedmiotem dyskusji".   "Słownik Teologii Biblijnej" ks. Kazimierz Romaniuk, Pallotinum 1973, str. 424   Komentarz do Obj. 13:18, znajdujący się w VII tomie Wykładów Pisma Świętego zawiera informację, że wartość liczbowa liter napisu na tiarze papieża "Vicarivs Filii Dei" (Namiestnik Syna Bożego) wynosi 666.     Dalsze obserwacje tekstu Biblijnego pozwoliły zauważyć, że liczbowanie nie tylko ma zastosowanie do identyfikacji bestii papieskiej, lecz jest kluczem do zrozumienia tajemnic Bożych w całym Piśmie Świętym. Tekst z Obj. 13:18 przypomina koniec kłębka nici. Pociągnięcie za ten koniec rozpoczęło rozwijanie się całej długości ...czytaj dalej

"BEZPIECZNE MIESZKANIE" IZRAELA     Proroctwo Ezechiela zapowiadające ostatni ucisk Jakubowy – napad nieprzyjaciela z północy zwanego Gogiem, tak oto charakteryzuje sytuację narodu żydowskiego w tym czasie:   "… lud zebrany jest spośród wielu narodów na góry Izraela, długo leżące odłogiem. Sprowadzony on jest z powrotem spośród wielu narodów i mieszkają oni wszyscy bezpiecznie" (Ezechiela 38:8).   Omawiane wcześniej równoległości z życia Dawida wskazały na rok 1977 jako czas, w którym ubył z pola walki wielki przeciwnik Izraela – nasseryzm. Od tego czasu naród izraelski wszedł w szczególną fazę poczucia bezpieczeństwa, określoną proroczo jako "bezpieczne mieszkanie".   Jakie okoliczności składają się na to "bezpieczne mieszkanie"?   Potęga militarna Izraela. W chwili obecnej Izrael, jak nigdy dotąd, uzbrojony jest w najbardziej nowoczesną broń. Oto fragment audycji nadanej przez radio izraelskie w języku rosyjskim w święta Tom Kippur 1977 roku, ilustrującej nadzieje Izraelitów pokładane w uzbrojeniu: "Państwo izraelskie jest zapewnieniem tego, że te straszne czasy już nigdy nie powrócą, to nie zdarzy się nawet, gdy pół świata uzbroi się przeciw nam, a druga połowa ze stoickim spokojem i bezdusznością rzymskich patrycjuszy będzie patrzeć na grożącą nam zgubę. Mocnym argumentem trwałości naszego państwa jest armia w obronie Izraela, armia narodu zdolnego odtrącić wszelką agresję, obronić swoją ziemię i dom dla siebie, swoich dzieci i ...czytaj dalej

  Komentarze współczesne niebieską czcionką     WOJNA 1948 ROKU     Proklamowanie państwa Izrael było doniosłym wydarzeniem, nie tylko wśród społeczności żydowskiej, ale również w skali całego świata. Napawało ono Żydów radością i dumą, każąc jednak stać z "bronią u nogi" wobec niebezpieczeństwa grożącego ze strony świata arabskiego.   Po decyzji ONZ o utworzeniu Izraela, Arabowie, na znak protestu opuścili z gniewem salę obrad z postanowieniem zniszczenia powstającego państwa.   Oto wspomnienia z tego okresu;   "Pamiętam dobrze wiosnę roku 1948 w Jerozolimie. Myślę, że najstarsi mieszkańcy miasta też nie zapomną, nawet, jeśli dożyją 120 lat. Wtedy nie można było znaleźć w całym mieście wolnego pokoju. Wszędzie było pełno reporterów prasowych, ekip telewizyjnych i radiowych, obserwatorów politycznych z całego świata. Bułgaria przysłała ekipę 12-osobową, Chiny 6-cio osobową. Przedstawiciele Związku Radzieckiego zajęli cały hotel, a Amerykanów, Anglików, Szwajcarów i Francuzów nikt by nie zliczył. Ci wszyscy przybysze jedno mieli wspólne – termin ważności rezerwacji hotelowej. Wszyscy bowiem zarezerwowali swoje pokoje na przeciąg dwóch, a najdalej trzech tygodni. W tym czasie spodziewali się wypełnić swoją misję. A na czym ona polegała? Mieli oni publiczność w swoich krajach dokładnie poinformować o przebiegu narodzenia się nowego Państwa Izrael. Ale nie tylko. Ich następną rolą było sfotografować, opisać i przekazać telewizyjnie śmierć tego państewka, która według przewidywań ...czytaj dalej

UCISKI JAKUBOWE     "Tak mówi Pan, który rozpostarł niebiosa, założył fundamenty ziemi i stwarza ducha człowieka w jego wnętrzu: Oto uczynię Jeruzalem kielichem odurzenia dla wszystkich okolicznych narodów, gdy nastanie oblężenie przeciwko Judzie i przeciwko Jeruzalemowi. W tym dniu uczynię Jeruzalem ciężkim kamieniem dla wszystkich narodów. Wszyscy, którzy będą go dźwigać, bardzo się zranią, choćby się zgromadziły przeciwko niemu wszystkie narody ziemi" (Zachariasza 12:1-3).   Ustanowienie Królestwa Bożego na ziemi, o które modlą się codziennie miliony chrześcijan, jest ściśle związane z przywróceniem do łaski Bożej narodu żydowskiego. Jerozolima, stolica Izraela, jest miejscem, skąd władza Chrystusa zacznie rozszerzać uzdrawiającą świat działalność (Micheasza 4:2).   Obecny proces odradzania się Izraela jest wstępnym etapem, poprzedzającym ustanowienie Królestwa Bożego na ziemi. Nasuwa się więc pytanie: Dlaczego tej Boskiej działalności gromadzenia narodu wybranego towarzyszy nienawiść i niedola ludzka, kryzysy międzynarodowe i wojny? Odpowiadając na to pytanie, Pismo Święte informuje, że odwieczny przeciwnik Boży, Szatan, czyni wszelkie zabiegi, aby pokrzyżować Boskie Plany. Usiłując nie dopuścić do założenia Królestwa Bożego, stara się zniszczyć jego zalążek – Izraela, i w tym celu do walki organizuje podległe mu ziemskie systemy (Objawienie 12:9).   Proroctwa Pisma Świętego podają, że obecny, pogłębiający się kryzys na Bliskim Wschodzie zakończy się konfliktem zbrojnym o światowym zasięgu. Zwycięzca w tej walce będzie ...czytaj dalej

IMIGRACJA DO ZIEMI OJCÓW     "Do czasu pierwszej wojny światowej napłynęło około 80 tysięcy żydowskich imigrantów. Po utworzeniu mandatu, mimo pewnych utrudnień imigracyjnych, w ciągu 30 lat napłynęło do Palestyny 452 tysiące osób nie licząc imigrantów nielegalnych, a od maja 1948 roku do końca 1956 roku przybyło do Izraela 797 tysięcy osób ze wszystkich stron świata, zwłaszcza z Afryki Północnej i sąsiednich krajów arabskich. Zważywszy, że w 1934 roku liczba ludności całej Palestyny wynosiła 1.200 tysięcy osób i już wtedy kraj ten uchodził za przeludniony, przyjęcie takiej liczby imigrantów jest zjawiskiem zadziwiającym (...) W związku z gwałtownym rozwojem przemysłu i napływem rzeszy imigrantów tempo wzrostu Izraela jest zadziwiające".   "Geografia Powszechna", Tom IV str. 383, 387     Napływ imigrantów żydowskich do Palestyny (ukazuje go zamieszczony niżej wykres) wzrósł znacznie po roku 1948. Pakt ten cieszył, ale i dostarczał młodemu, niedoświadczonemu państwu szeregu kłopotów.       W ciągu niespełna 90 lat, licząc od 1882 roku liczba ludności żydowskiej w Izraelu zwiększyła się ponad 100 razy.   WSKRZESZENIE MARTWEGO JĘZYKA     Podstawowym problemem, nie cierpiącym zwłoki było ujednolicenie języka, którym mieli posługiwać się wszyscy imigranci. Prof. Dr. Pinchas E. Lapide wspomina, jak rozwiązano ten problem: "Na początku XX wieku ani jedno dziecko żydowskie nie uważało języka hebrajskiego za swój własny język. Kiedy pierwsi syjoniści usiłowali z powrotem ...czytaj dalej

PROROCTWA O POWROCIE IZRAELA DO ŁASKI     Proroctwa dotyczące Izraela sięgają swymi korzeniami bardzo odległych czasów. Cztery tysiące lat temu Bóg obiecał Abrahamowi, praojcu narodu izraelskiego, że da jemu i jego potomstwu ziemię Kanaan w osiadłość wieczną.   "Dam tobie i twemu potomstwu po tobie ziemię, w której teraz przebywasz, całą ziemię Kanaan, jako własność na wieki, i będę ich Bogiem" (1 Mojżeszowa 17:8).   Później przez Mojżesza Bóg powiedział:   "Wtedy Pan, twój Bóg, wyprowadzi cię z twego więzienia i zlituje się nad tobą, i przywróci, i zgromadzi cię ze wszystkich narodów, wśród których Pan, twój Bóg, cię rozproszył. Choćby twoi wygnani byli na krańcu nieba, stamtąd zgromadzi cię Pan, twój Bóg, i stamtąd cię zabierze; I Pan, twój Bóg, przyprowadzi cię do ziemi, którą odziedziczyli twoi ojcowie, i posiądziesz ją, i będzie ci wyświadczać dobro oraz rozmnoży cię bardziej niż twoich przodków " (5 Mojżeszowa 30:3-5).   Rozbudzoną w sercach narodu nadzieję podtrzymywał Bóg i umacniał przez dalsze liczne proroctwa Starego i Nowego Testamentu.     IZRAEL W OCZACH CHRZEŚCIJAŃSTWA       Przeglądając nauki całego chrześcijaństwa można w nich zauważyć brak, poza nielicznymi wyjątkami, wszelkich nadziei dla narodu żydowskiego. Ogół chrześcijan rozwinął w sobie uczucia niechęci i uprzedzenia do narodu, z którego rąk zginął Zbawiciel świata – Jezus Chrystus. W ich mniemaniu, łaska została ...czytaj dalej

Komentarze współczesne niebieską czcionką     SIEDEM CZASÓW KARANIA   "I polegną od ostrza miecza, i zapędzeni będą w niewolę między wszystkie narody, i będzie Jeruzalem deptane od pogan, aż się wypełnią czasy pogan" (Łukasza 21:24).   Wyrażeniem "Czasy Pogan" nazwał nasz Pan okres w dziejach świata od upadku Królestwa Izraelskiego, które było figuralnym Królestwem Bożym, aż do ustanowienia prawdziwego Królestwa Bożego na ziemi podczas Jego Drugiego Przyjścia.   Pierwszym, upoważnionym przez Boga królem ziemi był Adam, który miał ją czynić sobie poddaną i rządzić w sprawiedliwości. Jednak grzech, jaki popełnił, stał się przyczyną utraty królestwa. Gdy po upadku Adama ludzkość coraz bardziej pogrążała się w grzechu, Bóg dał władzę nad ziemią Aniołom, aby podjęli próbę podniesienia człowieka. Oni również zgrzeszyli napełniając ziemię gwałtem i niesprawiedliwością. Era ta zakończyła się potopem, który "wykorzenił przed czasem" (Hioba 22:16) pokolenie Gigantów – potomstwo zmaterializowanych Aniołów i córek ludzkich.   Po potopie, Bóg przyrzekł Abrahamowi: "W nasieniu twoim błogosławione będą wszystkie rodzaje ziemi" (Dzieje Apostolskie 3:25). Obietnica ta została zrozumiana przez potomków Abrahama – późniejszy naród izraelski, jako zapowiedź ich uniwersalnego panowania nad wszystkimi narodami.   Obietnica dana Abrahamowi, rozbudziła pragnienie przodownictwa także w innych narodach, które zaczęły rościć sobie pretensje do panowania "z łaski Bożej" nad resztą narodów. Podczas świetności panowania Dawida i Salomona, gdy ...czytaj dalej

Komentarze współczesne niebieską czcionką      OD ABRAHAMA DO CHRYSTUSA     W poniższym rozdziale podano skrótowy przegląd wydarzeń w historii Izraela, od czasu patriarchy Abrahama do czasu pierwszego przyjścia Mesjasza.     ABRAHAM znaczy "ojciec wielu narodów". Dla Żydów Abraham jest ojcem, gdyż są oni jego synami przez Izaaka i Jakuba; dla Mahometan przez Izmaela i Ezawa, natomiast dla chrześcijan, przez wiarę (Galacjan 3:29). Abraham stał się przyjacielem Bożym przez okazanie swej wiary, gdy na rozkaz Boży opuścił swój kraj i poszedł do ziemi Kanaan. Dzięki okazanemu posłuszeństwu stał się spadkobiercą obietnicy Bożej: "W nasieniu twoim będą błogosławione wszystkie narody ziemi". Spełnienie tej obietnicy dotyczy "czasu naprawienia wszystkich rzeczy", czyli Królestwa Bożego na ziemi. Nasienie duchowe – Chrystus i Jego Kościół wybierany przez cały wiek Ewangelii, to przyszły rząd tego Królestwa. Przyprowadzony do łaski naród żydowski, pod przewodnictwem Świętych Starego Testamentu, będzie ziemskim nasieniem, pośredniczącym w rozszerzaniu błogosławieństw Królestwa dla całej ludzkości.   IZAAK – długo oczekiwany syn Abrahama. Otrzymał od Boga osobiste potwierdzenie obietnic uczynionych jego ojcu.   JAKUB – młodszy syn Izaaka. Za głęboką wiarę i ocenę duchowych błogosławieństw, uczynił go Bóg spadkobiercą przymierza uczynionego z Abrahamem. Otrzymał też od Boga nowe imię – Izrael, co znaczy "możny u Boga". W szczególnych warunkach niewoli Egipskiej, rodzina Jakuba, reprezentowana przez 12 ...czytaj dalej

ZIEMIA ŚWIĘTA "Od drzewa figowego nauczcie się tego podobieństwa: Gdy się już gałąź jego odmładza i liście wypuszcza, poznajecie, iż blisko jest lato". (Mateusza 24:32).     W starożytnym świecie Izraelici byli jedynym narodem, który czcił prawdziwego Boga. Krainę, w której ten naród zamieszkał, opatrzność Boża od początku obrała za punkt wyjścia do radosnego opowiadania o mesjańskim wybawieniu.   Palestyna jest geograficznym środkiem względem kontynentów zamieszkałego świata. Bezpośrednio graniczy z Azją, Afryką i Europą. To wyjątkowe położenie sprawiło, że kraina ta była ośrodkiem zainteresowania i przedmiotem pożądania okolicznych narodów. Ustaliło się przekonanie, że "kto panuje nad Palestyną ten rządzi światem". Powiedzenie to, dotąd zachowało swoją aktualność.   Od samego początku istnienia tego narodu Bóg chciał, aby Żydzi byli skromni i nie mieli o sobie wygórowanego pojęcia. Bóg podkreślał za pośrednictwem Mojżesza, że są najmniejszym z narodów, a pomimo to wybrał ich do szczególnych zadań. I to się nie zmieniło dotąd. Izrael jest nadal jednym z najmniejszych państw świata. Jego terytorium jest mniejsze od połowy Szwajcarii, a ludności ma mniej więcej tyle, co Berlin.   Przed erą chrześcijańską, Izrael był jedynym przez Boga wybranym narodem. W języku tego narodu, za pośrednictwem jego proroków, podane zostało natchnione Słowo Boże, z którego dowiadujemy się, że kraina ta była miejscem szczególnej Boskiej działalności od zarania dziejów ludzkich. ...czytaj dalej

„Po wielu dniach otrzymasz rozkaz, w latach ostatecznych przyjdziesz do kraju uwolnionego od miecza i do ludu zebranego z wielu ludów na górach izraelskich, które długo były spustoszone; wszyscy oni wyprowadzeni spośród narodów, mieszkają bezpiecznie” (Ezechiel 38:8). Odpowiedź na pytanie, które otwiera niniejsze rozważania, od dłuższego już czasu nurtuje badaczy starotestamentowych proroctw. Nieprzypadkowo. Właściwa odpowiedź rzuca jasne światło Prawdy na jedno z ważniejszych proroctw, którego wypełnienia się oczekuje cały Dom Wiary, śledzący już od ponad 100 lat wydarzenia związane z powrotem Izraela do łaski. Wiele z tych proroctw znalazło już swoje wypełnienie za sprawą drugiej obecności Jezusa Chrystusa. Ten Orędownik narodu żydowskiego, wielki Książę Michał z proroctwa Daniela (12:1) już powstał a świadectwem skuteczności Jego działania jest państwo Izrael – niepodległe od 1948 roku; ojczyzna dotychczasowych „wiecznych tułaczy”, którzy decyzją Pana Boga zostali wygnani ze swojej ziemi na kilkanaście stuleci. Była to kara za odrzucenie i ukrzyżowanie Syna Bożego, zesłanego z nieba dla ratowania rodzaju ludzkiego. On Sam, choć tak wiele ucierpiał od swoich współbraci, zapowiedział w jednej z przypowieści, że przyjdzie czas restytucji tego narodu: „A od figowego drzewa uczcie się podobieństwa: Gdy gałąź jego już mięknie i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie to ...czytaj dalej

"Trzy duchy nieczyste jakby żaby"   Pismo Święte mówi nam, że taki rezultat ma być osiągnięty przez wypowiedzi połączonej władzy kościoła i państwa. "Trzy duchy nieczyste jakby żaby, które wychodziły z paszczy smoka i z paszczy bestii, i z ust fałszywego proroka". W tym fragmencie duch jest doktryną – doktryną nieczystą – fałszywą doktryną. Każdy z tych systemów będzie mówił to samo, a te wypowiedzi będą miały wpływ na zebranie królestw ziemi razem w wielkiej bitwie Armagedonu. Symbolika Pisma Świętego, właściwie rozumiana, jest bardzo silna i zawsze istnieje ścisłe podobieństwo między samym symbolem a rzeczą symbolizowaną. Kiedy Duch Święty używa żaby, aby przedstawić pewne doktryny lub nauki, możemy być pewni, że zastosowanie będzie dobrze pasować. Chociaż żaba jest małym stworzeniem, to nadyma się i aż prawie pęka z wysiłku by być kimś. Żaba ma bardzo mądry wygląd, mimo że nie wie zbyt wiele. Ponadto, ilekroć żaba wydaje z siebie jakiś dźwięk, rechocze. Trzy najważniejsze cechy żaby to pompatyczność, atmosfera wyższej mądrości i wiedzy oraz ciągłe rechotanie. Stosując te cechy do obrazu przedstawionego w Słowie Bożym, dowiadujemy się, że od władzy świeckiej, od Kościoła katolickiego i od Federacji Kościołów Protestanckich wyjdzie to samo nauczanie. Duch wszystkich będzie chełpliwy. Zostanie wytworzona atmosfera wyższej wiedzy i mądrości. ...czytaj dalej

CZASY POGAN - OSTATNIE SIEDEM LAT (część IV)     Ostateczna forma czwartej bestii i jej zniszczenie   Czwarte imperium, Rzym, pojawiło się w tej wizji jako potwór tak straszny, że prorok nie był w stanie porównać go z żadnym zwierzęciem spotkanym w naturze i odpowiednio opisać. Żelazna potęga Rzymu pogańskiego znana była z okrucieństwa niektórych jego cesarzy i krwawej bezwzględności legionów, ale to wszystko niknie w porównaniu z diabelską inteligencją, przebiegłością, zaciekłością i bestialstwem Rzymu papieskiego. Bez tak mistrzowskiego przyswojenia sobie znamion "księcia tego świata", Szatana, władza Rzymu nie ciągnęłaby się przez ponad dwa tysiące lat aż do dzisiaj. "Potem widziałem w nocnych widzeniach: Oto czwarta bestia, straszna, przerażająca i bardzo silna, mająca wielkie żelazne zęby. Pożerała i miażdżyła, a resztę deptała swoimi nogami. Różniła się od wszystkich bestii, które były przed nią, i miała dziesięć rogów. Uważnie przypatrywałem się rogom, a oto mały róg wyrósł między nimi (...) A oto w tym rogu były oczy podobne do oczu ludzkich i usta mówiące wielkie rzeczy (...)         Czwarta bestia oznacza czwarte królestwo na ziemi, które będzie różniło się od wszystkich królestw, i pożre całą ziemię, podepcze i zmiażdży ją. A dziesięć rogów oznacza, że z tego królestwa powstanie dziesięciu królów, a po nich powstanie inny, który będzie ...czytaj dalej

IV Tom Wykładów Pisma Świętego wydany w 1897 roku Wykład XIII (ilustracje - dodane)   Ustanowienie ziemskiego rządu   Nie należy spodziewać się ziemskiej fazy Królestwa Bożego przed zupełnym końcem Czasów Pogan (w październiku 1914 roku), ponieważ Bóg, oddając poganom władzę w dzierżawę do tej daty, nie uczynił żadnej pomyłki, a Jego plany się nie zmieniają. W chwili ustanawiania ziemskiej fazy Królestwa Bożego będzie ona miała izraelski charakter, gdyż tak przewiduje zobowiązanie Boga, czyli przymierze z Abrahamem i jego naturalnym nasieniem. Nawet główna łaska, Królestwo duchowe, została najpierw zaoferowana Izraelowi według ciała i takowa zostałby Izraelitom udzielona, gdyby w sercach byli gotowi otrzymać ją na warunkach z nią związanych – cierpienia z Chrystusem, aby potem dostąpić uwielbienia z Nim (Rzym. 8:17). Izrael naprawdę pragnął i szukał tego, co Bóg ma najlepszego do dania, ale "czego Izrael szuka, tego nie osiągnął, ale wybrani ["małe stadko" wybrane zarówno z Żydów, jak i pogan] osiągnęli, a inni zostali pogrążeni w zatwardziałości [niektóre przekłady oddają: zaślepieni – przyp.]". Nie na zawsze, ale do czasu, gdy wybór duchowego nasienia, właściwego Królestwa, zostanie uzupełniony (Rzym. 9:31-33; 11:7,23,25-32). Kiedy dzięki łasce Bożej, Izraelici w różnych stadiach niewiary, zostaną zgodnie z obietnicą zgromadzeni z powrotem do Palestyny, to żaden z nich nie będzie w jakimś stopniu ...czytaj dalej

IV Tom Wykładów Pisma Świętego - wydany w 1897 Wykład XI (Rysunki dodane)     Wielka armia Pana   W poprzednich rozdziałach odnotowaliśmy dzieło przygotowania do konfliktu tego złego dnia – organizowania, wyposażania i musztrowania ogromnych armii, budowania wielkich flot, wynajdywania nowych i zdumiewających machin wojennych, wytwarzania nowych i potężnych materiałów wybuchowych oraz wyczerpywania w każdym kraju narodowych zasobów na cele wojskowego wyposażenia. Odnotowaliśmy również pomruk rozgniewanych narodów, jak wszystkie one stoją uzbrojone po zęby i groźnie na siebie patrzą. Patrząc na te miliony uzbrojonych i zdyscyplinowanych żołnierzy, pytamy: Które z tych wszystkich potężnych zastępów stanowią wojsko, na które prorocy wskazują jako na wielką armię Pana? Czy te prorocze wzmianki mogą odnosić do któregokolwiek z tych zastępów? A jeżeli tak, to w jakim sensie moglibyśmy w którymś z nich widzieć armię Pana, skoro żaden nie działa pod wpływem Jego ducha? Albo też, czy wzmianki te mogą odnosić się do ludu Bożego, żołnierzy krzyża, których broń opisana przez apostoła Pawła nie jest cielesna, chociaż mocna do burzenia twierdz warownych? (2 Kor. 10:3-5). Czy może tak być, że "miecz ducha, którym jest Słowo Boże" (Efez. 6:17), w rękach ludu Bożego, napełnionego Jego duchem, dokona wielkiego dzieła zupełnego obalenia królestw tego świata i oddania ich Chrystusowi w wieczne posiadanie? Chcielibyśmy, żeby tak ...czytaj dalej

A teraz biblijne spojrzenie na całą sprawę:   Dla tych, którzy respektują proroctwa Biblii i którzy biorą pod uwagę wskazówki czasowe w niej zawarte, obecna rosnąca pomyślność Izraela nie jest czymś zaskakującym. Badacze Biblii ponad sto lat temu ogłosili, że czas "dwójnasobu" niełaski dla narodu wybranego minął w roku 1878. Ogłaszali zatem we wszelki dostępny sposób, że rozpoczął się proces drugiego exodusu, tym razem z "ziemi północnej" (Jer. 16:15), gromadzenia Żydów w Ziemi Świętej, odbudowa ich państwowości, wzrost pomyślności itd., prowadzący ostatecznie do chwalebnego finału: zawarcia z ich narodem Nowego Przymierza.         Zacytujmy fragmenty IV tomu Wykładów Pisma Świętego, w którym jego autor, Charles Taze Russell pisał w 1897 roku następująco: "Ucisk i utrapienie dnia Pańskiego zostaną w pierwszym rzędzie skierowane przeciwko chrześcijaństwu, a ostatecznie obejmą wszystkie narody. Jednak prorok Ezechiel (38:8-12) informuje nas, że ostatnie porywy tej burzy dosięgną narodu izraelskiego zgromadzonego w Palestynie. Prorok zdaje się wskazywać, że w obecnym okresie żniwa proces gromadzenia Izraela w Palestynie znacznie się nasili, w porównaniu do tego, co obserwowaliśmy do tej pory. Pisze on, że zostaną oni tam zgromadzeni w wielkiej liczbie z narodów i dysponując pokaźnym bogactwem będą zamieszkiwali miejsca, które były wcześniej ustawiczną pustynią. Będą także mieszkać bezpiecznie, podczas gdy w pozostałych częściach świata ...czytaj dalej

Spis treści: 1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 12   CZY ŻYDZI I CHRZEŚCIJANIE POWINNI DĄŻYĆ DO ZJEDNOCZENIA?     Sławny Rabbi Wise z Niezależnej Synagogi wywołał duże poruszenie wśród ponad miliona Żydów Nowego Jorku. Jego kongregacja urządza w ostatnim czasie wspólne nabożeństwa z niektórymi zgromadzeniami unitarian. We wszystkich kręgach, nie tyle wśród unitarian, co głównie wśród Żydów, otworzyło to dyskusję. Postawiono pytanie: Co to oznacza? Czy powinno to być zachętą, czy zniechęceniem? Czy jest to krok we właściwym, czy złym kierunku? Rzecz jasna ortodoksyjni Żydzi sprzeciwili się temu, lecz nie bardzo wiedzieli, jakich argumentów użyć, by uzasadnić swoje stanowisko. Wierzą oni w postęp, ale czują, że w tym przypadku jest to postęp niezgodny z prawem. Lecz pod jakim względem byłoby to czymś złym dla Żydów, którzy wierzą w jednego Boga, Jahwe, spotykać się z chrześcijanami, którzy również wierzą w jednego Boga, Jahwe? Tego oni nie wiedzą. Trudność potęguje fakt, że zarówno ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską i zieloną czcionką – współczesne)   Spis treści: 1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?   Artykuł 11 CZY ŻYDZI MUSZĄ STAĆ SIĘ CHRZEŚCIJANAMI, ABY POWRÓCIĆ DO BOSKIEJ ŁASKI?   Gdy weźmiemy pod uwagę słowo chrześcijanin, jak się je zwykle używa w odniesieniu do różnych sekt, katolickich i protestanckich, to na pytanie postawione w tytule odpowiadamy: Nie! Nie taką przyszłość dla Żydów nakreśla Biblia. Nie zapominajmy, że ci, którzy zostali jako pierwsi nazwani w Antiochii chrześcijanami, wszyscy byli Żydami. Niech też nikt nie zapomina, że "wysokie powołanie", by stać się duchowymi Izraelitami, "świętymi", otwarte zostało dla ludzi wszelkich grup pokrewieństwa, narodu i języka, a zatem zarówno dla Żydów, jak i dla innych. Czynimy jednak zdecydowaną różnicę między chrześcijanami czasów apostolskich, a nominalizmem, który podszywa się, jak czynił tak w minionych wiekach, pod miano chrześcijański. Nie znamy żadnego powodu, dla którego jakiś świątobliwy Żyd nie miałby, z pełnym szacunkiem ...czytaj dalej

1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 10 SYJONIZM TO BOSKIE WEZWANIE   "Ty powstaniesz, zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas zlitować się nad nim. Tak, nadszedł czas wyznaczony. Słudzy twoi bowiem kochają jego kamienie i żalą się nad jego ruiną. Narody bać się będą imienia Pana, a królowie ziemscy chwały twojej. Gdy Pan odbuduje Syjon, ukaże się w chwale swojej" (Ps. 102:14-17). Powyższy Psalm jest uważany za proroczy, zarówno przez chrześcijan, jak i Żydów. Każda ze stron stosuje go do siebie. Zgadzamy się, że istnieje Izrael duchowy oraz Izrael według ciała. Uważamy jednak, że chrześcijanie pomylili się stosując całe Pismo Święte do siebie i nie dostrzegli, że duża część obiecanych nadchodzących błogosławieństw należy do Izraela cielesnego. Brak rozpoznania tego faktu spowodował szkody i zamieszanie w umysłach wielu studentów biblijnych. Stosując do sobie obietnice należące do naturalnego Izraela, chrześcijanie zmuszeni byli przekręcić, wykrzywić i nadać Słowu Pana duchowe znaczenie, tak ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską czcionką – współczesne) Spis treści: 1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 8   NARÓD WYBRANY ? JEGO SABAT I JUBILEUSZ   Polecenie przestrzegania siódmego dnia w połączeniu z prawem obrzezania w szczególny sposób wyróżniały Żydów. W ich własnej ocenie oddzielało to ich od wszystkich innych narodów. Żaden inny naród nie otrzymał od Boga tego rodzaju zarządzeń. Przypuszczenie chrześcijan, iż siódmy dzień został im dany, czyli że został nałożony na nich obowiązek aby go święcili, jest nieporozumieniem. Nic w Piśmie Świętym tego nie potwierdza. Jest jednak najwyraźniej rzeczą stosowną aby również chrześcijanie odpoczywali jeden dzień w tygodniu. Jest to bardzo właściwy zwyczaj. W tym przypadku bardzo odpowiednio przeznacza się na to pierwszy dzień tygodnia zamiast dnia siódmego, czyli żydowskiego Sabatu. W szczególnym sensie pierwszy dzień tygodnia jest Dniem Pańskim: 1) Oznacza on nowy porządek rzeczy jako początek; 2) Jako pamiątka zmartwychwstania Odkupiciela; symbolizuje wszystkie nadzieje chrześcijan oparte ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską czcionką – współczesne) Spis treści: 1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 6   NOWE PRZYMIERZE IZRAELA     Naród wybrany spogląda wstecz na wielkie przymierze, jakie Bóg uczynił z Abrahamem, ich przodkiem ? przymierze potwierdzone przez Wszechmocnego Boga przysięgą, aby Jego lud mógł być całkowicie pewny co do jego ostatecznego wypełnienia. Izrael zrozumiał jednak, że błogosławieniu świata towarzyszyć musi ustanowienie Boskiego Prawa i ludzkość musi zostać pobłogosławiona prawnie. Dlatego też Żydzi wskazują na Mojżesza i na przymierze, które Bóg zawarł z ich narodem przez niego.         Prawdą jest, że z Przymierzem Prawa łączyły się rozczarowania. Jako naród Izraelici oczekiwali, że zapewni im ono wiele więcej, niż kiedykolwiek osiągnęli. Spodziewali się, że przez posłuszeństwo wobec jego wymagań oni sami staną się posiadaczami wiecznego życia. Oczekiwali dodatkowo, że wtedy Bóg Jahwe użyje ich narodu do błogosławienia innych narodów przez doprowadzenie świata ludzkości pod panowanie prawa Bożego, żeby cały ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską czcionką – współczesne) Spis treści:     1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz przywrócenia 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 5 JUBILEUSZ PRZYWRÓCENIA     Bóg dał swojemu wybranemu ludowi dwa odmienne rodzaje sabatów, czyli odpoczynku. Siódmy dzień został wyznaczony dla Izraelitów nie tylko dlatego, by mieli odpoczynek od przyziemnego mozołu, korzystny dla ich dobrego samopoczucia fizycznego, lecz dlatego również, że te dni sabatu były typami na przyszłość, wskazywały przyszły odpoczynek serca i umysłu. Na początku każdego roku ustalany był cykl 7 razy 7 dni. W następstwie tej wielokrotności, wkrótce po rozpoczęciu roku religijnego, po święcie Paschy i kołysaniu "snopa pierwocin plonu" wyobrażającym zmartwychwstanie Pana na niebiańskim poziomie, nadchodził dzień pięćdziesiąty.   W tym dniu na dzieci Izraela, które posiadały właściwy stan serca, spłynęło wielkie błogosławieństwo. Było to typem rozpoczęcia prawdziwego odpoczynku serca i umysłu, który w ten sposób został zapowiedziany. Uczestniczyli w tym ci z narodu wybranego, którzy znajdowali się w gotowości serca ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską czcionką – współczesne) Spis treści:   1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. "Dwójnasób" Izraela ? fakty i teoria 4. Karani przez "siedem czasów". Okres 2520 lat 5. Jubileusz odnowy 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?   Artykuł 4 KARANI PRZEZ "SIEDEM CZASÓW". OKRES 2520 LAT   Wchodząc w przymierze z narodem izraelskim, Bóg wiedział oczywiście z góry, że naród, którego ojcowie odważnie wołali: "Uczyńmy wszystko, co nasz Pan Bóg nam rozkaże", w rzeczywistości nie wywiąże się ze swych przyrzeczeń. Wiedział, że podobnie jak reszta świata Izrael będzie kołysany przez siły grzechu i odziedziczone słabości. W związku z tym, wpierw przedstawił ludowi wybranemu błogosławieństwo, które On ich Pan i Bóg da im o ile będą posłuszni Jego Prawu i będą postępowali według Jego przepisów, ale potem przedstawił im także to, czego mogą oczekiwać jeśli swego przyrzeczenia nie spełnią. Nawiasem mówiąc, w związku z przedstawieniem w zarysie kar za przekroczenie Prawa, Pan proroczo, w schowany i zakryty sposób, dostarczył informację mówiącą o tym, jak długo Jego wybrany naród będzie pozostawał ...czytaj dalej

(Uwaga: Wykresy, ilustracje i komentarze napisane niebieską czcionką – współczesne) Spis treści:   1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. "Dwójnasób" Izraela ? fakty i teoria 4. Karani przez "siedem czasów". Okres 2520 lat 5. Jubileusz odnowy 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?     Artykuł 3 "DWÓJNASÓB" IZRAELA ? FAKTY I TEORIA     Faktem jest, że historia hebrajskiego narodu w sposób naturalny dzieli się na dwie równe części ? 1845,5 roku łaski, po których nastąpiło 37,5 lat ucisku i zniszczenia, oraz 1845,5 roku niełaski, po których nastąpiło 37,5 lat powrotu do łaski i powstawania z prochu. Jest także faktem, że ten podział doświadczeń Izraela został wyraźnie przedstawiony w Biblii ? w jego własnych Pismach Świętych. Tak nadzwyczajny fakt byłby godny najwyższej uwagi zarówno Żydów, jak i Chrześcijan, nawet gdyby nie był zanotowany w Piśmie Świętym. Jeśli jednak stwierdzamy, że jest on jasno naszkicowany w natchnionych proroctwach, to ten dodatkowy fakt powinien zwrócić na niego uwagę tych wszystkich, którzy mają szacunek dla Biblii jako Boskiego przesłania. Gdyby nasi hebrajscy przyjaciele zbadali to zagadnienie i przekonali się co do ...czytaj dalej

Cykl artykułów napisanych przez C.T. Russella dla czasopisma "Overland Monthly" w latach 1909-1916:   Spis artykułów:     1. Wiara podstawą żydowskiego charakteru 2. Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa 3. Dwójnasób Izraela ? fakty i teoria 4. Siedem czasów karania ? okres 2520 lat 5. Jubileusz odnowy 6. Nowe Przymierze Izraela 7. Pascha pierworodnych 8. Naród wybrany, jego sabat i jubileusz 9. Wielki Dzień Pojednania 10. Syjonizm to Boskie wezwanie 11. Czy Żydzi muszą stać się chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski? 12. Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia?         Artykuł 1 WIARA PODSTAWĄ ŻYDOWSKIEGO CHARAKTERU     Zmartwychwstanie żydowskich nadziei, jakie można dostrzec w Syjonizmie jest zdumiewające nie tylko dla dobrze poinformowanych pogan, lecz również dla co bardziej uczonych spośród narodu żydowskiego. Siedemnaście lat temu autor tego artykułu zwiedził Ziemię Świętą. Odnotował wtedy dowody odmładzania się spowodowane zwiększonymi opadami deszczu w tym regionie. Jest to zgodne z pewnymi proroctwami Pisma Świętego, na które już od piętnastu lat zwracał uwagę. Przy tej okazji usiłował on obudzić żydowskie zainteresowanie proroctwami odnoszącymi się do ich ponownego ustanowienia jako naród w ich ziemi, a także błogosławieństwem Bożym, jakie ma być wtedy wylane na Ziemię Obiecaną i na lud wybrany. Lecz w tamtym czasie żaden Żyd zdawał się nie mieć uszu do słuchania. Wśród uboższych klas pojawiło się chwilowe ożywienie poparcia, ale przygnębiona ...czytaj dalej

Przytoczony w dalszej części opracowania artykuł pt. "Siedem plag ostatecznych", obejmujący sobą komentarz do piętnastego i szesnastego rozdziału księgi Objawienia, zamieszczony został w dwóch kolejnych numerach "Watch Tower", z czerwca i lipca 1883 roku. W tzw. Reprintach (przedruki) obie części opatrzono wstępną uwagą, brzmiącą następująco: "W późniejszych latach pastor Russell wiele razy wyrażał opinię, że poniższy artykuł, napisany zanim jeszcze pojawiły się plagi, był przedwczesny".  Uwaga ta jest w pełni zrozumiała dzisiaj, po stu latach, gdy plagi te istotnie zaczęły mieć miejsce. Na jakiś czas przed rokiem 1914, C.T. Russell dawał wyraz przeczuciu, że raczej nie ma widoków na to, aby zakładany scenariusz proroczy zdążył się przed tym rokiem wypełnić. Wyznał zatem przed śmiercią, że siódmy tom, zawierający m.in. kompletne tłumaczenie księgi Objawienia może napisać ktoś inny. Tak się też stało. Ostateczne wyjaśnienie tej księgi (siódmy tom) pojawiło się w naszych czasach, gdy światowe procesy dojrzały i można je z łatwością skojarzyć z proroczymi wizjami.   –— Dwukrotne prorokowanie   Warto przytoczyć chociaż kilka biblijnych przesłanek świadczących o tym, że w okresie Laodycei, Pan udzielał Prawdy swoim naśladowcom dwukrotnie, o świcie swej obecności (1874) oraz sto lat później (1974), na krótko przed epifanią tejże obecności (1981).   Prorocy dla Chrześcijaństwa   W epoce Starego Testamentu Pan Bóg powoływał różne świątobliwe ...czytaj dalej

Rok 2000.   Ze wszystkich dat wyznaczonych przez równoległości z życia Abrahama, ostatnie dwie, rok 2000. i rok 2015., od początku nie zostały opatrzone konkretnym komentarzem. Na daty te wskazały ważne wydarzenia z życia Abrahama, obie więc istnieją i w całym komplecie zostały zaprzysiężone przez Pana (Obj. 10:5; Dan 12:7). A jednak Jego opatrzność nie rzuciła na te daty wyraźnego proroczego światła, jak na te wcześniejsze. Dlaczego?         W Bożych sprawach nie ma żadnych przypadków. Być może upodobało się Panu Bogu zaostrzyć warunki końcowej próby wiary i cierpliwości Jego ludu. Każdy ma prawo odczytywać znaczenie tych dat w taki sposób, jaki mu jego wiara i poświęcony umysł podpowiadają. Skoro są to ostatnie daty mające upewnić dzieci Abrahama o zgodności wypełniających się proroctw z objawionym Planem Wieków, to uznać należy, że lud Boży nie musi być już prowadzony wiarą w taki sposób jak dotychczas. Bóg postawił go w takiej pozycji, z której już gołym okiem widać obecne symboliczne niebiosa i ziemię płonące w ogniu anarchii oraz nowe niebiosa, uwielbionego Chrystusa, obejmujące kontrolę nad światem. Rok 2000. stanowi równoległość narodzenia przez Rebekę dwóch bliźniąt, Ezawa i Jakuba. Miało to miejsce po dwudziestu latach od jej ślubu z Izaakiem. Rebeka, będąc brzemienna poczuła, że w jej łonie ...czytaj dalej