|
Czytaj
"Któż jest tym wiernym i roztropnym szafarzem, którego ustanowił pan nad czeladzią swoją, aby im wydawał wyżywienie w czasie właściwym?" (Łuk. 12:42)
Przekazując apostołom swoją naukę, Pan Jezus nieustannie dawał im do zrozumienia, że będą w Jego Królestwie szczególnie zaszczyceni. Gdy pewnego razu Piotr zapytał, co ich spotka za to, że wszystko zostawili i poszli za Nim, otrzymał zapewnienie, że oni, Jego naśladowcy, usiądą na dwunastu sędziowskich tronach (Mat.19:27,28). Podobna obietnica poprzedziła bezpośrednio przypowieść o sługach oczekujących powrotu pana: "Nie bój się malutka trzódko! Gdyż upodobało się Ojcu waszemu dać wam Królestwo" (Łuk. 12:32).
Gdy więc Pan rozwinął przed nimi kolejną przypowieść ilustrującą tę radosną perspektywę związaną z Jego powrotem, śmiały i impulsywny Piotr natychmiast zapytał, czy obietnica dotyczy ich samych, małej grupki apostołów, czy też szerszego grona wiernych. Mógł swym pytaniem wyrażać uczucia pozostałych jedenastu, bo przecież na krótko przed śmiercią Pana toczyli jeszcze spór o urzędy jakie wkrótce obejmą. Oczekiwali, że te wszystkie zaszczyty staną się ich udziałem jeszcze za życia, gdy tylko będą czuwać i usłyszą "pukanie pana wracającego z zaślubin". Pan Jezus nie korygował takich przypuszczeń perspektywą dwóch tysięcy lat oczekiwania, lecz podał, jako tłumaczenie przypowieści, okoliczności Jego drugiego przyjścia. Dał apostołom do zrozumienia, że obfitość stołu, ...czytaj dalej
|
|
|
Czytaj
"A gdy Oblubieniec odwłaczał z przyjściem, zdrzemnęły się wszystkie i posnęły" (Mateusz 25:5)
Przypowieść o dziesięciu pannach jest jedną z najtrudniejszych. Jako przypowieść o "Królestwie Niebieskim" mówi ona o wyborze "nasienia Abrahama", przez które w czasach Restytucji będą błogosławione wszystkie narody ziemi. Przypowieści o Królestwie opisują najczęściej warunki wyboru Kościoła Chrystusowego w ciągu całego wieku Ewangelii, ale skupiają się na jego końcu, gdzie odbywa się ostateczna selekcja, rozdzielanie pszenicy od kąkolu, dobrych ryb od złych, gorliwych sług od leniwych itp. Wszystko na to wskazuje, że przypowieść o dziesięciu pannach także mówi o ostatecznym odłączeniu członków Kościoła od pozostałych chrześcijan.
Zastosowanie tej przypowieści do całego świata wyklucza występująca w niej relacja panny – oblubieniec. Tylko naśladowców Chrystusa porównuje Pismo do dziewicy, z którą zaręczył się On podczas swego pierwszego przyjścia, a przy drugim przyjściu, z końcem wieku Ewangelii, miał ją pojąć za małżonkę. Apostoł Paweł, swoisty "drużba" tak się wyraża o swojej roli: "Jestem bowiem o was zazdrosny Boską zazdrością. Zaręczyłem was przecież z jednym mężem, by was przedstawić Chrystusowi jako czystą dziewicę" (2 Kor. 11:2:3). Tych "zaręczonych", którzy odłączyli się całkowicie od ducha i celów tego świata, święty Jakub napomina: "Cudzołożnice, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? ...czytaj dalej
|
|
|
Czytaj
Przypowieść naszego Pana o najmowaniu robotników do winnicy wypełnia się w Jego wtórej obecności, podczas szerokiego żniwa wieku Ewangelii. Ogólne Powołanie zakończyło się w roku 1881 i odtąd trwała rotacja koron. Pan daje pełnię światła Prawdy na czasie, aby przyśpieszyć rozwój i dojrzewanie charakterów świętych, którzy mają dopełnić komplet 144.000 członków Małego Stadka. Wartość tych charakterów sprawdzają trudności "godziny pokuszenia", mnożące się zawody, rozterki i rozerwania. Ilustruje to wizja Apokalipsy, ukazująca brzemienną niewiastę w powodzi światła, wołającą w bólach rodzenia i ostatecznie wydającą na świat dziecię płci męskiej (Obj. 12:1,2,5). Niewiasta reprezentuje Przymierze Ofiary i lud Boży pod tym przymierzem, natomiast jej dziecię wyobraża klasę kompletnego Chrystusa, Głowę i Ciało, wyłonioną w końcu Wysokiego Powołania.
Przypowieść o najmowaniu do winnicy
Mateusza 20:1-16
"(1) Albowiem podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi gospodarzowi, który wyszedł bardzo rano najmować robotników do winnicy swojej. (2) A zmówiwszy się z robotnikami z grosza na dzień posłał ich do winnicy swojej. ... (6) Potem o jedenastej godzinie wyszedłszy, znalazł drugich, którzy stali próżnujący ... i rzekł im: Idźcie i wy do winnicy, a co będzie sprawiedliwego, weźmiecie. (8) A gdy był wieczór, rzekł Pan winnicy sprawcy swemu: Zawołaj robotników, a oddaj im zapłatę..."
Wstępne tłumaczenie brata C.T. Russella
(wyjątki z ...czytaj dalej
|
|
|
|
Popularne artykuły
Izraelsko-Arabski proces pokojowy - część 2 z 2
Izraelsko-Arabski proces pokojowy
w świetle proroctw biblijnych
List otwarty chrześcijan do chrześcijan
(ciąg dalszy artykułu)
Twierdzenia Palestyńczyków
Twierdzenia palestyńskiego, że ...dalej
Izraelsko-Arabski proces pokojowy - część 1 z 2
Izraelsko-Arabski proces pokojowy
w świetle proroctw biblijnych
List otwarty chrześcijan do chrześcijan
Wstęp
Nie zdarzyło się nigdy przedtem, aby ...dalej
Gromadzenie sił na Armageddon
"Albowiem przyszedł dzień on gniewu i któż się ostać może"
Obj. 6:17
Księgę Objawienia Bóg dał, jak ...dalej
Antychryst. Jego ostateczny koniec
OSTATECZNY KONIEC ANTYCHRYSTA
WIDZIANY W 1889 ROKU
Prześledziliśmy historię papiestwa aż do obecnych czasów, do Dnia Pańskiego ...dalej
Wychowanie jezuickie
Wyjątki z traktatu Stanisława Szczepanowskiego pt. "Idea polska wobec prądów kosmopolitycznych". Lwów, Towarzystwo Wydawnicze 1901, ...dalej
ANARCHIA - Symboliczny ogień, którym kończy się stary świat
"A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ...dalej
Izrael (2)
OD ABRAHAMA DO CHRYSTUSA
W poniższym rozdziale podano skrótowy przegląd wydarzeń w historii Izraela, od czasu ...dalej
Eliasz wyruszył z Elizeuszem z Gilgal
„Kiedy Pan miał unieść Eliasza wśród wichru do nieba,
Eliasz wyruszył z Elizeuszem z Gilgal”.
2 Królewska ...dalej
Okup ukazany w ceremoniach Zakonu
„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który ...dalej
Plagi egipskie (06) - Dziewiąta i dziesiąta
DZIEWIĄTA PLAGA EGIPSKA – CIEMNOŚCI
2 Mojżeszowa 10:20-29
"Rzekł więc Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę swoją ku ...dalej
Archiwum
Etykiety
|